Tanrı’nın bizim için hazırladığı iyi işler
“Doğruluk ve Kutsal Kitap” adlı makalede gördüğümüz gibi bizler hiçbir iyi işe sahip olmayarak doğru kişiler değilizdir. O makalede de okuduğumuz üzere, iyi işler bir kişinin kurtulması veya doğru olması için tasarlanmamışlardır. Kurtuluşumuzu ve doğruluğumuzu sağlayan Rabbimiz İsa Mesih’in gerçekleştirdiği işlerdir. Bu kesinlikle Tanrı’nın bizlerden iyi işler beklemediği ya da bu konuda duyarsız olduğu anlamına gelmemektedir. Tam tersine O bu işleri daha çok önceden bizler için hazırlamıştır. Efesliler 2:10’un da dediği gibi:
Efesliler 2:10
“Çünkü biz Tanrı’nın yapıtıyız, O’nun önceden hazırladığı iyi işleri yapmak üzere Mesih İsa’da yaratıldık.”
Tanrı yapmamızı istediği iyi işleri bizim için çok önceden tasarlamıştır ve bunu, iyi işlerle birlikte yürümemiz amacıyla yapmıştır. Bu nedenle iyi işleri hazırlayanlar bizler değilizdir, Tanrı bu iyi işleri bizim için hazırlamıştır. Yine de bizler bu iyi işleri yerine getirmeli, farkına varmalı ve yapmalıyız. Önemli olan bir başka konu daha vardır: Rab İsa Mesih’e ve O’nun dirilişine yüreğimizde iman ettiğimizde yeniden doğduk ve yeni yaratılışa sahip olduk. 2. Korintliler 5:17’inin de dediği gibi: “Eğer bir kişi Mesih’teyse, yeni yaratıktır.” Yeni yaratılışta iyi işler tarafından kurtulmamamıza rağmen Tanrı’nın bizim için hazırladığı iyi işleri yerine getirmek için yaratıldık. Yukarıda kırmızı renkle altı çizilen Efesliler 2:10. bölümden alıntı yapılan “yaratıldık” kelimesine dikkat edin. Aynı kelimeyi şu örnekler için de kullanabiliriz: “Araba seyahat etmek için yapılmıştır” (yaratılmıştır). “Telefon başkalarını aramak için yapılmıştır” (yaratılmıştır). “Radyo, radyo sinyallerini almak üzere yapılmıştır” (yaratılmıştır). Bir başka deyişle, Tanrı bizlere, “O’nun bizler için hazırladığı iyi işleri yerine getirmek için yaratıldığımızı” söylediğinde aynı zamanda bizleri tamamiyle yeterli kıldığını, bu işler için yarattığını, yeni doğamızın DNA’nın bir parçasının da bizler için yarattığı iyi işleri yapmamız olduğunu bizlere söylemektedir. Bu iyi işleri yapmak bizim için, yeni doğamız için doğaldır çünkü bunlar için yaratılmışızdır. Bu iyi işleri yerine getirmeyen bir yaşam sürmek yaratılışımızın amacına ters düşmek demektir. Böylesine bir yaşam, arama yapamayan bir telefona veya çalışmayan bir radyoya sahip olmaya benzer.
Tanrı’nın bizler için hazırladığı iyi işlerin anlamını 1. Korintliler 12. bölüme bakarak daha iyi bir şekilde anlayabiliriz. Bu ayetlerde şunları okuyoruz:
1. Korintliler 12:27
“Sizler Mesih’in bedenisiniz, bu bedenin ayrı ayrı üyelerisiniz”.
Ve 1. Korintliler 12:18
“Gerçek şu ki, Tanrı bedenin her üyesini dilediği biçimde bedene yerleştirmiştir.”
Her birimiz Tanrı’nın bize verdiği kişisel fonksiyonlarla Mesih’in bedeninin üyeleriyiz. Tanrı bizi Mesih’in bedeninde özel bir görevle ve O’nu hoşnut eden şekilde yerleştirdi. Tıpkı fiziksel bir bedende, bedenin diğer üyelerine emir veren baş, yani beyin olduğu gibi, ruhsal bedende de diğer üyelere ne yapmaları gerektiğini söyleyen de başımız olan İSA MESİH’tir (Efesliler 5:23). Tıpkı fiziksel bir bedenin üyeleri gibi, ruhsal bedenin üyeleri de başın kendilerine söylediği görevi yerine getirmek zorundadırlar. Bunu da Tanrı çok önceden bizim için hazırlamıştır. Görevimiz bu işlere yaraşır bir yaşam sürmek, bu işlerin farkında olmak ve yaratılış amacımıza uygun hareket etmektir. Bu gerçeği görmezlikten gelirsek, gözlerimizi kapamayı seçersek görevimizi asla tamamlayamayacağız. Söylemeye çalıştığım şey kardeşlerim, her ne kadar yapmamız gereken işleri Tanrı önceden hazırladıysa da, her ne kadar her birimizi özel bir yetenekle bedenin bir parçası kıldıysa da bu iyi işleri yerine getirecek olanlar BİZLERİZ, Baş’ın ne söylediğinin farkında olması gerekenler BİZLERİZ. Eğer bizler, bu işleri yerine getirmezsek, kimse bizim yerimize bu işleri yapmayacaktır. Eğer bedende görevimizi yerine getirmezsek, tıpkı bazı üyeleri görevlerini yerine getirmeyen bir beden nasıl kötü bir şekilde etkileniyorsa, Mesih’in bedeni de aynı şekilde kötü yönde etkilenecektir. Buradan da anlaşılacağı gibi Mesih bedenin sadece Başı’dır. Emirleri veren O’dur ancak, bu emirlerin yerine getirilmesi açısından bedenin üyelerine bağlıdır. Birçok kardeş, kilise hakkında yanlış bir bilgiye sahiptir ve hizmetin, Tanrı’nın işlerini yerine getirmenin, O’nun bizim için hazırladığı iyi işleri yapmanın profesyoneller olarak görülen din adamlarının görevi olduğunu düşünmektedirler. Bu görüşe göre diğerlerinin yapması gereken tek şey ise Pazar günleri kiliseye gitmekten başka bir şey değildir. Bu büyük bir hatadır. Tanrı’nın Sözü’nde din adamları ve topluluk arasında bir ayrım yoktur. Kutsal Kitap’ta var olan öğreti, her bir üyenin ve herkesin bedende bir yeri ve görevi olduğudur. Bunu biliyor musun? Tanrı’nın bedende gerçekleştirmen için sana yüklediği iyi işleri, senin için önceden hazırladığı iyi işleri yapıyor musun? Yoksa bunun yerine hizmetin sadece din adamlarına ait olduğunu düşünerek zamanını bu dünyaya ait şeylerle mi geçiriyorsun (Tanrı Sözü’nü boğan ve meyve vermesini engelleyen şeyler – Markos 4:19)? Eğer sen kardeşim, Tanrı’nın seni uğruna yarattığı, bedende bu amaçla yerleştirdiği şeyleri yapmıyorsan hiç kimse bunları yapmayacaktır. Bu nedenle Tanrı’nın senin için hazırladığı iyi işlerin ne olduklarını henüz bulmadıysan, bunların neler olduğunu kesinlikle bulmalısın. Koltuğundan kalkmalı Rab’bi aramalısın. O’na şunları söylemenin zamanı gelmiştir: “İşte buradayım Rab, ne yapmamı istiyorsun?” Tanrı seni, senin için hazırladığı iyi işler için yarattı, seni hazır kıldı ve bu işleri yerine getirebilecek gücü sana verdi. Fakat sen Tanrı için hazır olmalısın, bu işleri yerine getirmek için istekli olmalısın. Eğer Tanrı için hazır değilsen hiçbir şey gerçekleşmeyecektir. Bu durumda her ne kadar bedenin bir parçası olsa da baş ile herhangi bir iletişimi olmayan bir üyeye benzeyeceksin. Bu üye hasta bir üyedir ve işlev görmemektedir. Bunun tam tersi bir resim, 1 Korintliler 12’nin baş ve üyeler konusunda çizdiği canlı resim, sağlıklı olan ve başın kendisinden beklediğini derhal yerine getiren bir üyenin resmidir. Bu resim, Baş’a bakan ve O’nun istediğini yerine getirmek için tereddüt etmeyen bir Tanrı adamını resmeder. Bu resim, Tanrı’nın kendisi için hazırladığı iyi işlerin farkında olan, bu iyi işleri YAŞAYAN, meyve veren ve Tanrı Sözü’nün bu dünyanın kaygılarına, zenginliğin ve diğer şeylerin yarattığı şehvete mahkum olmasına izin vermeyen bir Hristiyan’ın resmidir (Markos 4:19). Tanrı bizlerden böylesine Hristiyanlar olmamızı istemektedir. Meyve veren Hristiyanlar bu meyveler aracılığıyla Tanrı’yı yüceltirler:
Yuhanna 15:5,8
“Ben asmayım, siz çubuklarsınız. Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi
çok meyve verir..... Babam
çok meyve vermenizle yüceltilir. Böylelikle öğrencilerim olursunuz.”
Türkçe: Zuhal Czuri, Yuce Kabakci (Christian-translation.com)