در زمین جرجسیان
در متی 8: 28-34 درباره ملاقات کوتاه عیسی از زمین جرجسیان می خوانیم:
متی 8: 28-34
" و چون به آن كناره (یعنی سرزمین روبروی کفرناحوم، که عیسی در متی 8: 5-27 در آنجا بود) در زمين جَرْجِسيان رسيد، دو شخص ديوانه از قبرها بيرون شده، بدو برخوردند و بحّدي تندخوي بودند كه هيچ كس از آن راه نتوانستي عبور كند. در ساعت فرياد كرده، گفتند: «يا عيسي ابن اللّه، ما را با تو چه كار است؟ مگر در اينجا آمده اي تا ما را قبل از وقت عذاب كني؟» و گلة گراز بسياري دور از ايشان مي چريد. ديوها از وي استدعا نموده، گفتند: «هرگاه ما را بيرون كني، در گله گرازان ما را بفرست.» ايشان را گفت: «برويد!» در حال بيرون شده، داخل گله گرازان گرديدند كه في الفور همه آن گرازان از بلندي به دريا جسته، در آب هلاك شدند. امّا شبانان گريخته، به شهر رفتند و تمام آن حادثه و ماجراي ديوانگان را شهرت دادند. اينك تمام شهر براي ملاقات عيسي بيرون آمد. چون او را ديدند، التماس نمودند كه از حدود ايشان بيرون رود. "
عیسی به سرزمین جرجسیان رفت. او مردم جرجسیان را همانند مابقی مردم دنیا دوست داشت. پس حتی بدون دعوت هم باز به آنجا رفت. او کفرناجوم را ترک کرد و به سرزمین ایشان رفت. ملاقات وی با نجات دو فرد دیو زده شروع شد. با اینکه شخصی ممکن است بگوید که این شروع خوبی برای ملاقات بود، اما مردم جرجسیان اینطور عکس العمل نشان دادند: "چون او را دیدند، التماس نمودند که از حدود ایشان بیرون رود"! مسیح موعود آمد که با آنها باشد. اما با این وجود تمامی شهر بیرون آمدند و حتی قبل از اینکه او وارد آنجا شود از او التماس کردند که آنجا را ترک کند! دلیلش چه بود؟ به نظر من آنها بخاطر از دست دادن گراز ها چنین کردند. شاید ترسیدند که این "خسارت" تکرار شود. مردم جرجسیان از میان پسر خدا و "گراز" های کثیف شان، گراز ها را برگزیدند. پسر خدا آنجا را ترک کرد.
آیا امروز چیزی هست که شما بخاطرش بگویید که "خداوندا لطفاً خود را از این چیز دور نگه دارد"، چون از چیزی که ممکن است خداوند با آن انجام دهد می ترسید؟ آیا "گرازان" ای دارید که ترجیح می دهید مخفی نگه شان دارید تا اینکه خداوند را ملاقات کنید؟ مانند جرجسیانی ها نباشید. پولس در فیلیپیان 3: 4-6 کارنامه کوتاهی از دستاورد های پیش از مسیحی شدنش را ارائه می دهد:
فیلیپیان 3: 4-6
" اگر كسي ديگر گمان برد كه در جسم اعتماد دارد، من بيشتر. روز هشتم مختون شده و از قبيله اسرائيل، از سبط بنيامين، عبراني از عبرانيان، از جهت شريعت فريسي، از جهت غيرت جفا كننده بر كليسا، از جهتِ عدالتِ شريعتي، بي عيب."
پولس از دید عدالت شریعت، بی عیب بود! هرکسی نمی تواند چنین ادعایی کند. اما او می توانست. با اینحال ... نتیجه گیری او از تمامی این "دستاوردها" این بود:
فیلیپیان 3: 7-14
" 7امّا آنچه مرا سود مي بود، آن را به خاطر مسيح زيان دانستم. 8بلكه همه چيز را نيز به سبب فضيلت معرفت خداوند خود مسيح عيسي زيان مي دانم كه به خاطر او همه چيز را زيان كردم و فضله شمردم تا مسيح را دريابم. 9و در وي يافت شوم نه با عدالتِ خود كه از شريعت است، بلكه با آن كه بوسيله ايمان مسيح مي شود، يعني عدالتي كه از خدا بر ايمان است. 10و تا او را و قوّت قيامت وي را و شراكت در رنجهاي وي را بشناسم و با موت او مشابه گردم. 11مگر به هر وجه به قيامتِ از مردگان برسم. 12نه اينكه تا به حال به چنگ آورده يا تا بحال كامل شده باشم، ولي در پي آن مي كوشم بلكه شايد آن را بدست آورم كه براي آن مسيح نيز مرا بدست آورد. 13اي برادران، گمان نمي برم كه من بدست آورده ام؛ ليكن يك چيز مي كنم كه آنچه در عقب است فراموش كرده و به سوي آنچه در پيش است، خويشتن را كشيده، 14در پي مقصد مي كوشم بجهت انعام دعوت بلند خدا كه در مسيح عيسي است."
پولس همه چیزش را از دست داد. او که مردی مورد احترام در جامعه خود و چرخه مذهبی اش بود، شهر به شهر می رفت و انجیل مسیح را تحت جفای شدید از سوی قوم خود موعظه می نمود. بارها زندگی اش به خطر افتاد. با این حال تمامی دستاورد های گذشته خود را در برابر معرفت خداوند فضله به حساب آورد. همانطور که خودش می گوید، او پس رفت نکرد، بلکه به سوی چیزهای پیش رو به جلو رفت و بجهت انعام دعوت بلند خدا در عیسی مسیح در پی مقصد کوشید. آیا انتخاب ما نیز مانند پولس است، و یا راه جرجسیانی ها را می گزینیم و خداوند را از خود می رانیم؟
فارسی: Daniel Shahri