Δεκατισμός, εθελοντικές συνεισφορές και Καινή Διαθήκη: Περιεχόμενα

Συμπέρασμα και τι να κάνει κανείς με το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου

Ας συνοψίσουμε τώρα όσα μάθαμε στα προηγούμενα κεφάλαια.

Όπως πιστεύω να έγινε καθαρό, το δέκατο δεν είναι σε ισχύ στην εποχή της Καινής Διαθήκης, την εποχή δηλαδή στην οποία ζούμε. Το δέκατο, μαζί με τα διατάγματα και τον Μωσαϊκό νόμο σαν σύνολο, καταργήθηκε με τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Αυτό που είναι σε ισχύ στην Καινή Διαθήκη είναι εθελούσιες προσφορές από τους αδελφούς. Αυτές στις εκκλησίες της Καινής Διαθήκης δίνονταν για τους ακόλουθους σκοπούς:

Α) για να υποστηρίξουν τους φτωχούς αγίους. Αυτός είναι και ο πιο συχνός λόγος για τον οποίον προσφορές δίνονταν και για τον οποίον η Καινή Διαθήκη μιλάει περισσότερο.

Β) για να υποστηρίξουν ιεραποστόλους, δηλαδή απεσταλμένους (αυτό η λέξη απόστολος σημαίνει) οι οποίοι πήγαιναν από πόλη σε πόλη, διαδίδοντας τον Λόγο του Θεού και ιδρύοντας εκκλησίες.

Γ) για να τιμήσουν με την μορφή εθελούσιων προσφορών τους πρεσβυτέρους, τους πιο ώριμους δηλαδή στην πίστη αδελφούς που λειτουργούσαν σαν ποιμένες, επισκοπώντας το ποίμνιο του Θεού, την τοπική εκκλησία. Αυτές οι προσφορές ΔΕΝ ήταν μισθοί αλλά εθελούσια δώρα. Για παράδειγμα κάποιος αδελφός θα καλούσε τον πρεσβύτερο στο σπίτι του για να του κάνει το τραπέζι και να τον τιμήσει, να του δείξει την ευγνωμοσύνη του μ’ αυτό τον τρόπο.

Δ) για να υποστηρίξουν τις χήρες οι οποίες εμπιστεύονταν τον Θεό και επιπρόσθετα ήταν και κάποιας ηλικίας (άνω των 60), με μαρτυρίες καλών έργων και που δεν είχαν άλλα μέλη στην οικογένεια τους να τους φροντίσουν πλήρως.

Οι προσφορές αυτές ήταν δώρα που δίνονταν εθελοντικά ανάλογα με την ικανότητα του καθενός. Επιπρόσθετα θα έπρεπε να δίνονται «ανάλογα με την προαίρεση της καρδιάς του, όχι με λύπη ή από ανάγκη^. επειδή, τον πρόσχαρο δότη αγαπάει ο Θεός.»

Αν και πιστεύω ότι κάθε μέρος της Γραφής είναι σημαντικό, πιστεύω επίσης ότι υπάρχουν κάποια μέρη της Γραφής στα οποία δίνεται περισσότερη έμφαση από ότι άλλα και αυτό φαίνεται και από τον χώρο που δίνεται σ’ αυτά. Αν λέω κάτι και το 90% αυτών που λέω είναι σχετικά με ένα θέμα Α και 10% σχετικά με το θέμα Β, προφανώς αυτό μπορεί να φανερώνει περισσότερη έμφαση στο Α σε σχέση με το Β. Όσον αφορά τις δωρεές τώρα, το 90% των αναφορών γίνεται σε σχέση με τους φτωχούς αγίους (συμπεριλαμβανόμενων και των χηρών), ενώ υπάρχουν 2 στίχοι σχετικά με την απόδοση τιμής στους πρεσβύτερους που κοπιάζουν σε έργο και διδασκαλία καθώς και κάποιοι περισσότεροι σχετικά με τις δωρεές σε ιεραποστόλους. Όλες οι αναφορές είναι σημαντικές αλλά έμφαση δίνεται κατά την γνώμη μου στις δωρεές για τους φτωχούς. Ελπίζω ότι θα αξιοποιήσουμε σωστά τις πληροφορίες αυτού του βιβλίου, υποστηρίζοντας με τις εθελοντικές προσφορές μας τους σκοπούς της Βασιλείας του Θεού.