Sodom ve Gomora: neden yok edildiler?
Sodom ve Gomora Kutsal Kitap'ta iyi bilinen iki yerdir. Sodom, İbrahim'in kardeşi Lut'un, ilk başta yaşamayı seçtiği yerdi. Bölgeyle ilgili olarak, Yaratılış 13:10 "Şeria Ovası'nın tümü RAB'bin bahçesi gibiydi,.... her yerde bol su vardı" sözleriyle bizi bilgilendirmektedir. Besbelli ki; zengin ve verimli bir topraktı. Muhtemelen halk zengindi ve refah seviyeleri diğer bölgelere nispeten yüksekti. Yemek veya su kıtlıkları yoktu, çünkü toprakları bereketli ve bol suluydu. Bu nitelikler Lut'un ilgisini çekmişti ve bu yere yerleşme kararı almasını sağlamıştı. Yaratılış 13:10 bölümünün anlattığı gibi: "Lut çevresine baktı", gördüklerinden dolayı kararını vermişti. "Çevremize bakındığımızda", gördüklerimiz gözümüze çok güzel gelebilir, fakat Tanrı'nın gördüğü şey gerçekte bu olmayabilir (1. Samuel 16:7) ve aslına bakarsanız, bu topraklar üzerinde yaşayan insanların yürekleri hakkında Lut'un gördükleriyle, Tanrı'nın gördükleri çok farklıydı. Gerçekten de, Yaratılış 13:13 bölümünde şöyle okuruz:
Yaratılış 13:13
"Sodom halkı çok kötüydü. RAB'be karşı büyük günah işliyordu."
Lut'un gördüğü aşırı derecede verimli bir toprak iken, Tanrı'nın gördüğü aşırı derecede kötü bir yürekti. Yaratılış 18:20 bölümünde Rab'bin söylediği gibi:
Yaratılış 18:20
"Sonra İbrahim'e, "Sodom'la Gomora büyük suçlama altında" dedi, "Günahları çok ağır."
Sonunda, Rab Lut'u kurtardıktan sonra Sodom ve Gomora'yı yok etti. Lut Sodom'dan ayrılırken Rab'bin ona verdiği öğüt ilk başta yaptığının tam karşıtıydı:
Yaratılış 19:17
"Kentin dışına çıkınca, adamlardan biri [Rab'bin meleği]Lut'a, "Kaç, canını kurtar, arkana bakma...." dedi.
Lut Sodom'u evi olarak seçtiğinde, "çevresine bakındıktan" sonra bu seçimini yapmıştı. Şimdi ise kaçması, "arkasına bakmaması" gerekiyordu. Lut ayrıldıktan sonra, Rab o bölgeyi yok etti.
Fakat Sodom'un işlediği günah neydi? Hezekiel 16:49-50 bölümü bize Rab'bin orada ne gördüğünü anlatır:
Hezekiel 16:49-50
"Kızkardeşin Sodom'un günahı şuydu: Kendisi de kızları da gururluydu, ekmeğe doymuşlardı, umursamazlardı. Düşküne, yoksula yardım elini uzatmadılar. Kendilerini beğenmişlerdi. Önümde iğrenç şeyler yaptılar. Bu nedenle, gördüğün gibi onları önümden süpürüp attım."
"Ekmeğe doymuşlardı, umursamazlardı" ifadesiyle kibirin, diğer şeylerle beraber "Sodom'un günahının" birlikte anılması beni çok etkiledi. Kibir genel olarak en azından görünüşte reddilmesine rağmen, bu durum diğer ikisi için geçerli değildir: Ekmeğe doymuş olmak ve umursamaz olmak (yani hiçbir şey yapmadan boş boş oturmak). Aksine, bunlar birçok defa Hristiyanlar tarafından bile hedef olarak görülmektedir. Elbette bitkin ve aç olmalıyız demiyoruz. Anlatmak istediğimiz; ekmeğe doymak ve bir şey yapmadan öylece boş boş oturmak, genel dünya görüşüne rağmen, PEŞİNDEN GİTMEMEMİZ gereken şeylerdir. Tam tersine, Rab'bin, O'nun Sözünün ve amaçlarının peşinden gitmeliyiz. Yaşamımızın merkezi ve amacı umursamazlık ve zenginlikler olmamalıdır, aksine Tanrı'nın isteğini yerine getirmek; Baba'yı ve mükemmel oğlu İsa Mesih'i tanımak ve tanıtmaktır. Sodom ve Gomora'nın varlığına son verildiği gibi, bu dünyada bir gün sona erecektir. Rab'bin Lut'u o yerden çıkardığı ve ardından o yeri, yani Sodom ve Gomora'yı yok ettiği gibi, bir gün bizi de bu dünyadan alacaktır.
Bu nedenle hazırlıklı ve uyanık olalım. Rab geliyor. "Lut'un günlerinde de durum aynıydı. İnsanlar yiyip içiyor, alıp satıyor, tohum ekiyor, ev yapıyorlardı. Ama Lut'un Sodom'dan ayrıldığı gün gökten ateşle kükürt yağdı ve hepsini yok etti. "İnsanoğlu'nun ortaya çıkacağı gün durum aynı olacaktır. ....Lut'un karısını hatırlayın! Canını esirgemek isteyen onu yitirecek. Canını yitiren ise onu yaşatacaktır" (Luka 17:28-33).