İsa’nın Denenmeleri
“Yaratılış Kitabındaki Havva” adlı makalede Havva’nın üzücü örneğine ve onun Şeytan’ın denenmelerine verdiği cevabı gördük. Bu makalede ise cevap veriş söz konusu olduğunda tam tersi bir örneğe, Rabbimiz İsa Mesih’in örneğine ve aynı zamanda bizim de ayartılara nasıl cevap vermemiz gerektiğini gösterecek olan O’nun ayartılara nasıl karşılık vereceğine bakacağız. Matta 4:1-3‘te şunları okuyoruz.
Matta 4:1-3
"Bundan sonra İsa, İblis tarafından denenmek üzere Ruh aracılığıyla çöle götürüldü. İsa kırk gün kırk gece oruç tuttuktan sonra acıktı. O zaman Ayartıcı yaklaşıp, "Tanrı’nın Oğluysan, söyle şu taşlar ekmek olsun" dedi."
Herhangi birşey söylemeden önce şu soruyu sormak istiyorum: Sizce şeytan bu ayetlerde İsa Mesih’le nasıl konuşmuştur? Din kavramının etkisi altında olarak yıllarca kara derili ve boynuzlu bir yaratığın burada resmedildiğini düşünürdüm. Fakat Kutsal Kitap’ın neresinde böylesine bir tanım buluyoruz? Hiçbir yerde. Kutsal Kitap’a göre şeytan ruhsal bir varlık olarak düşmüş bir melek olarak tanımlanmaktadır ve bu yüzden herhangi bir beden sahip değildir. Peki ya nasıl Şeytan İsa’yla bu ayetlerde konuşarak ayartmaya çalışmaktadır? Cevap oldukça açıktır: Esinleme yoluyla. Eğer bunu İsa’nın durumunda başardıysa bizim durumumuzda da başarması oldukça muhtemeldir. Bu nedenle bir şeyin ruhsal bir alemden gelmesi yeterli değildir. Bu şey aynı zamanda ruhsal olarak doğru kaynaktan gelmek zorundadır. Tanrı’dan gelen birşey her zaman %100 olarak Kutsal Kitap’la, Tanrı Sözü’yle uyum içerisindedir ve sıkıntı zamanlarının ortasında bile Tanrı’nın bereketini ve rahatını beraberinde getirir.
Örneğimize dönecek olursak, burada şeytanın İsa’yı ayartmakta kullandığı metotun Aden bahçesinde Havva’yı ayartmakta kullandığı metodla aynı olduğunu görüyoruz (Yaratılış Kitabındaki Havva). Burada da şeytan Tanrı’nın söylediğine ve Mesih’in Tanrı’nın Oğlu olduğuna karşı çıkmaktadır (Matta 3:17). Şeytan, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğunu bilmiyor muydu? Tabii ki biliyordu. Ancak şeytanın ayartısının asıl hedefi İsa’nın kendi kimliğinden şüphe etmesini sağlamaktı. İsa, şeytana nasıl karşılık verdi? 4. ayet bize cevabı vermektedir:
Matta 4:4
"İsa ona şu karşılığı verdi: " 'İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Tanrı’nın ağzından çıkan her sözle yaşar' diye
YAZILMIŞTIR"
Ayartmaya karşı koyabilmek için ihtiyacı olan şeyin Tanrı’nın Sözü olduğunu İsa biliyordu. Bu durumda ne kadar zeki olduğuna dikkat edin: Sadece neyin yazılmış olduğunu söylemekle kalmadı, aynı zamanda söylediğinin Kutsal Yazılarda yazılmış olduğunu da belirtti. İşte bu şekilde İsa şeytanı ve ayartmayı yendi. Sen ve ben de aynı şekilde onu yenebiliriz.
İlk denemesinde başarısız olması üzerine şeytan ikinci sefer şansını denedi. Yaklaşım tarzı aynıydı:
Matta 4:5-6
"Sonra İblis O’nu kutsal kente götürdü. Tapınağın tepesine çıkarıp, "Tanrı’nın Oğluysan, kendini aşağı at" dedi, "Çünkü şöyle yazılmıştır: 'Tanrı, senin için meleklerine buyruk verecek.' 'Ayağın bir taşa çarpmasın diye Seni elleri üzerinde taşıyacaklar.' "
Yukarıdaki ayetten de açıkça anlaşılacağı üzere, şeytan da Kutsal Kitap’ı kullanabilir. Fakat bu durumda şeytan Kutsal Kitap’ı yanlış bir şekilde kullanmaktadır. Alıntıladığı bölüm Kutsal Kitap’tan, Mezmur 91:11-12‘dir. Fakat şeytan aldatıcı bir şekilde sanki İsa tapınağın tepesinden atlayarak Tanrı’yı deneyecekmiş gibisinden yorumladı. Tabii ki Tanrı’yı denemek Mezmur 91:11-12‘nin içerdiği anlamlar arasında yer almıyordu. İsa’nın tepkisi yine oldukça akıllıydı.
Matta 4:7
"İsa İblis’e şu karşılığı verdi: 'Tanrın Rab’bi denemeyeceksin' diye de yazılmıştır."
İsa’nın direkt cevabına dikkat edin. Hiçbir sapma göstermeden cevabını vermektedir. İsa ‘bir bakalım, hmmm, bence, belki de’ gibi terimleri kullanmamaktadır. Tam tersine O, Tanrı’nın Sözü’nün ne söylediğini bildi, ve doğru yorumlayarak tıpkı en son ayartmada da olacağı gibi bu ikinci ayartıdan da zaferli şekilde ayrıldı:
Matta 4:8-9
"İblis bu kez İsa’yı çok yüksek bir dağa çıkardı. O’na bütün görkemiyle dünya ülkelerini göstererek, "Yere kapanıp bana taparsan, bütün bunları sana vereceğim" dedi."
Burada şeytan elindeki son kağıdı oynamaktadır. Eğer İsa ona taparsa sözde O’na herşeyi verecektir. Fakat yine bu ayartı da başarısızlıkla sonuçlandı. Bunun nedeni ise :
Matta 4:10
"İsa ona şöyle karşılık verdi: "Çekil git, Şeytan! 'Tanrın Rab’be tapacak, yalnız O’na kulluk edeceksin' diye yazılmıştır."
Bir çok insan onun baskısını, varlığını ve sıkıntısını hissetiklerinde ‘çekil git, şeytan’ demektedirler. Ancak İsa Mesih bunu söylemekle kalmadı. Bu sözlere şunu da ekledi: ‘... diye yazılmıştır’. Bunu söyleyerek de Tanrı’nın Sözü’nün ayartı hakkında ne söylediğini açıkça belirtmiş oluyordu. İsa’nın uyguladığı bu metodun sonucu 11. ayette açıklanmaktadır:
Matta 4:11
"Bunun üzerine İblis İsa’yı bırakıp gitti"
Eğer İsa iblise karşı geldiği şekilde cevap vermeseydi sizce iblis O’nu rahat bırakır mıydı? Hiç sanmıyorum. Tıpkı Yakup 4:7‘nin de söylediği gibi iblisten kurtulmanın tek yolu O’na karşı koymaktır:
Yakup 4:7
"Bunun için Tanrı’ya bağımlı olun. İblis’e karşı direnin, sizden kaçacaktır."
İsa’nın örneği, şeytana ve onun ayartılarına karşı durabilmek için Tanrı’nın Sözü’nü tutarlı bir şekilde bilerek uygulamamız gerektiğini öğretmektedir. Havva bunu yapmadı. Bunun sonucunda ne olduğunu hepimiz iyi biliyoruz. Ne yapacağımızı sen veya ben mi belirleyeceğiz? Tanrı’nın Sözü’nü insanların doktrinlerinden ve mezhepsel görüşlerden bağımsız olarak mı yorumlayalım yoksa insan yapımı gelenekleri mi izleyelim? Tanrı söz konusu olduğunda sadece tek bir seçenek vardır: “Kendini Tanrı’ya makbul, gerçeğin bildirisini doğru kullanan, alnı ak bir işçi olarak sunmaya gayret et” (2. Timoteos 2:15).
Türkçe: Zuhal Czuri, Yuce Kabakci (Christian-translation.com)