Ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας

Στην προς Εβραίους 12:1-2 διαβάζουμε:

Προς Εβραίους 12:1-2
«Κι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας - αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή τής πίστης, ο οποίος, εξαιτίας τής χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τού Θεού. »

Και επίσης στην προς Εβραίους 10:36-39:
«Επειδή, έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού, και να λάβετε την υπόσχεση. Δεδομένου ότι, ακόμα λίγον καιρό, και θάρθει ο ερχόμενος και δεν θα βραδύνει - «ο δίκαιος, όμως, θα ζήσει με βάση την πίστη». Και «αν κάποιος συρθεί προς τα πίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σ' αυτόν». Εμείς, όμως, δεν είμαστε απ' αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ' αυτούς που πιστεύουν για σωτηρία τής ψυχής. »

Πολλοί θεωρούν ότι η υπόσχεση του Θεού επιτεύχθηκε στιγμιαία, άπαξ και δια παντός, τη στιγμή που πίστεψαν για πρώτη φορά. Αυτή η στιγμή είναι τα πάντα γι' αυτούς! Αλλά αγαπητέ μου αδελφέ και αδελφή, η χριστιανική ζωή δεν είναι μια στιγμή, ένα στιγμιαίο επίτευγμα, κάτι που κάποιος κάνει στη γωνία ενός δωματίου και μετά μπορεί να συνεχίσει να ζει όπως θέλει, «γιατί η χάρη καλύπτει τα πάντα». Αντίθετα, η χριστιανική ζωή είναι ένας αγώνας δρόμου. Ένας αγώνας που διαρκεί όλη μας τη ζωή! Και για να τρέξουμε αυτόν τον αγώνα υπάρχει μόνο ένας τρόπος: ονομάζεται αντοχή! Δεν θα λάβουμε την υπόσχεση παρά μόνο στο τέλος του αγώνα, όχι πριν! Πρέπει πρώτα να τον τρέξουμε με αντοχή- να αντέξουμε μέχρι τέλους- να μείνουμε στην πίστη μέχρι την τελευταία μας πνοή! Και τότε θα λάβουμε την υπόσχεση. Τότε έρχεται ο στέφανος της δικαιοσύνης. Όχι πριν! Όπως είπε ο Παύλος:

Προς Τιμόθεο Β 4:6-8
«Επειδή, εγώ γίνομαι ήδη σπονδή, και ο καιρός τής αναχώρησής μου έφτασε. Τον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα - τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι τής δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής- και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του. »

Πρώτα έρχεται ο τερματισμός του αγώνα και η διατήρηση της πίστης, μετά έρχεται ο στέφανος της δικαιοσύνης. Πρέπει να τρέξουμε τον αγώνα για να στεφανωθούμε. Οι άνθρωποι που δεν άντεξαν, αυτοί που εγκατέλειψαν την πίστη λόγω του διωγμού, των φροντίδων και της αγάπης αυτού του κόσμου (βλέπε την παραβολή του σπορέα) δεν θα στεφανωθούν. Πρέπει να επιμείνουμε! Η πίστη μας θα δοκιμαστεί μέσα από δοκιμασίες και θλίψεις και χρειαζόμαστε υπομονή για να αντέξουμε. Στην επιστολή προς Ρωμαίους 2:6-7 ο Παύλος λέει, μιλώντας για τον Θεό:

Προς Ρωμαίους 2:6-7
«ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του- σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή-»

Η αιώνια ζωή είναι το δώρο! Όχι σε όλους, αλλά σε εκείνους που υπέμειναν υπομονετικά. Που δεν παραιτήθηκαν κάτω από το βάρος των πειρασμών και των θλίψεων, αλλά συνέχισαν να κάνουν το καλό. Πώς όμως παράγεται η υπομονή; Η απάντηση είναι μέσα από τις θλίψεις. Οι θλίψεις δοκιμάζουν την αντοχή μας αλλά ταυτόχρονα την κάνουν και πιο δυνατή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός τις επιτρέπει. Στην επιστολή προς Ρωμαίους 5:3-5 διαβάζουμε:

Προς Ρωμαίους 5:3-5
«Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις - γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή, η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας. »

Το ίδιο λέει και ο Ιάκωβος:

Ιακώβου 1:2-4
«Κάθε χαρά θεωρήστε, αδελφοί μου, όταν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς- γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία τής πίστης σας εργάζεται υπομονή- η δε υπομονή ας έχει τέλειο έργο, για να είστε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να είστε σε τίποτε ελλειπείς. »

Η θλίψη παράγει υπομονή και η υπομονή εργάζεται για την τελείωση και την ολοκλήρωσή μας. Επομένως, η τελειότητα και η ολοκλήρωση δεν είναι κάτι στο οποίο φτάνουμε αυτόματα. Είναι προϊόν της υπομονής, η οποία με τη σειρά της είναι προϊόν της θλίψης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός επιτρέπει τη θλίψη. Γι' αυτό ο Ιάκωβος λέει να το θεωρούμε χαρά όταν πέφτουμε σε διάφορες δοκιμασίες! Τόσοι πολλοί άνθρωποι μιλούν για «ευλογίες», αλλά εννοούν απλώς υγεία και πλούτο! Το πολύτιμο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, όπου το να υποφέρεις για τον Ιησού έχει κορυφαία θέση, έχει παραποιηθεί μέσω της καρικατούρας του ευαγγελίου της υγείας και του πλούτου! Λοιπόν, φίλοι μου, πρέπει να σας πω το εξής: Ο Θεός δεν είναι εδώ για να κάνει τη ζωή μας εύκολη! Η ζωή με τον Θεό δεν θα είναι απαραίτητα εύκολη - πώς θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι τέτοιο όταν ο Κύριος λέει ότι όποιος τον ακολουθεί θα διωχθεί! - αλλά θα είναι αιώνια, αιώνια ζωή μαζί Του! Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, η υπομονή είναι απολύτως απαραίτητη, και η θλίψη είναι αυτό που την φέρνει! Επομένως, αν πέσουμε σε διάφορες δοκιμασίες, πρέπει να το θεωρούμε χαρά! Η υπομονή θα προκύψει από αυτό!

Εκτιμά ο Ιησούς την υπομονή μας; Απολύτως ναι! Την αναζητά και την επαινεί! Δείτε στην Αποκάλυψη μερικά από τα σχόλιά του:

Αποκάλυψη 2:1-3
«Προς τον άγγελο της εκκλησίας, που είναι στην Έφεσο, γράψε: Αυτά λέει εκείνος που κρατάει τα επτά αστέρια στο δεξί του χέρι, που περπατάει στο μέσον των επτά χρυσών λυχνιών- ξέρω τα έργα σου, και τον κόπο σου, και την υπομονή σου, και ότι δεν μπορείς να υποφέρεις τούς κακούς- και δοκίμασες αυτούς που λένε ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι- και τους βρήκες όχι γνήσιους. Και υπέφερες, και έχεις υπομονή, και για το όνομά μου κοπίασες, και δεν απέκαμες».

Αποκάλυψη 2:18-19
«ΚΑΙ προς τον άγγελο της εκκλησίας στα Θυάτειρα, γράψε: Αυτά λέει ο Υιός τού Θεού, εκείνος που έχει τα μάτια του σαν φλόγα φωτιάς, και τα πόδια του είναι όμοια με χαλκολίβανο: Ξέρω τα έργα σου, και την αγάπη, και τη διακονία, και την πίστη, και την υπομονή σου, και τα έργα σου, και τα τελευταία ότι είναι περισσότερα από τα πρώτα. »

Αποκάλυψη 3:10
«Επειδή, φύλαξες τον λόγο τής υπομονής μου, και εγώ θα σε φυλάξω από την ώρα τού πειρασμού, που πρόκειται να νάρθει επάνω σε ολόκληρη την οικουμένη, για να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη.»

Η επιμονή είναι μια εντολή του Ιησού την οποία πρέπει να τηρούμε. Πρέπει να επιμείνουμε για να λάβουμε τον στέφανο. Πρέπει να υπομείνουμε και με καρτερία να τρέξουμε τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας. Οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί, είναι μέρος της χριστιανικής ζωής, στην πραγματικότητα είναι εκείνα τα μέρη που παράγουν επιμονή!

Εν κατακλείδι: η χριστιανική ζωή δεν είναι ένας περίπατος σε πράσινους κήπους που έχει ως στόχο τη συλλογή «ευλογιών». Αυτό δεν είναι το ευαγγέλιο! Είναι η παρωδία του ευαγγελίου της υγείας και του πλούτου! Ας μην εξαπατηθούμε από αυτό. Αντίθετα, θα πρέπει να περιμένουμε προβλήματα σε αυτόν τον κόσμο. Αλλά ας εμπιστευτούμε τον Κύριο! Αυτός νίκησε τον κόσμο:

Κατά Ιωάννη 16:33
«Αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη- αλλά, να έχετε θάρρος- εγώ νίκησα τον κόσμο. »

Αναστάσιος Κιουλάχογλου