کلام خدا
برای دریافت رایگان مقالات جدید در این مجله عضو شوید

حوا در پیدایش (PDF) نسخه پی-دی-اف این مقاله

حوا در پیدایش



هدف مقاله پیش رو این است که با نگاهی به داستان حوا در کتاب پیدایش نشان دهد که چقدر مهم است که کتاب مقدس و یا همان کلام خدا را به درستی انجام دهیم.

در باب دوم پیدایش هستیم. خدا پیش از این باب انسان را آفریده (پیدایش 1:28) و برای او محدودیتی قرار داده است:

پیدایش 2: 16 - 17
" و خداوند خدا آدم را امر فرموده، گفت: «از همه درختان باغ بى ممانعت بخور، اما از درخت معرفت نيک و بد زنهار نخورى، زيرا روزى كه از آن خوردى، هرآينه خواهى مرد.» "

این چیزی است که خدا گفت. و یا به عبارت دیگر کلام خداست. حال بیایید به پیدایش باب 3 برویم.

پیدایش 3: 1
" و مار از همه حيوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود، هشيارتر بود. و به زن گفت: «آيا خدا حقيقتأ گفته است كه از همه درختان باغ نخوريد؟» "

در این آیه مار که نام دیگر شیطان است، حوا را وسوسه کرد. همانطور که می بینیم مار از ابتدا چهره حقیقی خود را نشان نداد. بلکه با یک سوال شروع کرد: "آيا خدا حقيقتأ گفته است كه از همه درختان باغ نخوريد؟" آیا او نمی دانست خدا چه گفته است؟ البته که می دانست. اما با طرح این سوال سعی کرد تا در ذهن حوا در مورد سخنان خدا ایجاد شک کند. این ترفند او تا به امروز تغییری نکرده است. به راستی چند نفر در طی قرون مختلف بلند شده اند و زندگی خود را وقف این موضوع کردند که درست مانند شیطان، قوم خدا را درباره سخنان خدا به چالش بکشند؟ و تا زمانی که قوم خدا مانند حوا در پیدایش به کتاب مقدس و سخنان خدا توجه نکنند، این افراد موفق خواهند بود. به همین دلیل است که ضروری است تا سخنان خدا در کتاب مقدس را به درستی به کار ببندیم بفهمیم و در زندگی مان اعمال کنیم. متأسفانه حوا این کار را نکرد. پاسخ او را به شیطان در آیات 2 و 3 باب سه پیدایش ببینید:

پیدایش 3: 2-3
"زن به مار گفت: «از ميوه درختان باغ مى خوريم، لكن از ميوه درختي كه در وسط باغ است، خدا گفت از آن مخوريد و آن را لمس مكنيد، مبادا بميريد.» "

در نگاه اول، سخنان حوا صحیح به نظر می رسند. اما یک مقایسه ساده میان گفته حوا و گفته خدا ثابت می کند که او درست نگفته است. حوا گفت: "از ميوه درختان باغ مى خوريم" (پیدایش 3: 2) اما خدا گفت: "از همه درختان باغ بى ممانعت بخور" (پیدایش 2: 16). اینطور که پیداست حوا واژه "بی ممانعت" را حذف کرده است. شاید بگویید: "این که چیزی نیست. اهمیتی ندارد ". اما اگر اهمیتی ندارد پس چرا خدا آنرا بیان کرد؟ هر چیزی که خدا بگوید مهم است. هر واژه در کتاب مقدس به این خاطر در کتاب است که خدا خواسته و بنابراین همان کلام خداست. بیایید به بحث خودمان برگردیم. حذف آن واژه اول کار بود. در پیدایش 3:3 حوا از قول خدا می گوید: "خدا گفت از آن مخوريد و آن را لمس مكنيد، مبادا بميريد" آیا این واقعاً چیزی است که خدا گفت؟ البته که نه! او هیچ وقت نگفت "و آن را لمس نکنید" از طرف دیگر هم خدا نگفت: "مبادا بمیرید" بلکه با تأکید گفت: "هرآينه خواهى مرد" و از آنجایی که خدا در همه حال حقیقت را می گوید، چیزی باید در آن روز می مرد. در این مورد به تفصیل در مقاله "جسم، جان و روح" بحث کرده ایم. اما ببینید که حوا در اینجا چه کرد: او اول یک واژه را حذف کرد، سپس یک عبارت اضافه کرد و در آخر هم تأکید خدا بر سخنش را برداشت. بنابراین، چیزی که حوا گفت اگرچه شبیه چیزی بود که خدا گفت، اما در حقیقت همان چیزی نبود که خدا گفته بود. من همچنین براین باورم که این موضوع نشانگر این است که اگرچه حوا کلام خدا را می دانست ولو ناقص، اما این کلام به اندازه ای که باید، قسمتی از قلب او نشده بود. عملکرد او این سخنان را تأیید می کند. شیطان هم پس از اینکه دید حوا کلام خدا را دستکاری کرده، صورت واقعی خود را نشان داد: "مار به زن گفت: هر آينه نخواهيد مرد" (پیدایش 3: 4). تناقض را نگاه کنید. خدا گفت: "هر آینه خواهی مرد" (پیدایش 2: 17). شیطان گفت: "هر آينه نخواهيد مرد". بسیار جالب است که تنها اضافه کردن علامت منفی "نـ" چنین تضادی با سخن خدا به وجود می آورد. شاید فکر کنید که این قضیه امروزه تغییر کرده است. اما اینطور نیست. برای نمونه، هزاران سال است که خدا در کتاب مقدس می گوید: "زيرا كه محض فيض نجات يافته ايد، بوسيله ايمان ... و نه از اعمال تا هيچ كس فخر نكند" (افسسیان 2: 8-9). اما این موضوع برای میلیون ها نفر برعکس یعنی از "طریق اعمال" است. حدس بزنید چه کسی باعث شد که این میلیون ها نفر عبارت "از طریق اعمال" را عملی کنند؟ همان کسی که با حوا سخن گفت و فعل کلام خدا را در پیدایش 3 منفی کرد.

جمع بندی: حوا در پیدایش به همانطوری که مسیح در باب 4 متی توسط شیطان وسوسه شد، مورد وسوسه ابلیس قرار گرفت. اما عیسی کلام خدا را محترم شمرد، درک کرد و به کار برد. و برعکس حوا این کار را نکرد. آن چیزی که خدا گفت اتفاق افتاد، شاید برای حوا بسیار سنگین بود اما کمتر از چیزی بود که باید اتفاق می افتاد. این موضوع در جواب او به شیطان در باب سه پیدایش مشخص می شود. جایی که حوا عباراتی، واژگانی و تأکید هایی را کم و زیاد می کرد و در واقع سخن خدا را بیان نمی کرد. شیطان تنها وقتی این را دید، چهره اصلی خود را رو کرد. این نمونه به ما نشان می دهد، چقدر اهمیت دارد که ما کتاب مقدس یا همان کلام خدا را به طرز صحیحی به کار ببندیم. کلام خدا شمشیر و سلاح کاملی است که خدا به ما داده تا با آن مقابل تزویر های شیطان ایستادگی کنیم. (افسسیان 6: 11) اگر کتاب مقدس را ندانید و آنرا در قلب خود نداشته باشید، چطور می خواهید بدون در دست داشتن شمشیر خدا روبروی شریر ایستادگی کنید؟ بدون کلام خدا هیچ شانسی در مقابل شریر ندارید. همانطور که حوا هم شانسی نداشت. دانستن کمی و یا قسمتی از کتاب مقدس یا دانشی کلی از آن هیچ فایده ای ندارد. شما باید بدانید که خدا چه گفته و آنرا قسمتی از وجود خود بکنید. تنها آن موقع است که شما می توانید جواب شیطان را مانند مسیح در باب 4 متی بدهید. یعنی با گفتن عبارت "مکتوب است" با قاطعیت و نه با شک و بی اطمینانی که حوا در پیدایش دچار آن شد. نمونه حوا برای این است که شما ببینید و از آن درس گرفته، آنرا انجام ندهید. در مقاله "وسوسه های عیسی (متی باب 4) " به شما نشان خواهیم داد که چه نمونه ای را در زندگی خود پیاده کنید: نمونه خداوندمان عیسی مسیح.

Anastasios Kioulachoglou

فارسی: Daniel Shahri