Βιβλικές Αλήθειες

Κατεβάστε αυτή την μελέτη σαν PDF και τυπώστε την ή διαβάστε την στον υπολογιστή σας ή και στο ebook reader / smartphone σας (PDF) Αυτό το βιβλίο σε PDF

Ιούδας: "ασεβείς, που μεταστρέφουν τη χάρη του Θεού μας σε ασέλγεια"



Η επιστολή του Ιούδα είναι πολύ σύντομη, μόλις 25 στίχοι. Είναι ωστόσο πολύ δυναμική και φαίνεται ότι έχει γραφτεί με τον χαρακτήρα του επείγοντος. Από τον τρίτο κιόλας στίχο μπαίνει κατ’ ευθείαν στο θέμα:

Ιούδας 3
«Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω κάθε επιμέλεια να σας γράφω για την κοινή σωτηρία, αναγκάστηκα να σας γράψω, προτρέποντας στο να αγωνίζεστε για την πίστη, η οποία μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους.»

«Η πίστη η οποία μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους» ήταν σε κίνδυνο και οι πιστοί έπρεπε να αγωνιστούν γι’ αυτή. Τι άραγε συνέβαινε; Ο επόμενος στίχος μας δίνει την απάντηση:

Ιούδας 4
«Επειδή, μερικοί άνθρωποι εισχώρησαν λαθραία, οι οποίοι είχαν από τον παλιό καιρό προαναγγελθεί σ' αυτή την καταδίκη, ασεβείς, που μεταστρέφουν τη χάρη του Θεού μας σε ασέλγεια, και αρνούνται τον μόνο δεσπότη και Κύριο μας, τον Ιησού Χριστό.»

Υπήρχαν λοιπόν κάποιοι που έκαναν δυο πράγματα:

1. Μετέστρεφαν την χάρη του Θεού σε ασέλγεια.

2 Αρνούνταν τον μόνο Δεσπότη και Κύριο μας Ιησού Χριστό.

Πως όμως το έκαναν αυτό; Όπως ο Ιούδας μας λέει: «εισχώρησαν λαθραία», κρυφά, χωρίς κάποιος να τους πάρει είδηση. Αυτό με την σειρά του μας λέει ότι δεν έβγαιναν φωναχτά και έλεγαν ότι ο «Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Κύριος και Δεσπότης μας», γιατί έτσι θα γίνονταν αντιληπτοί. Αντ’ αυτού το έκαναν «λαθραία», φορώντας μάσκες μέσα από τις οποίες έκρυβαν τα πραγματικά τους πρόσωπα, πιθανόν κατά τον ίδιο τρόπο που ο Παύλος μας λέει ότι οι υπηρέτες του Σατανά μετασχηματίζουν τους εαυτούς τους σε διακόνους δικαιοσύνης:

Προς Κορινθίους Β 11:13-15
«Επειδή, οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι εργάτες, που μετασχηματίζονται σε αποστόλους του Χριστού. Και δεν είναι τίποτε το θαυμαστό. επειδή, ο ίδιος ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός. Δεν είναι, λοιπόν, μεγάλο αν και οι διάκονοί του μετασχηματίζονται σε διακόνους της δικαιοσύνης. που το τέλος τους θα είναι σύμφωνα με τα έργα τους.»

Οι εργάτες του Σατανά δεν έρχονται παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους σαν αυτό που πραγματικά είναι, λύκοι, γιατί τότε θα γίνονταν αντιληπτοί. Αντ’ αυτού έρχονται καμουφλαρισμένοι με δέρματα προβάτων. Παρουσιάζονται σαν «διάκονοι δικαιοσύνης», αλλά τα έργα τους δείχνουν ότι μόνο αυτό δεν είναι.

Τα έργα, ο καρπός κάποιου, η ζωή την οποία ζει και αυτά τα οποία πράττει είναι ο καθαρότερος και θα έλεγα ο μόνος πραγματικός δείκτης του κατά πόσο κάποιος είναι πραγματικό πρόβατο ή πραγματικός λύκος που φοράει για καμουφλάρισμα προβιά. Ο Κύριος το είπε αυτό πολύ καθαρά στο κατά Ματθαίο 7:15-20:

«Προσέχετε δε από τους ψευδοπροφήτες, που έρχονται σε σας με ενδύματα προβάτων, από μέσα όμως είναι αρπακτικοί λύκοι. Θα τους γνωρίσετε από τους καρπούς τους. μήπως μαζεύουν σταφύλια από αγκάθια ή σύκα από τριβόλια; Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς. ενώ το σαπρό δέντρο κάνει κακούς καρπούς. Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς ούτε ένα σαπρό δέντρο να κάνει καλούς καρπούς. Κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά. Επομένως, από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε

Παρά το καμουφλάζ, οι καρποί, τα έργα αυτών των ανθρώπων - και όχι οι προβιές που φοράνε - είναι το αλάνθαστο κριτήριο που δείχνει ποιανού υπηρέτες πραγματικά αυτοί είναι.

Προχωρώντας παραπέρα ο στίχος 12 μας λέει: «Αυτοί είναι κηλίδες στις αγάπες σας, οι οποίοι συμποσιάζουν άφοβα». Οι «αγάπες» ήταν γεύματα που οι πιστοί είχαν μεταξύ τους, σαν εκκλησία. Άλλες μεταφράσεις το κάνουν αυτό πιο καθαρό:

«Αυτοί είναι βρώμικες κηλίδες, που συμμετέχουν χωρίς ντροπή στα κοινά σας δείπνα.» [Βιβλική Εταιρία, μετάφραση στην Δημοτική]

«Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν κηλίδες στα αδελφικά τραπέζια σας, καθώς συντρώνε αδίσταχτα μαζί σας.» [μετάφραση Λόγου]

Με άλλα λόγια αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν κανένα ενδοιασμό και φόβο να συμμετέχουν μαζί με τους πιστούς όταν κάθονταν όλοι μαζί σαν εκκλησία για φαγητό. Συνοψίζοντας λοιπόν:

i) Αυτοί οι άνθρωποι είχαν εισχωρήσει λαθραία. Αυτό δείχνει ότι είχαν καμουφλάρει τους εαυτούς τους για να φαίνονται σαν πρόβατα ενώ στην πραγματικότητα ήταν αρπακτικοί λύκοι.

ii) Έπαιρναν μέρος στα κοινά γεύματα των πιστών άφοβα.

iii) Οι πιστοί δεν είχαν ιδέα ότι αυτοί ήταν στην πραγματικότητα λύκοι και αγνοούσαν τον κίνδυνο που διέτρεχαν. Αν ήξεραν τον κίνδυνο, θα αγωνίζονταν ήδη για την πραγματική πίστη και δεν θα ήταν ανάγκη ο Ιούδας να στείλει την επιστολή του με το χαρακτήρα του επείγοντος.

Νομίζω ότι τα παραπάνω μας λένε ότι αυτοί οι ψευτοδιδάσκαλοι παρουσίαζαν εαυτούς σαν Χριστιανούς. Η επιστολή του Ιούδα είναι παρόμοια με την Πέτρου Β 2 που επίσης μιλάει για ψευτοδιδασκάλους που πριν να μετατραπούν σε τέτοιοι ανήκαν στην οικογένεια των πιστών. Δεν γνωρίζω αν και τα δυο αποσπάσματα αναφέρονται ακριβώς στην ίδια κατάσταση, αλλά ο μόνος τρόπος που βλέπω αυτοί οι άνθρωποι να εισχώρησαν χωρίς να τους πάρουν είδηση παρά τις διαστροφές που διάδιδαν είναι να παρίσταναν τους Χριστιανούς.

Περνώντας τώρα πιο συγκεκριμένα σε αυτά που αυτοί έκαναν, αυτά όπως είδαμε ήταν η διαστροφή της χάρης του Θεού σε ασέλγεια και η άρνηση του μόνου Δεσπότη και Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ας πάμε τώρα εν συντομία στο καθένα από αυτά ξεχωριστά:

“Μεταστρέφουν την χάρη του Θεού σε ασέλγεια»

Οι άνθρωποι αυτοί διέστρεφαν την χάρη του Θεού σε ασέλγεια. Πως όμως το έκαναν αυτό. Πιστεύω μέσα από διαστρεμμένη διδασκαλεία, με λόγο και με έργο. Η «χάρη» του Θεού την οποία αυτοί κήρυτταν χωρούσε επίσης και την ασέλγεια. Με άλλα λόγια η «χάρη» ήταν κατ’ αυτούς τρόπον τινά διαβατήριο για την αμαρτία. Ζούσε κάποιος στην αμαρτία; Δεν πειράζει δα και τόσο. Η κατ’ αυτούς «χάρη» το κάλυπτε και αυτό. Είναι δύσκολο να πει κανείς με ακρίβεια το τι ακριβώς γίνονταν και δεν θα ήθελα να πως περισσότερα από αυτά που το κείμενο λέει. Είναι ωστόσο γεγονός και γραμμένο στο κείμενο ότι αυτοί οι άνθρωποι διέστρεφαν την χάρη του Θεού σε διαβατήριο για την αμαρτία, σε ασέλγεια.

«Αρνούνται τον μόνο Δεσπότη και Κύριο μας Ιησού Χριστό»

Δεσπότης σημαίνει απόλυτος Κύριος. Με άλλα λόγια ο Ιούδας χρησιμοποιεί δυο πολύ όμοιες λέξεις, η μια από αυτές, η λέξη Δεσπότης, πολύ δυνατή, για να καταδείξει το απόλυτο της Κυριότητας του Ιησού Χριστού, την οποία αυτοί οι άνθρωποι αρνούνταν.

Είναι όμως αυτό ποτέ δυνατό; Μπορεί ποτέ τέτοιοι άνθρωποι να μπουν λαθραία ανάμεσα στους πιστούς, να έχουν κοινωνία με τους πιστούς, να αρνούνται στην ουσία την Κυριότητα του Ιησού Χριστού, να διαστρέφουν την χάρη του Θεού σε διαβατήριο για την αμαρτία και οι πιστοί να κοιμούνται ουσιαστικά; Δυστυχώς ναι μπορεί. Μάλιστα νομίζω συμβαίνει και σήμερα. Πολλοί είναι αυτοί σήμερα που διδάσκουν ένα μήνυμα φτηνιάρικης χάρης. Μιας χάρης κατά την όποια ο Ιησούς είναι περισσότερο υπηρέτης μας παρά Κύριος. Μιας χάρης κατά την οποία σώζεται κανείς διαπαντός εκείνο το λεπτό που πίστεψε και το τι θα κάνει μετά από αυτό το λεπτό, αν θα μείνει στην πίστη, στην άμπελο του Χριστού, αν θα φέρει καρπό, είναι άσχετο, δεν μετρά και τόσο. Αυτό που μετρά είναι εκείνο το δευτερόλεπτο της πίστης. Η αρχή μάλλον παρά το τέλος. Θέλεις να ζήσεις σύμφωνα με τον κόσμο; Καλό θα ήταν να μην το κάνεις, ίσως σου πουν, αλλά άμα το κάνεις δεν χάθηκε δα και ο κόσμος! Η χάρη είναι χάρη! Για να το συνοψίσουμε σε μια φράση: μπορείς κατ’ αυτούς να είσαι το εξής οξύμωρο: Χριστιανός αλλά όχι και μαθητής του Χριστού! Αλλά όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων:

Πράξεις 11:26
«και πρώτα στην Αντιόχεια οι μαθητές ονομάστηκαν Χριστιανοί.»

Είναι οι μαθητές που ονομάστηκαν Χριστιανοί. Για να το πούμε αλλιώς: δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως Χριστιανοί που όμως δεν είναι μαθητές του Χριστού. Όποιος δεν είναι μαθητής, ακόλουθος του Ιησού Χριστού, δεν είναι και Χριστιανός.

Όπως ο Γερμανός θεολόγος και αγωνιστής κατά του Χίτλερ Dietrich Bonhoeffer το έθεσε:

«Φτηνιάρικη χάρη είναι το να κηρύττει κανείς συγχώρεση χωρίς όμως να απαιτεί μετάνοια … φτηνιάρικη χάρη είναι χάρη χωρίς μαθητεία, χάρη χωρίς σταυρό, χάρη χωρίς τον Ιησού ζωντανό και ενσαρκωμένο»

Τέτοια δυστυχώς είναι η χάρη που αρκετοί διδάσκουν με την διδασκαλεία τους να έχει μεγάλη απήχηση. Είναι όμως μια κίβδηλη χάρη, μια διαστροφή της χάρης του Θεού από την οποία θα πρέπει να προστατεύσουμε εαυτούς και να μην πέσουμε θύματα της. Και όπως ο Πέτρος κλείνει την δεύτερη επιστολή του:

Πέτρου Β 3:17-18
«Εσείς, λοιπόν, αγαπητοί, καθώς τα γνωρίζετε αυτά από πριν, φυλάγεστε, για να μη παρασυρθείτε με την πλάνη των ανόμων, και εκπέσετε από τον στηριγμό σας. Αυξάνεστε δε στη χάρη και στη γνώση του Κυρίου μας και Σωτήρα, του Ιησού Χριστού. Σ' αυτόν ας είναι η δόξα και τώρα και στην ημέρα του αιώνα. Αμήν.»

Επόμενο τμήμα: Χάνουμε άραγε την σωτηρία μας κάθε φορά που αμαρτάνουμε;