کلام خدا
برای دریافت رایگان مقالات جدید در این مجله عضو شوید

اکنون آزادید (PDF) نسخه پی-دی-اف این مقاله

اکنون آزادید



برخی مسیحیت را مانند یک زندان تصور می کنند و برخی هم باعث شده اند که مسیحیت اینطور به نظر آید. منظور از تبدیل شدن مسیحیت به زندان این است که مانند یک سری از قوانین و آداب و رسوم شده است که شخص باید آنها را حفظ کند. خوشبختانه، این طرز فکر صحیح نیست. عیسی مسیح نیامد تا ما را زیر یوقی از قوانین و فرامین قرار دهد. بلکه آمد تا از این یوق ها و گناهان آزادمان سازد. همانطور که کلام خدا در کولسیان 2: 13-15 می گوید:

کولسیان 2: 13-15
" و شما را كه در خطايا و نامختوني جسم خود مرده بوديد، با او زنده گردانيد چونكه همه خطاياي شما را آمرزيد، و آن دستخطّي را كه ضدّ ما و مشتمل بر فرايض و به خلاف ما بود، محو ساخت و آن را به صليب خود ميخ زده، از ميان برداشت. و از خويشتن رياسات و قوّات را بيرون كرده، آنها را علانيةً آشكار نمود، چون در آن بر آنها ظفر يافت."

اتفاقی که بر صلیب افتاد نه تنها تحقیر نبود بلکه یک پیروزی بود. بر صلیب بود که نجات دهنده ما بر قلمرو و حکمرانان این جهان و در درجه اول بر رئیس حکمرانان این دنیا (یوحنا 12: 31)، یعنی شیطان پیروز شد. بر صلیب بود که او دستخطی را که بر ضد ما بود یعنی تمام "بکن" و "نکن" هایی که علیه ما بودند را محو ساخت. پولس در توضیح این مسئله ادامه می دهد:

کولسیان 2: 16-23
" پس كسي درباره خوردن و نوشيدن و درباره عيد و هِلال و سَبَّت بر شما حكم نكند، زيرا كه اينها سايه چيزهاي آينده است، ليكن بدن از آنِ مسيح است. و كسي انْعام شما را نربايد از رغبت به فروتني و عبادت فرشتگان و مداخلت در اموري كه ديده است كه از ذهن جسماني خود بي جا مغرور شده است؛ و به سر متمسّك نشده كه از آن تمامي بدن به توسّط مفاصل و بندها مدد يافته و با هم پيوند شده، نمّو مي كند به نمّوي كه از خداست. چونكه با مسيح از اصول دنيوي مرديد، چگونه است كه مثل زندگانِ در دنيا بر شما فرايض نهاده مي شود؟ كه لمس مكن و مچش بلكه دست مگذار! (كه همه اينها محض استعمال فاسد مي شود) برحسب تقاليد و تعاليم مردم، كه چنين چيزها هر چند در عبادت نافله و فروتني و آزار بدن صورت حكمت دارد، ولي فايده اي براي رفع تن پروري ندارد. "

آیا کسی تا به حال شما را بخاطر اعیاد، نوع غذا و آداب و رسوم مورد نقد قرار داده است؟ آیا تا بحال از سخنان مردم به این فکر رسیده اید که مسیحیت مجموعه ای از قوانین و اداب و رسوم است؟ آیا مثلاً اعتقاد دارید که برای یک مسیحی خوب بودن باید این کار یا آن کار را هر چهارشنبه، هر جمعه و یا هر یکشنبه انجام دهید؟ اگر چنین چیزهایی به گوشتان خورده و یا خودتان به آن ایمان دارید، بگذارید به شما بگویم که این موضوعات چیزی به جز یک سری تعالیم و فرامین نیست. هیچ کس نمی تواند شما را بخاطر نوع غذا، اعیاد و یا چیزهایی از این دست مورد قضاوت قرار دهد. هیچ کس حق ندارد بگوید که شما بخاطر اینکه از فلان نوع غذا پرهیز نکردید و یا فلان حکم را نگه نداشتید پس مسیحی خوبی نیستید. تمام این قوانین "سایه از چیزهای آینده است". تمام اینها بخشی از چیزهایی است که مسیح با پیروزی خود بر صلیب از میان برداشت. او ما را از این فرمان ها و از گناه آزاد کرد. آیا هنوز بخاطر فلان گناهی که در گذشته انجام داده اید احساس گناه می کنید؟ اگر گناه مذکور موقعی انجام شده که مسیحی نبودید و یا وقتی انجام شده که مسیحی بودید ولی آن را نزد خدا اعتراف کرده اید، پس او شما را آمرزیده و آن موضوع را به فراموشی سپرده است. چیزی که خدا فراموش کرده را به خاطر نیاورید. البته از آن درس بگیرید اما آن را به گونه ای به خاطر نیاورید که گویی پاک نشده و خون مسیح هرگز برای آن ریخته نشده است. خون او شما را از آن گناه و تمامی گناهان دیگر پاک ساخته است. همانطور که یوحنا 1: 7 می گوید:

اول یوحنا 1: 7
" لكن اگر در نور سلوك مي نماييم، چنانكه او در نور است، با يكديگر شراكت داريم و خون پسر او عيسي مسيح ما را از هر گناه پاك مي سازد."

و باز کولسیان 1: 14
" كه در وي فديه خود يعني آمرزش گناهان خويش را يافته ايم."

آیا از لحاظ روحانی احساس ضعف می کنید؟ آیا فکر می کنید انسانیت کهنه و آن طبیعت جسمانی بسیار قدرتمند است؟ می خواهید مانند پولس بگویید:

رومیان 7: 24-25
" واي بر من كه مرد شقي اي هستم! كيست كه مرا از جسم اين موت رهايي بخشد؟ خدا را شكر مي كنم بوساطت خداوند ما عيسي مسيح. خلاصه اينكه من به ذهن خود شريعت خدا را بندگي مي كنم و امّا به جسم خود شريعت گناه را. "

پولس می پرسد: " كيست كه مرا از جسم اين موت رهايي بخشد؟" و خود او پاسخ را بلافاصله اینطور بیان می کند:

رومیان 8: 1-2
" پس هيچ قصاص نيست بر آناني كه در مسيح عيسي هستند. زيرا كه شريعت روح حيات در مسيح عيسي مرا از شريعت گناه و موت آزاد گردانيد."

شریعت، نه از طریق کلمات بلکه از طریق روح حیات در عیسی مسیح ما را از شریعت گناه و مرگ آزاد ساخته است. ما اکنون آزادیم! هیچ قصاص و یا محکومیتی نیست بر آنانی که در عیسی مسیح هستند! و پولس باز می گوید:

غلاطیان 5: 1
" پس به آن آزادي كه مسيح ما را به آن آزاد كرد، استوار باشيد و باز در يوغ بندگي گرفتار مشويد. "

برخی فرق مسیحی امروز هم مانند اعضای کلیسای غلاطیه که سعی می کردند به شریعت بازگردند، مسیحیتی را موعظه می کنند که مملو از فرمان هایی است که عیسی مسیح ما را از آن ها رهایی داده است. پس بیایید به آن آزادی که مسیح ما را به آن آزاد کرد استوار بایستیم. او ما را از گناه آزاد کرده است (رومیان 6: 18). ما همین حالا پارساییم و در جای های آسمانی نشانیده شده ایم (افسسیان 2: 1-7)! این مهم بخاطر اعمال ما بدست نیامده است و به کارکرد ما ارتباطی ندارد. این تنها و تنها ثمره پیروزی عیسی مسیح بر صلیب است. بیایید حتی برای یک لحظه هم این فکر را به ذهنمان راه ندهیم که از طریق اعمال و دستاورد هایمان می توانستیم چیزی که عیسی مسیح ممکن ساخت یعنی عادل شدن در حضور خدا، تولد دوباره، پاک شدن از گناه و نجات از شریعت موت را بدست آوریم.

 خداوندمان همچنین در یوحنا باب 8 گفت:

یوحنا 8: 31-36
" پس عيسي به يهودياني كه بدو ايمان آوردند گفت: «اگر شما در كلام من بمانيد في‌الحقيقة شاگرد من خواهيد شد، و حقّ را خواهيد شناخت و حقّ شما را آزاد خواهد كرد.» بدو جواب دادند كه «اولاد ابراهيم مي‌باشيم و هرگز هيچ كس را غلام نبوده‌ايم. پس چگونه تو مي‌گويي كه آزاد خواهيد شد؟» عيسي در جواب ايشان گفت: «آمين آمين به شما مي‌گويم هر كه گناه مي‌كند غلام گناه است. و غلام هميشه در خانه نمي‌ماند، ‌امّا پسر هميشه مي‌ماند. پس اگر پسر شما را آزاد كند، در حقيقت آزاد خواهيد بود."

انسان تنها از راه عیسی مسیح می تواند در حقیقت باشد. هیچ کس نمی تواند انسان را از تسلط جسم موت که پولس به آن اشاره کرد، رهایی یابد. عیسی تنها رهاننده است. کلام می گوید که هرکجا که روح اوست آزادی نیز در آنجا وجود دارد (دوم تسالونیکیان 3: 17). و این روح در شماست! همانطور که غلاطیان 4: 6 می گوید:

غلاطیان 4: 6
" امّا چونكه پسر هستيد، خدا روح پسر خود را در دلهاي شما فرستاد كه ندا مي كند «يا ابّا» يعني اي پدر."

و کولسیان 1: 26-27
" يعني آن سرّي كه از دهرها و قرنها مخفي داشته شده بود، ليكن الحال به مقدّسان او مكشوف گرديد، كه خدا اراده نمود تا بشناساند كه چيست دولت جلال اين سرّ در ميان امّت ها كه آن مسيح در شما و اميد جلال است."

عیسی رهاننده، امید جلال در شماست (کولسیان 1: 27)! شما اکنون آزادید!

یوحنا 8: 36
" پس اگر پسر شما را آزاد كند، در حقيقت آزاد خواهيد بود."

آزادی: آن روی سکه

حال جدای از آنهایی که سعی می کنند مسیحیت را مجموعه ای از قوانین، آیین و تشریفات جلوه دهند، کسانی هم هستند که از آن سوی بام می افتند و باید از آنگونه رفتار هم بر حذر بود. در این روی سکه کسانی را داریم که از آزادی به عنوان بهانه ای برای انجام گناه استفاده می کنند و می گویند: "آیا من مسیحی نیستم؟ آیا از طریق فیض نجات نیافته ام؟ آیا مسیح من را آزاد نساخته است؟ پس مشکلی نیست اگر هرکاری که می خواهم انجام دهم." در این مورد، کسانی را داریم که ادعا می کنند مسیحی هستند، ولی طریق زندگی شان با افرادی که مسیح را نمی شناسند فرقی نمی کند. وقتی مردم دنیا آنها را می بینند سردرگم می شوند و واقعاً این سوال در ذهنشان مطرح می شود که چه تفاوتی در مسیحی بودن هست. پولس درباره این طرز فکر خطرناک اخطار می دهد که:

غلاطیان 5: 3
" زيرا كه شما اي برادران به آزادي خوانده شده ايد؛ امّا زنهار آزادي خود را فرصت جسم مگردانيد، بلكه به محبّت، يكديگر را خدمت كنيد."

و پطرس در اول پطرس 2: 15-16 این موضوع را تکرار می کند و می گوید:
 " زيرا كه همين است اراده خدا كه به نيكوكاريِ خود، جهالت مردمان بي فهم را ساكت نماييد، مثل آزادگان، امّا نه مثل آناني كه آزاديِ خود را پوشش شرارت مي سازند بلكه چون بندگان خدا."

گرچه آزادیم، اما نباید آزادی خود را فرصتی برای جسم گردانیم و یا "آزادی خود را پوشش اسارت سازیم" (اول پطرس 2: 16). همانطور که پولس در رومیان باب 6 آورده است:

رومیان 6: 15- 18
" پس چه گوييم؟ آيا گناه بكنيم از آنرو كه زير شريعت نيستيم بلكه زير فيض؟ حاشا! آيا نمي دانيد كه اگر خويشتن را به بندگي كسي تسليم كرده، او را اطاعت نماييد، شما آنكس را كه او را اطاعت مي كنيد بنده هستيد، خواه گناه را براي مرگ، خواه اطاعت را براي عدالت. امّا شكر خدا را كه هر چند غلامان گناه مي بوديد، ليكن الآن از دل، مطيع آن صورت تعليم گرديده ايد كه به آن سپرده شده ايد. و از گناه آزاد شده، غلامان عدالت گشته ايد."

انسان غلام آن آقایی است که پیرو اوست. آیا باز گناه را پیروی می کنیم در حالی که مسیح جان خود را داد تا ما را از آن رهایی بخشد؟ پاسخ پولس به این پرسش"حاشا" است. وی ادامه می دهد:

رومیان 6: 20-23
" زيرا هنگامي كه غلامان گناه مي بوديد از عدالت آزاد مي بوديد. پس آن وقت چه ثمر داشتيد از آن كارهايي كه الآن از آنها شرمنده ايد كه انجام آنها موت است؟ امّا الحال چونكه از گناه آزاد شده و غلامان خدا گشته ايد، ثمر خود را براي قدّوسيّت مي آوريد كه عاقبتِ آن، حيات جاوداني است. زيرا كه مزد گناه موت است، امّا نعمت خدا حيات جاوداني در خداوند ما عيسي مسيح."

اشتباه است اگر معتقد باشیم که کمی مجال دادن به گناه موردی ندارد. چنین عملی مزدی در پی خواهد داشت: " زيرا كه مزد گناه موت است، امّا نعمت خدا حيات جاوداني در خداوند ما عيسي مسيح." و همانطور که غلاطیان 6: 7-8 تأکید می کند:

غلاطیان 6: 7-8
" خود را فريب مدهيد، خدا را استهزاء نمي توان كرد. زيرا كه آنچه آدمي بكارد، همان را درو خواهد كرد. زيرا هر كه براي جسم خود كارد، از جسم فساد را درو كند و هر كه براي روح كارد از روح حيات جاوداني خواهد درويد."

مخلص کلام اینکه: " زيرا كه شما اي برادران به آزادي خوانده شده ايد؛ امّا زنهار آزادي خود را فرصت جسم مگردانيد، بلكه به محبّت، يكديگر را خدمت كنيد." (غلاطیان 5: 13)

Anastasios Kioulachoglou

فارسی: Daniel Shahri