کلام خدا
برای دریافت رایگان مقالات جدید در این مجله عضو شوید

بردوش کشیدن صلیب (PDF) نسخه پی-دی-اف این مقاله

بردوش کشیدن صلیب



عیسی در جاهای زیادی از انجیل به واژه "صلیب" اشاره کرد. منظور او از این ها آن صلیب چوبی که او بخاطر ما بر دوش کشید نبود. در واقع هر وقت که او به صلیب اشاره کرد، منظورش صلیبی بود که ما باید به عنوان شاگردان او بر دوش بگیریم. در واقع همین صلیب و اینکه ما آن را به دوش بگیریم است که ما را شاگردان واقعی او می سازد. بیایید این موضوع را از زبان کلام خدا بشنویم:

لوقا 14: 25-27 و 33
" و هنگامي كه كه جمعي كثير همراه او مي رفتند، روي گردانيده بديشان گفت: «اگر كسي نزد من آيد و پدر ، مادر و زن و اولاد و برادران و خواهران، حتّي جان خود را نيز دشمن ندارد، شاگرد من نمي تواند بود. و هر كه صليب خود را برندارد و از عقب من نيايد، نمي تواند شاگرد من گردد. ... «پس همچنين هر يكي از شما كه تمام مايملك خود را ترك نكند، نمي تواند شاگرد من شود."

متی 16: 23-25
" امّا او برگشته، پطرس را گفت: «دور شو از من اي شيطان زيرا كه باعث لغزش من مي باشي، زيرا نه امور الهي را بلكه امور انساني را تفكّر مي كني!» آنگاه عيسي به شاگردان خود گفت: «اگر كسي خواهد متابعت من كند، بايد خود را انكار كرده و صليب خود را برداشته، از عقب من آيد. زيرا هر كس بخواهد جان خود را برهاند، آن را هلاك سازد؛ امّا هر كه جان خود را بخاطر من هلاك كند، آن را دريابد."

متی 10: 33-39
" امّا هر كه مرا پيش مردم انكار نمايد، من هم در حضور پدر خود كه در آسمان است او را انكار خواهم نمود. گمان مبريد كه آمده ام تا سلامتي بر زمين بگذارم. نيامده ام تا سلامتي بگذارم بلكه شمشير را. زيرا كه آمده ام تا مرد را از پدر خود و دختر را از مادر خويش و عروس را از مادر شوهرش جدا سازم. و دشمنان شخص، اهل خانه او خواهند بود. و هر كه پدر يا مادر را بيش از من دوست دارد؛ لايق من نباشد و هر كه پسر يا دختر را از من زياده دوست دارد، لايق من نباشد. و هر كه صليب خود را برنداشته، از عقب من نيايد، لايق من نباشد. هر كه جان خود را دريابد، آن را هلاك سازد و هر كه جان خود را بخاطر من هلاك كرد، آن را خواهد در يافت."

دوم تیموتائوس 3: 12
" و همه كساني كه مي خواهند در مسيح عيسي به دينداري زيست كنند، زحمت خواهند كشيد."

با نگاهی به آیات بالا متوجه می شویم که پیروی از مسیح ممکن است با جدایی از جامعه، آشنایان و حتی والدین و فرزندانمان همراه باشد. هر چقدر هم که این موضوع ناخوشایند باشد، این مسیح است که باید پیروش باشیم. در واقع هیچکس نمی تواند شاگرد مسیح باشد مگر اینکه صلیب خود را بردارد و عواقب مسیحی بودن را پذیرفته و تحمل نماید.

بخصوص مهم است که به این کلام توجه کنیم و تصمیم جدی در قلب هایمان بگیریم که به هر قیمتی که شده کلام خدا و مسیح را پیروی کنیم و توجهی هم به مردم و فلسفه ها و نظریه هایشان نداشته باشیم. شاید از لحاظ جسمانی این موضوع خوشایند نباشد. همگی مان احتمالاً می خواهیم همه ما را بپذیرند. اما شاید گاهی پذیرش از سوی مردم سازش و کمرنگ کردن خدا و کلامش را به دنبال داشته باشد و آن وقت است که این امر میسر نیست. در چنین مواردی نباید عقب نشینی کنیم بلکه باید صلیب را بر دوش کشیده و بر ایمان خود بایستیم. کدام قوی تر است؟ کدام اعتبار بیشتری دارد؟ انسان، نظریه ها و عقایدش و یا خدا و کلامش؟ نظریه های انسانی می آیند و می روند. اما کلام خدا همیشه باقی است. برایتان مثالی می زنم: در عصر ما و در "جوامع مسیحی" مان، تقریباً همه کسانی که مسیحی نیستند معتقدند که دنیا از هیچ بوجود آمد و خود به خود تکامل پیدا کرد. آیا این چیزی است که کلام خدا می گوید؟ اگر فصل اول کتاب پیدایش را بررسی کنیم می بینیم که اینچنین نیست. این خدا بود که همه چیز را آفرید. کتاب عبرانیان این موضوع را به طرز زیر خلاصه کرده است:

عبرانیان 11: 3
"با ايمان است که درمي‌يابيم کائنات به‌‌وسيله کلام خدا شکل گرفت، بدان‌‌گونه که آنچه ديده مي‌شود از آنچه قابل رؤيت بود، پديد نيامد."

چیزی که دنیا می گوید (تکامل) در تضاد با کلام خداست. ما به عنوان مسیحی چه می کنیم؟ بسیار ساده: ما به چیزی که کلام خدا می گوید ایمان می آوریم! اگر خدا چیزی را می گوید، ما به آن ایمان می آوریم! همانطور که عبرانیان می گوید واژه کلیدی در اینجا "باور"، "از طریق ایمان" است. آیا کلام خدا فلان چیز را می گوید؟ اگر چنین است، بدون توجه به حرف مردم به آن چیز ایمان می آوریم. حتی اگر برای اعتقادمان مسخره شویم. همانطور که آر-تی کندال می گوید:

" هر نسل از مسیحیت مسائل ننگ آمیز خاص خود را دارد که ایمانداران توسط آن به سختی آزموده می شوند. برای مثال در نسل اول کلیسا ننگ بود اگر کسی بگویید عیسی ناصری تحقق عهدعتیق است. این موضوعی که زمانی ننگ آمیز بود را یهودیان زمانی پذیرفتند که با اصلی مواجه شدند که پرستش در هیکل را حمایت نمود. در طول قرن اول موضوع ننگ آمیز اصلی تبدیل به این شد که آیا مسیح باید ستوده شود و یا سزار ... در دوران لوتر ننگ اصلی این بود که آیا شخص با ایمان عادل می شود و یا با اعمال. نمونه هایی وجود دارد.. و می توانم همینطور ادامه دهم. داغترین موضوع هر زمان این است که چه چیز درست است و یا همچنین چه چیز سبب می شود که دیدگاه اقلیت احمقانه به نظر آید و ایماندار احمق جلوه کند." (R. T. Kendal, Believing God, Authentic classics, p.17)

چه می شد اگر ما در دوران لوتر بودیم و برای نجات از طریق فیض می ایستادیم؟ ما نیز احمق خوانده می شدیم و شاید جانمان را نیز از دست می دادیم. اما در آنجا نیز باید برای چیزی بایستیم که کلام خدا می گوید، باید صلیب را بر دوش بگیریم و ننگ را بپذیریم. حرف من در این مقاله بسیار ساده است: صلیب خود را بر دوش بکشید. بطور صد در صد به کلام خدا ایمان آورید. پذیرش آن تنها اقتدار زندگی شماست. پیغام انجیل را برای اینکه موافق گفته های جامعه باشد رقیق نکنید. برای اینکه پذیرش دیگران را بدست آورید از کلام خدا دست نکشید. بسیاری از مسیحیان این کار را کرده اند. مثلاً وقتی موضوع خلقت در برابر تکامل پیش می آید بسیاری از مسیحیان پیغام کلام خدا را از رنگ و رو می اندازند و در برابر ایمانشان سازش می کنند (موضوع خلقت و یا تکامل اگر داغترین موضوع زمانمان نباشد یکی از داغترین موضوعات است که سبب می شود ایمانداران احمق جلوه کنند). می خواهند هم به تکامل و هم به خلقت خدا ایمان داشته باشند. اما این چیزی نیست که کلام خدا تعلیم می دهد. نباید چیزی برای شما اثبات شده باشد تا به آن ایمان آورید. باید آن را در کلام خدا بیابید و سپس به آن ایمان آورید. آیا کلام خدا فلان چیز را می گوید؟ اگر چنین است به آن ایمان آورید و اگر نه بدون توجه به اینکه دیگران(که آنها را متخصص می خوانیم)چه می گویند، به آن موضوع ایمان نیاورید. این همان ایمان کودکانه است که پدر را خوشنود می سازد.

در اینجا آیات دیگری هستند تا به ما کمک کنند تا ببینیم که شاگرد مسیح بودن احتمال مورد جفا قرار گرفتن برای ایمانمان را نیز در پی خواهد داشت. آیات همچنین به ما نشان خواهند داد که چه باید بکنیم:

دوم تیموتائوس 3: 12
" براستي، همه کساني که بخواهند در مسيحْ عيسي با دينداري زيست کنند، آزار خواهند ديد؛"

دوم تیموتائوس 4: 2
" کلام را موعظه کني و به‌‌گاه و به‌‌بيگاه آماده اين کار باشي و با صبر بسيار و تعليم دقيق، به اصلاح و توبيخ و تشويق بپردازي. زيرا زماني خواهد آمد که مردم به تعليم صحيح گوش فرا‌نخواهند داد، بلکه بنا‌به ميل خويش، معلّمان بسيار گِرد خود خواهند آورد تا آنچه را که گوشهايشان طالب شنيدن آن است، از آنان بشنوند؛ و از گوش فرا‌‌دادن به حقيقت رويگردان شده، به‌‌سوي افسانه‌ها منحرف خواهند گشت."

رومیان 1: 16
" زيرا از انجيل سرافکنده نيستم، چرا‌که قدرت خداست براي نجات هر کس که ايمان آوَرَد؛ نخست يهوديان و سپس اقوام غيريهود."

یوحنا 17: 14
" من کلام تو را به ايشان دادم، امّا دنيا از ايشان نفرت داشت، زيرا به دنيا تعلق ندارند، چنان که من تعلق ندارم."

اول تسالونیکیان 3:3
" تا هيچ‌کس در اثر اين سختيها سست نشود، زيرا نيک مي‌دانيد که اينها براي ما مقرر است."

یوحنا 12: 43
" زيرا تحسين مردم را بيش از تحسين خدا دوست مي‌داشتند."

در پایان تحسین چه کسی را طالب هستیم؟ خواهان تحسین خداییم و یا تحسین مردم را می طلبیم؟ نمی گویم که گاهی نمی شود هر دوی این دو تحسین را داشت: زندگی در طریقی خدایی به معنای محبت به همسایه و انجام عمل نیکوست و ممکن است مردم برای اینها شما را تحسین کنند (اگرچه تحسین مردم نباید انگیزه تان باشد). اما شاید زمان هایی نیز باشند که نتوانیم هردوی آنها را داشته باشید. وقتی از شما می پرسند که صبح ها چه می کنید و شما می گویید که کتاب مقدستان را می خوانید، این خطر را به جان می خرید که آنها به شما بخندند. که چه؟ وقتی صحبت از تکامل می شود و می گویید که خدا همه چیز را آفرید، این خطر را به جان می خرید که احمق خوانده شوید. که چه؟ وقتی می گویید که مسیح تنها راه، راستی و حیات است، این خطر را به جان می خرید که شما را یک تندروی مذهبی خطاب کنند. که چه؟ وقتی کتاب مقدس و یا یک کتاب مسیحی را در اتوبوس و یا قطار می خوانید، ممکن است بعضی عجیب و غریب به شما نگاه کنند. که چه؟ سخن کلام خدا در مخالفت صریح با سخنان دنیاست. همیشه اینطور بوده و تا آمدن دوباره خداوند نیز چنین خواهد بود. کاری که من و شما باید انجام دهیم این است که انتخاب کنیم که به کدام می خواهیم پشت کنیم. آیا ننگ را به جان می خریم، صلیبمان را برمی داریم و پیروی مسیح را می کنیم و یا بخاطر پذیرش مردم پیغام انجیل را بی جان می نماییم؟

مرقس 8: 38
" زيرا هر‌که در ميان اين نسلِ زناکار و گناهکار از من و سخنانم عار داشته باشد، پسر انسان نيز آنگاه که در جلال پدر خود همراه با فرشتگان مقدس آيد، از او عار خواهد داشت. "

لوقا 12: 8
" به شما مي‌گويم، هر که مرا نزد مردم اقرار کند، پسر انسان نيز او را در حضور فرشتگان خدا اقرار خواهد کرد."

رومیان 1: 16
" زيرا از انجيل سرافکنده نيستم، چرا‌که قدرت خداست براي نجات هر کس که ايمان آوَرَد؛ نخست يهوديان و سپس اقوام غيريهود."

دنیا به چیزی که شما به آن ایمان دارید احتیاج دارد. بیایید پیغام انجیل، این گنجی که داریم را فقط بخاطر عواقبی که در پس آن است کمرنگ نکنیم. بر مقابل بیایید صلیبمان را برداریم نجات دهنده مان را که به ما مکشوف شده است را پیروی کنیم.

Anastasios Kioulachoglou

فارسی: Daniel Shahri