Kör Bartimay
Markos 10:46 bölümü der ki:
"Sonra Eriha'ya geldiler. İsa, öğrencileri ve büyük bir kalabalıkla birlikte Eriha'dan ayrılırken, Timay oğlu Bartimay adında kör bir dilenci yol kenarında oturuyordu."
Kim bilir kaç yıl Bartimay gün ışığına hasret yaşamıştı. Büyük ihtimalle gün ışığını hiç görmemişti. Tüm hayatı boyunca çevresindekilerle hiçbir görsel iletişimi olmadan sokakta oturup, dileniyordu. Kesin olan şu ki, İsa'nın diğer gözleri görmeyen insanlarda gerçekleştirdiği mucizeleri ve nasıl gözlerinin açıldığını duymuştu. İsa'yla tanışanlardan biri olmak için kim bilir ne kadar uzun süre bekledi? Sonunda da onunla tanıştı:
Markos 10:47
"Nasıralı İsa'nın orada olduğunu duyunca, "EY DAVUT OĞLU İSA, HALİME ACI DİYE BAĞIRMAYA BAŞLADI!””
"İsa, halime acı" diye bağırmaya başladı Bartimay. "Ağız yürekten taşanı söyler" der Müjde (Matta 12:34). Yüreğiniz O'na kapalı olduğunda, Rab'be yakarmazsınız. Ses - sesin tonu, içeriği - yüreği yansıtır. Bartimay Rab'bin özlemini çekiyordu ve Rab onun yanındaydı. Diğerleri söylenmeye başlamışlardı: "Neden Bartimay bu kadar gürültü yapıyor?" O, artık onlara kulak asmıyordu:
Markos 10:48
"Birçok kimse onu azarlayarak susturmak istediyse de o, "Ey Davut Oğlu, halime acı!" diyerek DAHA ÇOK bağırdı."
Bartimay umutsuzca Rab'bi arıyordu. Sesini duyuruncaya kadar, O'na haykırdı ve İsa onun haykırışını işitti. Bartimay'ın haykırışı Rab'bin orada durmasını sağladı. Tüm kalabalık İsa'yı takip ediyordu, ancak bu kör dilencinin haykırışı O'nun için değerliydi. Sanki onu arıyordu. Öylece durdu ve onu çağırdı:
Markos 10:49-51
"İsa DURDU, "Çağırın onu" dedi. Kör adama seslenerek, "Ne mutlu sana! Kalk, seni çağırıyor!" dediler. Adam abasını üstünden atarak ayağa fırladı ve İsa'nın yanına geldi. İsa ona, "Senin için ne yapmamı istiyorsun?" diye sordu.
Kör adam, "Rabbuni, gözlerim görsün" dedi." O'nun için rengi, ırkı ya da konumu ne olursa olsun herkes çok değerlidir. O isimlere, unvanlara değil, ayrım yapmaksızın insanların yüreklerine bakar, insanlar da aynı şekilde O'na ihtiyaç duyar. Rab'bi tanıyıncaya kadar, kördürler ve Rab'le tanışanların hepsi, ışığa kavuşurlar. Elçilerin İşleri 26:18 der ki:
"ulusların gözlerini açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan'ın hükümranlığından Tanrı'ya döndürmek için...."
Hayat ışığını yalnız Tanrı sunabilir. Ancak O'nunla tanışmak ruhun ışığa kavuşmasını sağlayabilir ve onun insanların yüreklerindeki varlığı, bu ışığı canlı ve parlak kılmaktadır. Bartimay'a dönersek:
Markos 10:51-52
"Kör adam, "Rabbuni, gözlerim görsün" dedi. İsa, "Gidebilirsin, imanın seni kurtardı" dedi. Adam o anda yeniden görmeye başladı ve yol boyunca İsa'nın ardından gitti."
Bartimay Rab'be seslenmek hakkında binlerce kuşkuya kapılmış olabilirdi ("insanlar ne düşünür; Bu İsa hakkında nelere inandıklarını anlatmaları için önce rahiplere sormalıyım; böylesi daha iyi; en azından hayattayım"). Peki, bunun sonucunun ne olabileceği hakkında fikriniz var mı? O SONSUZA KADAR KÖR KALABİLİRDİ. İsa tüm körleri değil, yalnızca gözlerinin açılmasını isteyen ve O'na yakaranlar körleri iyileştirmiştir. Sonuçta, O yanınızdan geçip gider. Düşüncelerinizde ve mantığınızda kapana kısılmış olarak kalabilirsiniz. Bunun hakkında istediğiniz kadar uzun düşünebilir ve arzu ederseniz şüpheye düşebilirsiniz. Ancak dostlarım şu gerçeği bilmenizi isterim. Bu şekilde, SONSUZA KADAR KÖR kalacaksınız. Rab'be yakarmazsanız, RUHUNUZ - kendiniz - asla ışığa kavuşamayacaktır ve bununla sınırlı kalmayıp ebedi yaşamda asla yeriniz olmayacaktır. Çünkü, Rab yanınızdan geçip giderken, onu davet etmediniz, O'na kapıyı açmadınız. Aksine, kibrinizin ve bencilliğinizin zincirinde kendinizi kilitlediniz ve ....aslında bu konu hakkında düşünmekteydiniz. Öyleyse, durmayın, devam edin. Zincirlerinizi kırın!! Şimdiye kadar size ne yarar sağladılar ki? KÖR BARTİMAY GİBİ HAYKIRIN: TANRI OĞLU İSA, HALİME ACI. Bu yakarışınızı duyan, Rab İsa Mesih sizin için duracaktır, evet yanlış duymadınız Bartimay için durduğu gibi sizin için de olduğu yerde duracaktır. Olduğu yerde kalacak ve gerçekten ihtiyaç duyduğunuz şeyi size sunacaktır: HAYAT IŞIĞI.
Yuhanna 1:9-13
"Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı. O, dünyadaydı, dünya O'nun aracılığıyla var oldu, ama dünya O'nu tanımadı. Kendi yurduna geldi, ama kendi halkı O'nu kabul etmedi. Ancak, kendisini kabul edip
adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın çocukları olma hakkını verdi. Onlar ne kandan, ne bedenin isteğinden, ne de insanın isteğinden doğdular; tersine, Tanrı'dan doğdular."
Türkçe: Zuhal Czuri, Yuce Kabakci (Christian-translation.com)