Çarmıhı yüklenmek
Kutsal Yazılarda birçok yerde, İsa "çarmıh" sözünden bahsetmiştir. Bu, bizim uğrumuza yüklendiği tahta çarmıhı kastetmemektedir. Aslında bakılırsa, çarmıh sözcüğünden ne zaman bahsetse, bizim, onun öğrencileri olarak yükleneceğimiz çarmıhı belirtir. Bu önemli çarmıhı taşımamız bizi O'nun gerçek öğrencileri olarak damgalamaktadır. Bunu Tanrı Sözünde görelim:
Luka 14:25-27, 33
“Kalabalık halk toplulukları İsa'yla birlikte yol alıyordu. İsa dönüp onlara şöyle dedi: « biri bana gelip de babasını, annesini, karısını, çocuklarını, kardeşlerini, hatta kendi canını bile gözden çıkarmazsa, benim öğrencim olamaz. Çarmıhını yüklenip ardımdan gelmeyen, benim öğrencim olamaz....Aynı şekilde sizden kim varını yoğunu gözden çıkarmazsa, benim öğrencim olamaz."
Matta 16:23-25
"Ama İsa dönüp Petrus'a şöyle dedi: «Çekil önümden, Şeytan! Sen yolumda engelsin. Senin düşüncelerin Tanrı'nın değil, insanın düşünceleridir.» Sonra İsa, öğrencilerine şunları söyledi: «Ardımdan gelmek isteyen, kendini inkâr etsin, çarmıhını yüklenip beni izlesin. Canını kurtarmak isteyen, onu yitirecek; canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır."
Matta 10:33-39
“İnsanların önünde beni inkâr edeni, ben de göklerde olan Babamın önünde inkâr edeceğim. «Yeryüzüne barış getirmeye geldiğimi sanmayın! Ben barış değil, kılıç getirmeye geldim. Çünkü ben oğulla babasının, kızla annesinin, gelinle kaynanasının arasına ayrılık sokmaya geldim. `İnsanın düşmanları, kendi ev halkı olacaktır .' Annesini ya da babasını beni sevdiğinden çok seven, bana layık değildir. Oğlunu ya da kızını beni sevdiğinden çok seven, bana layık değildir. Çarmıhını yüklenip ardımdan gelmeyen, bana layık değildir. Canını kurtaran, onu yitirecek. Benim uğruma canını yitiren ise onu kurtaracaktır."
2. Timoteyus 3:12
"Mesih İsa'ya ait olup Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürmek isteyenlerin hepsi de zulüm görecek."
Yukarıda anlatılanlara baktığımızda, Mesih'i izlemenin bizi toplumla - yakınlarımızla - hatta anne babamız veya çocuklarımızla anlaşmazlığa sürükleyebileceğini görmekteyiz. Bu durum kulağa hoş gelmese de, izlememiz gereken kişi Mesih'tir. Gerçek şudur ki; çarmıhını yüklenip, bir Hristiyan olmanın sonuçlarını kabul etmediği ve onları taşımadığı takdirde, hiç kimse Mesih'in öğrencisi olamaz.
Bu sözlere kulak vermek ve sonucu ne olursa olsun, insanların, felsefelerin, teorilerin söylediklerine aldırış etmeden Mesih'i ve Tanrı Sözünü izleyeceğimize dair yüreklerimizde derin bir karar almamız bilhassa çok önemlidir. Bunu yapmak benlik için hiçte kolay olmayabilir. Muhtemelen hepimiz başkaları tarafından onaylanmak isteriz, fakat bazı durumlarda bu mümkün olmayabilir, çünkü bunun gerçekleşmesi Tanrı ve Tanrı Sözüyle uyumluluğu gerektirir. Böyle durumlarda geri adım atmamalı ve geri çekilmemeliyiz, aksine inancımıza sarılarak çarmıhı yüklenmeliyiz. Daha güçlü olan nedir? Daha geçerli olan nedir? İnsanlar, insanların teori ve fikirlerimi yoksa Tanrı Sözü mü? İnsanların teorileri gelip geçicidir, fakat Tanrı Sözü daimidir. Size bir örnek vereceğim: yaşadığımız çağda ve "Hristiyan topluluklarda" neredeyse herkes Hristiyan görüşünü yansıtmayan, dünyanın hiç yoktan var olduğu ve kendi başına evrim geçirdiği düşüncesine itibar gösterirler. Peki bu Tanrı Sözünün anlattığı şekilde midir? Yaratılış kitabının ilk bölümlerine göz attığımızda, bu şekilde olmadığını görürüz. Her şeyi yaratan Tanrı'dır. İbraniler bölümü bu konuyu aşağıda özetler:
İbraniler 11:3
İman sayesinde anlıyoruz ki, evren Tanrı'nın buyruğuyla yaratıldı. Şöyle ki, görülen şeyler görünmeyenlerden oluştu.
Dünya görüşünün söylediği şey (evrim) Tanrı Sözünün anlattığının karşıtıdır. Hristiyanlar olarak bizler ne yaparız? Çok basit: Tanrı Sözüne iman ederiz! Tanrı bir şey söylerse, bu durumda Tanrı'nın sözlerine iman ederiz! Buradaki anahtar sözcük, İbraniler bölümünün söylediği gibi "iman etmek", "iman aracılığıyla" ifadeleridir. Peki, Tanrı Sözü bunları anlatır mı? Eğer anlatıyorsa, inançlarımız yüzünden bizimle alay edilse dahi, insanların ne söylediğine bakmadan ona iman ederiz. R. T. Kendal'ın anlattığı gibi:
"Her Hristiyanlık jenerasyonu, inanlının imanını şiddetli bir şekilde denemeden geçirdiği kendisine özgü bir stigmaya sahiptir." Örneğin, kilisenin ilk jenerasyonunda Nasıralı İsa Eski Anlaşmanın yerine getirilmesi olarak söylenebilirdi. Bu özellikle Tapınak tapınmasını destekleyen oluşumla karşılaşıldığında Yahudilerin kabul ettiği bir stigmadır. İlk yüzyılda önemli sorun olarak Mesih'e mi Yoksa Sezar'a mı övgü sunulması gerektiği sorusu .... Luther zamanında ise kişinin imanla mı yoksa iyi işlerler mi aklandığı sorusu kafaları kurcalıyordu. Bunlar sadece birkaç örnektir ..aslına bakarsanız, bu konuda verilecek çok daha fazla örnek bulunmaktadır. Tüm zamanların en hararetli konusu ise; gerçeğin ne olduğudur, fakat bu da azınlık olan kesime diğerlerinin alay ederek bakmasına ve inanlıların onların gözünde aptalca görünmelerine neden olmaktadır" (R. T. Kendal, Believing God, Authentic classics, p.17)
Luther döneminde yaşıyor olsaydık ve lütuf yoluyla kurtuluşu savunsaydık neler olurdu? Bize de aptal olduğumuz söylenirdi ve muhtemelen yaşamımızı dahi yitirebilirdik. Fakat böylesi bir durumda da çarmıhı yüklenerek, stigmayı kabullenerek Tanrı Sözünün anlattıklarını savunmamız gerekirdi. Bu makale de anlatmaya çalıştığım konu oldukça basit: çarmıhınızı yüklenin. Tanrı Sözüne %100 iman edin. Onu hayatınızda tek otorite olarak kabul edin. Toplumun sözleriyle uyumlu olsun diye mesajı hafife almaya kalkmayın. Başkalarının onayını kazanmak için Tanrı Sözünden vazgeçmeyin. Birçok Hristiyan bunu yaptı. Örneğin, bazı Hristiyanlar, Yaratılış ile Evrim teorisinin karşılaştırıldığı durumlarda - çağımızda oldukça ilgi çeken bu konu inanlıları aptal gibi göstermektedir - mesajı yumuşatma ve inançlarından ödün vermektedirler. Onlar hem evrime hem de Tanrı'nın Yaratışına inanmak istiyorlar. Tanrı Sözünün öğretileri zor değildir. Ona inanmak için size bir şey ispat edilmesine gerek yoktur. Ona inanmak için onu Tanrı Sözünde bulmanız gerekir. Tanrı Sözü bunu söylüyor mu? Eğer söylüyorsa, ona inanın, söylemiyorsa, "uzmanların" ve başka insanların anlattıkları ne olursa olsun, onlara itimat etmeyin. Bu samimi, içten bir inançtır ve Baba'yı hoşnut eder.
İsa Mesih'in öğrencisi olmanın, inancından dolayı zulüm görme olasılığını kabul etmek anlamını taşıdığını görmemize yardımcı olacak daha fazla pasaj bulunmaktadır. Onlar aynı zamanda ne yapmamız gerektiğini gösterirler:
2. Timoteyus 3:12
"Mesih İsa'ya ait olup Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürmek isteyenlerin hepsi de zulüm görecek."
2. Timoteyus 4:2-3
“Tanrı sözünü duyur. Zaman uygun olsun olmasın, bu görevi sürdür. İnsanları tam bir sabırla eğiterek ikna et, uyar, isteklendir. Çünkü öyle bir zaman gelecek ki, sağlam öğretiye dayanamayacaklar. Kulaklarını okşayan sözler dinleyebilmek için çevrelerine, kendi arzularına uygun öğretmenler toplayacaklar."
Romalılar 1:16
Çünkü ben Müjde'den utanmıyorum. Müjde, önce Yahudilerin, sonra da Yahudi olmayanların olmak üzere, iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür.
Yuhanna 17:14
"Ben onlara senin sözünü ilettim, dünya ise onlardan nefret etti. Çünkü ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller."
1. Selanikliler 3:3
"Bu sıkıntılardan ötürü kimse sarsılmasın... Sıkıntılardan geçmek üzere belirlendiğimizi siz de biliyorsunuz."
Yuhanna 12:43
"Çünkü insandan gelen övgüyü, Tanrı'dan gelen övgüden daha çok seviyorlardı."
Sonunda kimin övgüsünü kazanmak isteriz? Tanrı'nın övgüsünü mü yoksa insanların övgüsünü mü kazanmak istiyoruz? Bazen her ikisini kazanmanın mümkün olmadığını iddia etmiyorum: Tanrı'ya bırakmak, komşunuzu sevmeniz, iyi eylemlerde bulunmanız ve böylece insanların bu çabalarınızdan dolayı size övgü göstermeleri anlamına gelir - fakat övgü kazanmaya çalışmak asla isteğiniz ve önceliğiniz olmamalıdır. Fakat bu iki seçeneğe sahip olamayacağınız zamanlarda olabilir. İnsanlar size sabahları ne yaptığınızı sorduğu zaman ve siz de Kutsal Kitap'ınızı okuduğunuzu söylediğinizde, komik duruma düşme riskini göze alırsınız. Ne olmuş yani? Evrim teorisi hakkında bir konuşma olduğunda, Tanrı'nın her şeyi yarattığını söylediğinizde, size aptal denilmesi riskini göze alırsınız. E ne olmuş yani? Mesih'in yol, gerçek ve yaşam olduğunu söylediğinizde, dindar bir çatlak olarak adlandırılma riskini göze alırsınız. Ne olmuş yani? Kutsal Kitap'ınızı veya Hristiyanlıkla ilgili kitabınızı otobüste veya trende okuduğunuzda, bazı insanların size tuhaf bir şekilde baktıklarını görebilirsiniz. Ne olmuş yani? Kutsal Kitap'ın anlattıkları dünya görüşünün anlattıklarının tamamen zıttıdır. Bu daima böyleydi ve Rab gelinceye kadar da bu şekilde süreceğine inanıyorum. Sizin ve benim yapmam gereken sadece kime sırtımızı yaslayacağımıza karar vermektir. Damga yemeyi, çarmıhı yüklenmeyi ve Mesih'i izlemeyi mi yoksa insanların onayını kazanmak için mesaja sırt çevirmeyi mi seçeceğiz?
Markos 8:38
"Bu vefasız ve günahkâr kuşağın ortasında, kim benden ve benim sözlerimden utanırsa, İnsanoğlu da, Babasının görkemi içinde kutsal meleklerle birlikte geldiğinde o kişiden utanacaktır."
Luka 12:8-9
"Size şunu söyleyeyim, insanların önünde beni açıkça kabul eden herkesi, İnsanoğlu da Tanrı'nın melekleri önünde açıkça kabul edecek. Ama kim beni insanlar önünde inkâr ederse, kendisi de Tanrı'nın melekleri önünde inkâr edilecek."
Romalılar 1:16
"Çünkü ben Müjde'den utanmıyorum. Müjde, önce Yahudilerin, sonra da Yahudi olmayanların olmak üzere, iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür."
Dünyanın inancınıza ihtiyacı vardır. Sonuçlarından kaçınmak için müjdenin mesajını, sahip olduğumuz hazineyi göz ardı etmeyelim. Aksine, çarmıhı yüklenelim ve bize açıklanan Kurtarıcımızın peşinden gidelim.