متی 6: 25-34
متی 6: 25-34 یکی از متونی است که بیشتر از همه به مشکل نگرانی پرداخته است (همچنین مقالات "برای هیچ چیز نگران نباشید" و "همه نگرانیهای خود را به او بسپارید" را در این رابطه مطالعه کنید). در آنجا می خوانیم:
متی 6: 25-34
" پس به شما مي‌گويم، نگران [ در یونانی: "مریمنا او". همان واژه ای که در فیلیپیان 4: 6 و اول پطرس 5: 7 بکار رفته است] زندگي خود نباشيد که چه بخوريد يا چه بنوشيد، و نه نگران بدن خود که چه بپوشيد. آيا زندگي از خوراک و بدن از پوشاک مهمتر نيست؟ پرندگان آسمان را بنگريد که نه مي‌کارند و نه مي‌دِروَند و نه در انبار ذخيره مي‌کنند و پدر آسماني شما به آنها روزي مي‌دهد. آيا شما بس باارزشتر از آنها نيستيد؟ کيست از شما که بتواند با نگراني، ساعتي به عمر خود بيفزايد؟ و چرا براي پوشاک نگرانيد؟ سوسنهاي صحرا را بنگريد که چگونه نمو مي‌کنند؛ نه زحمت مي‌کشند و نه مي‌ريسند. به شما مي‌گويم که حتي سليمان نيز با همه شکوه و جلالش همچون يکي از آنها آراسته نشد. پس اگر خدا علف صحرا را که امروز هست و فردا در تنور افکنده مي‌شود، اين‌‌چنين مي‌پوشانَد، آيا شما را، اي سست‌ايمانان، به‌‌مراتب بهتر نخواهد پوشانيد؟ پس نگران نباشيد و نگوييد چه بخوريم يا چه بنوشيم و يا چه بپوشيم. زيرا اقوام دور از خدا در پي همه اين‌‌گونه چيزهايند، امّا پدر آسماني شما مي‌داند که بدين‌‌همه نياز داريد. بلکه نخست در پي پادشاهي خدا و انجام اراده او باشيد، آنگاه همه اينها نيز به شما عطا خواهد شد. پس نگران فردا مباشيد، زيرا فردا نگراني خود را خواهد داشت. مشکلات امروز براي امروز کافي است! "
آب، غذا و پوشش از نیاز های اولیه جسمی ما هستند. اما، فقط ما از این موضوع با خبر نیستیم. خدا هم این را می داند!! به همین خاطر هم هست که خدا از طریق خداوندمان عیسی مسیح به ما می گوید که: "نگران نباشید" و می گوید:" که چه بخورید" یا "چه بنوشید؟" یا "چه بر تن کنید؟" ... پدر آسماني شما مي‌داند که بدين‌‌همه نياز داريد 1". حال اگر کسی سوال کند که خوب اگر نگران نباشیم پس چه کنیم، آیه 33 پاسخ او را اینگونه می دهد که: "نخست در پي پادشاهي خدا و انجام اراده او باشيد، آنگاه همه اينها نيز به شما عطا خواهد شد". خدا، ملکوت و اراده اش در درجه اول اهمیت قرار دارند. بعد از اینها دیگر چیزها بر ما افزوده خواهد شد. متی 7: 7-11 همچنین به ما می گوید:
متی 7: 7-11
" بخواهيد، که به شما داده خواهد شد؛ بجوييد، که خواهيد يافت؛ بکوبيد، که در به رويتان گشوده خواهد شد. زيرا هر‌که بخواهد، به‌‌دست آوَرَد و هر‌که بجويد، يابد و هر‌که بکوبد، در به رويش گشوده شود. کدام‌‌يک از شما اگر پسرش از او نان بخواهد، سنگي به او مي‌دهد؟ يا اگر ماهي بخواهد، ماري به او مي‌بخشد؟ حال اگر شما با همه بدسيرتي‌تان، مي‌دانيد که بايد به فرزندان خود هداياي نيکو بدهيد، چقدر بيشتر پدر شما که در آسمان است به آنان که از او بخواهند، هداياي نيکو خواهد بخشيد."
یابنده کیست؟ کیست که در ها به رویش گشوده خواهند شد؟ خدا چیزهای نیکو را نصیب چه کسی می کند؟ کسی که از او بطلبد، کسی که در را بکوبد. پس بنابراین، همانند اول پطرس 5: 7 ، سوال این نیست که آیا خدا می خواهد اقدام کرده و نیازهای ما را برآورده سازد یا نه، مسئله اینجاست که آیا ما قدمی نه از روی نگرانی بلکه با دعا برمی داریم (این کار، کار ماست، درست مانند چیزهای دیگر که ممکن است خدا از ما بخواهد) تا نگرانی های خود را به او بسپاریم و یا خیر. پس از اینکه ما قدم برداشتیم، بقیه کار با اوست که وارد عمل شده و مواردی که برای آنها دعا کردیم و یا حتی بیشتری از آن را برای ما فراهم آورد (افسسیان 3: 20). البته اگر دعای ما مطابق با اراده او باشد.
فارسی: Daniel Shahri
پانویس ها
1. متن به ما نمی گوید که "دعا نکنید" بلکه می گوید "نگران نباشید زیرا پدر آسمانی شما می داند که بدین همه نیاز دارید.". این تعلیم بر ضد نگرانی سخن می گوید و نه دعا. زیرا در واقع دعا همان چیزی است که برای مقابله با نگرانی توصیه شده است (فیلیپیان 4: 4-7 ، اول پطرس 5: 7 و متی 7: 7-11 را مشاهده کنید).