Δεκατισμός, εθελοντικές συνεισφορές και Καινή Διαθήκη: Περιεχόμενα

Καινή Διαθήκη: εθελούσιες συνεισφορές - 1 Κορινθίους 16

Αν και η προς Κορινθίους Β 8-9 είναι η πιο εκτενής αναφορά σχετικά με τις δωρεές στην Καινή Διαθήκη, υπάρχουν και άλλα αποσπάσματα σ’ αυτήν που αναφέρονται στο ίδιο θέμα. Ένα απ’ αυτά τα αποσπάσματα είναι η προς Κορινθίους Α 16:1-4 όπου και διαβάζουμε:

«Σε σχέση δε με τη συνεισφορά, για τις ανάγκες των αγίων, όπως διέταξα στις εκκλησίες της Γαλατίας, έτσι να κάνετε κι εσείς. Κατά την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, κάθε ένας από σας, ας εναποθέτει κατά μέρος, θησαυρίζοντας ότι αν ευπορεί^. ώστε, όταν έρθω, να μη συγκεντρώνονται τότε συνεισφορές. Και όταν έρθω, όποιους εγκρίνετε με επιστολές, αυτούς θα στείλω να μεταφέρουν τη δωρεά σας στην Ιερουσαλήμ. Και αν είναι άξιο να πάω και εγώ, θάρθουν μαζί μου.»

Αυτό το απόσπασμα μοιάζει πολύ σε χαρακτήρα την προς Κορινθίους Β 8-9. Το καινούργιο σ’ αυτό το απόσπασμα είναι η σύσταση στους αδελφούς να θησαυρίζουν ότι αν ευπορούν την πρώτη μέρα της εβδομάδας. Σημειώστε και πάλι ότι ο κανόνας δεν είναι τα δέκατα. Δεν λέει ο Παύλος «φέρτε τα δέκατα σας». Αντίθετα λέει «φέρτε ότι ο καθένας ευπορεί». Η προς Κορινθίους Β προχωρεί παραπέρα προσθέτοντας την επιθυμία, τον χαρούμενο δότη καθώς και τα άλλα στοιχεία που βλέπουμε εκεί. Ο λόγος για τον οποίο ο Παύλος αναφέρει την ανάγκη οι συνεισφορές να μαζεύονται σε τακτική βάση είναι «ώστε, όταν έρθω, να μη συγκεντρώνονται τότε συνεισφορές». Αυτός ήταν ο λόγος για την αναγκαιότητα οι συνεισφορές να γίνονται τακτικά. Θα συνέχιζαν αυτές οι συνεισφορές στο διηνεκές, ακόμα και αφού ο Παύλος είχε έρθει; Όχι, όχι τουλάχιστον γι' αυτό τον σκοπό. Οι συνεισφορές ήταν για συγκεκριμένο σκοπό και γίνονταν σε τακτική βάση (την πρώτη ημέρα της εβδομάδας) έτσι ώστε να μην γίνονται βιαστικά όταν ο Παύλος ήταν εκεί. Εξυπακούεται ότι μετά τον ερχομό του Παύλου δεν θα συνεχίζονταν, τουλάχιστον όχι γι’ αυτόν τον σκοπό. Αλλά η αρχή του ότι οι Χριστιανοί οφείλουν να βοηθούν τους φτωχούς αδελφούς τους είναι παρούσα στο απόσπασμα. Σ’ αυτή την περίπτωση το δόσιμο δεν ήταν κάτι που συνέβηκε στιγμιαία, μια φορά, αλλά κάτι που γίνονταν σε τακτική βάση και ανάλογα με τις ανάγκες.