"در غیر اینصورت ، بیهوده ایمان آورده اید" (اوی قرنتیان 15: 2)
در اول قرنتیان 15:1-2 می بینیم که پولس به اهالی قرنتس چنین می گوید:
اول قرنتیان 15: 1-2
" اي برادران، اکنون مي‌خواهم انجيلي را که به شما بشارت دادم به يادتان آورم، همان انجيل که پذيرفتيد و بدان پايبنديد و به‌‌وسيله آن نجات مي‌يابيد، به شرط آنکه کلامي را که به شما بشارت دادم، استوار نگاه داريد. در غير اين صورت، بيهوده ايمان آورده‌ايد. "
بسیاری از مسیحیان مشکل دارند که این "بیهوده ایمان آوردن" به چه معناست. از آیات دیگر کلام می دانیم که وقتی قلباً ایمان می آورید که خدا عیسی را از مردگان برخیزانید و اقرار کنید که او خداوند است، نجات خواهید یافت. ( برای نمونه رومیان 10: 9 و افسسیان 2: 1-10 را مطالعه کنید). همچنین از آیات بالا می فهمیم که اهالی قرنتس انجیلی که پولس به آنها بشارت داده بود را پذیرفته بودند. بنابراین به خداوندی عیسی مسیح و قیام او از مردگان ایمان آورده بودند و طبق آیات اشاره شده نجات یافته بودند. پس این "بیهوده ایمان آوردن" چیست؟ چیزی که هنگام مطالعه کتاب مقدس باید بسیار مواظب بود این است که موضوعات را از بدنه متن خارج نکنید و دیگر آیات که در آن مورد هستند را نادیده نگیرید. بنابراین در موضوع مورد بحث مان بیایید بیایید پیش زمینه متنمان را بررسی کنیم. آیات 3 تا 8 از همان باب نشان می دهد که پولس چه چیز را به مردم قرنتس بشارت داده بود:
اول قرنتیان 15: 3-8
" زيرا من آنچه را که به من رسيد، چون مهمترين مطلب به شما سپردم: اينکه مسيح مطابق با کتب‌مقدّس در راه گناهان ما مرد، و اينکه دفن شد، و اينکه مطابق با همين کتب در روز سوّم از مردگان برخاست، و اينکه خود را بر کيفا ظاهر کرد و سپس بر آن دوازده تن. پس از آن، يک بار بر بيش از پانصد تن از برادران ظاهر شد که بسياري از ايشان هنوز زنده‌اند، هر‌‌چند برخي خفته‌اند. سپس بر يعقوب ظاهر شد و بعد بر همه رسولان، و آخر از همه بر من نيز، چون طفلي که غيرطبيعي زاده شده باشد، ظاهر گرديد. "
در این آیات ببینید که پولس چقدر توسط مکاشفات به قیام مسیح اهمیت می دهد. او مخصوصاً شاهدان عینی قیام را نام می برد. کمی بعد خواهیم دید که چرا این کار را کرده است. وقتی پولس در نیمه دوم آیه 8 از خودش سخن می گوید مانند این است که پرانتزی باز کرده و در آیه 11 این پرانتز بسته می شود و به بحث اصلی برمی گردیم:
اول قرنتیان 15: 11
" به هر‌حال، خواه من خواه آنان، همين پيام را وعظ مي‌کنيم و همين است پيامي که به آن ايمان داريد. "
اهالی قرنتس به چیز هایی که پولس و بقیه وعظ کردند، ایمان آوردند، اما نه همه آنها. زیرا می گوید:
اول قرنتیان 15: 12 - 17
" امّا اگر موعظه مي‌شود که مسيح از مردگان برخاست، چگونه است که بعضي از شما مي‌گويند مردگان را رستاخيزي نيست؟ اگر مردگان را رستاخيزي نيست، پس مسيح نيز از مردگان برنخاسته است. و اگر مسيح برنخاسته، هم وعظ ما باطل است، هم ايمان شما. بعلاوه، براي خدا شاهدان دروغين محسوب مي‌شويم، زيرا درباره او شهادت داده‌ايم که مسيح را از مردگان برخيزانيد، حال آنکه اگر مردگان برنمي‌خيزند، پس خدا او را برنخيزانيده است. زيرا اگر مردگان برنمي‌خيزند، پس مسيح نيز برنخاسته است. و اگر مسيح برنخاسته، ايمان شما باطل است و شما همچنان در گناهان خود هستيد. "
تنها در حالتی فرضی است که ممکن است شخصی به عیسی مسیح ایمان داشته یاشد و ایمان او باطل و بیهوده باشد. چنین چیزی تنها اتفاق می افتد اگر عیسی مسیح از مردگان برنخاسته بود. در این صورت است که خالص ترین ایمان شما هم به راستی نخواهد توانست نجاتتان دهد. بدون قیام عیسی مسیح خداوند نجاتی وجود نداشت. بدون قیام او ایمان ما باطل، پوچ و عبث خواهد بود. بیایید ببینید که اگر عیسی مسیح برنمی خاست چه اتفاقات دیگری رخ می داد:
اول قرنتیان 15: 17-18
" و اگر مسيح برنخاسته .... آنان نيز که در مسيح خفته‌اند، از دست رفته‌اند. "
اگر مسیح برنخاسته بود، تمام آنانی که به او ایمان داشته اند و مرده اند نیز از دست می رفتند. زیرا اگر قیامی نمی بود انتظار دیگری هم نمی داشتند. اما تمام اینها فقط زمانی اتفاق می افتاد که مسیح از مردگان برنخاسته بود. که چیزی کاملاً فرضی است. حقیقت این است که:
اول قرنتیان 15:20
" امّا مسيح براستي از مردگان برخاسته و نوبر خفتگان شده است. "
عبارت "اما" قیاسی میان چیزی که قبلاً گفته شده بود ( آن شرایط فرضی آیات 17 و 18 که اگر مسیح برنخاسته بود ... ) و چیزی که بعد از آن گفته می شود ( واقعیت ) قائل می شود: "امّا مسيح براستي از مردگان برخاسته". حقیقت این است. ایمان ما بیهوده نیست. اگر (و فقط اگر) مسیح برنخاسته بود ایمانمان باطل و بیهوده می بود. اما اکنون "او برخاسته است". ما دیگر در گناهان خود نیستیم. آنهایی هم که به مسیح ایمان و به بازگست او امید داشتند و فوت کردند از دست نخواهند رفت. زیرا همانطور که آیات 20-22 ادامه می دهند:
اول قرنتیان 15: 20-22
" امّا مسيح براستي از مردگان برخاسته و نوبر خفتگان شده است. زيرا همان‌‌گونه که مرگ از طريق يک انسان آمد، رستاخيز مردگان نيز از طريق يک انسان پديدار گشت. زيرا همان‌‌گونه که در آدم همه مي‌ميرند، در مسيح نيز همه زنده خواهند شد. "
"خواهند شد" را در اینجا ببینید. آیه نمی گوید که آنها زنده هستند، بلکه زنده خواهند شد. اما چه زمانی؟ آیه 23 پاسخ این پرسش را می دهد:
اول قرنتیان 15: 23
" امّا هر‌کس به نوبه خود: نخست مسيح که نوبر بود؛ و بعد، به هنگام آمدن او، آنان که متعلق به اويند. "
عیسی مسیح باز خواهد گشت و در آن زمان است که تمام آنهایی که در ایمان به او بوده اند و فوت کرده اند، دوباره زیست خواهند نمود.
جمع بندی: آیا می شود که ایمان ما بیهوده باشد؟ پاسخ منفی است! اگر مسیح از مردگان برنخاسته بود، ایمان ما باطل می بود. اما، خدا را سپاس که او به راستی برخاسته است و وقتی بیاید آنها که متعلق به اویند، یعنی مسیحیان واقعی نیز برخواهند خاست !
فارسی: Daniel Shahri