نبوت ها : شفاهی و مکتوب
نبوت نامیده شدن عیسی به عیسی ناصری
در متی 2: 23 می خوانیم:
متی 2: 23
" در شهري به نام ناصره سکونت گزيد. بدين‌‌ترتيب، کلام انبيا به حقيقت پيوست که گفته بودند ناصري خوانده خواهد شد. "
مشکل از اینجا شروع می شود که برخی می خواهند نبوت های شفاهی1را در عهد عتیق پیدا کنند و نمی توانند جایی را بیابند که در آن نبوت شده باشد عیسی ناصری خوانده خواهد شد. برای حل این "مشکل"، رابطه ای میان عبارت "ناصری" و عبارت عبری "نِتصِر" به معنای " شاخه" به میان می آید2. جدای از این حقیقت که چنین رابطه ای چیزی جز تصوری پوچ نیست، نا هماهنگی این دیدگاه در اینجا هم مشخص است که متی 2: 23 می گوید که این نبوت توسط "انبیا" انجام شده است یعنی توسط چند نبی در حالی که واژه " نتصر" تنها توسط اشعیا برای مسیح ذکر شده است و نه چندین نبی دیگر( اشعیا 11: 1) .
اما، ما باز معتقدیم که این مشکل، یک مشکل واقعی در کلام خدا نیست. بلکه مشکلی است که بخاطر عدم توجه ما به آنچه می خوانیم بوجود آمده است. به راستی وقتی آیه درباره نبوت ناصری خوانده شدن عیسی سخن می گوید درباره نبوت شفاهی [به یونان: "تو رتن" به معنای "چیزی که گفته شده است"] سخن می گوید. اماچیزی که ما می فهمیم این است که این نبوت [به یونانی: "او گِگراپتای" به معنای "چیزی که نوشته شده است"] توسط نبی، نوشته شده است. در صورتی که وقتی متن می گوید "گفته بود"، واقعاً منظورش این است که این نبوت شفاهی بوده و نبی آن را فقط گفته بوده است. برخی از نبوت ها هم گفته نشده و فقط مکتوب شده اند. در حالی که برخی هم گفته شده اند و هم نوشته. وقتی نقل قولی را می خوانیم که می گوید "مکتوب است"، مطمئن باشید که آنرا در جای دیگری از کتاب مقدس می یابیم چون در خود متن تضمین شده که این نبوت نوشته شده است. اما وقتی نقل قول فقط با عنوان "گفته شده" عنوان می شود، ممکن است آنرا در متون دیگر کتاب مقدس بیابیم و ممکن هم هست که فقط شفاهی بوده باشند و آنها را در کلام نداشته باشیم. کلام تضمینی ارائه نمی دهد که این نبوت نوشته شده باشد بلکه می گوید که فقط گفته شده است.
پانزده نمونه دیگر از نبوت ها در کتاب مقدس هست که در ارجاع به آنها فقط عبارت "گقته شده" را می یابیم3. برای دیدن اینکه آیا نبوتی که "گفته شده" عنوان شده مکتوب است و یا شفاهی، باید آیات را جستجو کنیم و ببینیم که آیا آنها را می یابیم یا نه. چنین جستجویی مشخص می کند که از میان این نبوت هایی که "گفته شده" یا شفاهی خوانده شده اند، تنها دو مورد از آنها مکتوب نیستند که یکی از آنها نبوتی است که می گوید عیسی ناصری خوانده خواهد شد. تحقق این نبوت در متی 2: 23 یافت می شود. اما اینطور نبوده که این نبوت فقط توسط انبیا "گفته شده" باشد و بعد حالا متی آنرا نوشته باشد. این نبوت همچنین نوعی از آرایه ادبی است که "توصیف ثانی" خوانده می شود. روح القدس توسط این آرایه و در آیات بعدی و یا ثانی، جزئیاتی تکمیلی به کتاب مقدس اضافه می کند که قبلاً در خود تاریخ به آن اشاره ای نشده است. در برخی موارد هم حتی برای حقایق تاریخی که قبلاً به آنها اشاره ای نشده، چنین چیزی را می بینیم4. یکی از این حقایقی که قبلاً به آنها اشاره ای نشده، همین نبوت ناصری خوانده شدن عیسی است. این نبوت توسط تعداد زیادی گفته شده بود. آنها این نبوت را ننوشتند، اما متی هم نبوت و هم تحقق آنرا در انجیلش آورد.
نبوت سی پاره نقره
به غیر از متی 2: 23، آیه دیگری که برای بسیاری جای سوال دارد، متی 27:9-10 است. در آنجا می خوانیم:
" به اين وسيله پيشگويي ارمياي نبي تحقّق يافت كه مي گويد: «آنها آن سي سکّه نقره، يعني قيمتي را كه قوم اسرائيل براي او تعيين كرده بود، گرفتند و با آن مزرعه کوزه گر را خريدند. چنانکه خداوند به من فرموده است.» "
مشکلی که بسیاری با این آیات دارند این است که هیچ کجا در کتاب ارمیا5 این سخنان را نمی یابند. برای حل این مشکل، توصیه شده که متی 27: 9 -10 دقیقاً از زکریا 11: 12-13 نقل قول می کند. چرا که هر دو آیه راجع به سی پاره نقره سخن می گویند. جدای از تفاوت عمیق میان این دو بخش، ناسازگاری این دید از آنجا مشخص می شود که خدا در کلامش در متی 27:9-10 می گوید که این نبوت شفاهاً توسط ارمیا بیان شده است. اگر این آیات نقل قول از کتاب زکریا می بود، خدا بجای ارمیا به او اشاره می کرد. به بیان دیگر، بجای اینکه بگوید "پيشگويي اِرِمياي نبي تحقق يافت که گفته بود... " به ما می گفت "نوشته زکریای نبی تحقق یافت که نوشته بود ... ". ما معتقدیم که خدا وقتی می گوید ارمیا منظورش دقیقاً همان ارمیاست و در نیتجه کسی حق ندارد که بگوید در اصل منظور اینجا زکریا بوده است.
باز اینجا مشکل از کلام نیست و مشکل کاملاً ساختگی است. سردرگمی هم از اینجا سرچشمه می گیرد که ما به آنچه می خوانیم توجه نمی کنیم. خود متن به هیچ وجه نمی گوید که این نبوت نوشته شده است، بلکه می گوید که نبوت شفاهی است و فقط بیان شده. برخی از نبوت ها فقط به صورت شفاهی گفته می شدند و مکتوب نمی شدند. برخی هم برعکس فقط مکتوب بودند. اما برخی از نبوت ها هم هستند که به هر دو صورت شفاهی و مکتوب بیان شده اند. نبوتی که در متی 27: 9-10 تحقق یافت از ان دسته نبوت هاست که فقط بطور شفاهی اعلام شده بود و هیچ کجا مکتوب نبود. متی توسط آرایه "توصیف ثانی" ما را بسیار بعد از بیان شدن چنین نبوتی، از وجود آن آگاه می سازد.
جمع بندی
برای جمع بندی سخنان بالا میتوانیم آیات یا نبوت های نقل شده از عهدعتیق را به دو دسته تقسیم کنیم: آنهایی کلام به ما می گوید مکتوب است و آنهایی که می خوانیم "گفته شده" است. اکثر نبوت های عهدجدید مربوط به دسته اول، یعنی نبوت های مکتوب هستند. آنهایی که در کلام می خوانیم که "مکتوب است". و از آنجایی که در خود آیه به صراحت گفت شده که آیه یا نبوت مربوطه مکتوب است، پس تضمین وجود دارد که نبوت را در عهدعتیق می یابیم. می توانید امتحان کنید. هرکجا که کلام درباره نبوتی گفته باشد که مکتوب است، امکان ندارد که آن را در عهدعتیق نیابید.
از طرف دیگر، در آیه هایی که گفته می شود که نبوتی شفاهی است و فقط بیان شده، هیچ تضمینی نیست که آن را در عهدعتیق بیابید. اینگونه نبوت ها فقط در صورتی در عهدعتیق یافت می شوند که جدای از شفاهی بودن، مکتوب نیز باشند. اما هیچکس از متن آیه ای که شفاهی عنوان شده نمی تواند بگوید که این نبوت مکتوب نیز هست. از پانزده آیه ای که در عهدجدید به عنوان نبوت های شفاهی یا " گفته شده " یاد شده است، سیزده مورد آن در عهدعتیق یافت می شوند. یعنی جدای از بیان شفاهی، مکتوب نیز بوده اند. دو موردی که در عهد عتیق یافت نمی شوند، متی 2: 23 و متی 27:9- 10 هستند. این دو نبوت فقط شفاهی بوده اند. در این آیات متی با استفاده از آرایه "توصیف ثانی" بسیار پس از بیان شفاهی این نبوت ها، ما را از وجودشان آگاه می سازد.
پس با این وجود، آیا مشکلی واقعی متوجه متی 2: 23 و متی 27: 9-10 می باشد؟ خیر،مگر اینکه ما مشکلی به وجود آوریم.
فارسی: Daniel Shahri
ارجاعات
The Companion Bible: Kregel Publications, Michigan 49501, This printing 1994.
پانویس ها
1. این نمونه ها را مشاهده کنید: S. Zodhiates: "The Complete Word Study Dictionary", AMG Publishers, 1993, p. 1,003.
2. جمعاً این واژه 4 بار به کار رفته است. به غیر از اشعیا 11: 1 ، سه تای دیگر در : اشعیا 14 :19 و 60: 21 و دانیال ، 11: 7 آمده اند. مطالعه سه آیه دیگری که این واژه را در بر دارند نشان می دهد که هیچ کدام به مسیح اشاره نمی کنند.
3. این آیات متی 1: 22 ، 2: 15 و 17 و 23 ، 3: 13 ، 4: 14 ، 8 : 17، 12 :17 ، 13: 35 ، 21 :4 ، 22: 31، 24 : 15، 27 :9 ، 27 : 35 و مرقس 13 :14 هستند.
4. این منبع را مطالعه کنید: E. W. Bullinger: "Figures of Speech used in the Bible", Baker Book House, originally published 1898. This printing 1995, pp. 709-713.
5. مشکل دیگری هم که با این آیات وجود دارد این است که در ترجمه های مختلف کتاب مقدس این نبوت را به کتاب های مختلفی نسبت داده اند. مثلاً در ترجمه " کینگ جیمز " به زکریا 11: 13 ، در ترجمه ان-کی-جی-وی به ارمیا 32: 6-9 و در ترجمه " نیو استاندارد" به سه جای مختلف ( زکریا 11: 12-13 ، ارمیا 19: 1-13 و 32: 6-9) ارجاع داده می شویم. خواننده تشویق می شود که خود این آیه ها را مورد بررسی قرار دهد. در بررسی مشخص می شود که هیچ یک از این ارجاعات نقل قول متی 27 : 9-10 را در بر ندارند.