Η αγάπη δεν λογίζεται το κακό
Είναι γνωστό στους περισσότερους από μας το κεφαλαίο 13 της προς Κορινθίους Α, που μιλάει για την αγάπη. Εκεί, στους στίχους 4-8α, διαβάζουμε:
Προς Κορινθίους Α 13:4-8α
"Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί. η αγάπη δεν φθονεί. η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν λογίζεται το κακό. δεν χαίρει στην αδικία, συγχαίρει δε εις την αλήθεια. Πάντα ανέχεται, Πάντα πιστεύει, Πάντα ελπίζει, Πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.."
Από τα πολλά χαρακτηριστικά της αγάπης, εκείνο που στο παρών άρθρο θα ήθελα να σταθούμε είναι ότι αυτή δεν λογίζεται το κακό. Το ρήμα "λογίζομαι" σημαίνει "λογαριάζω", "υπολογίζω1". Από εκεί βγαίνει και η σημερινή λέξη "λογιστής". Σύμφωνα λοιπόν με το παραπάνω απόσπασμα, η αγάπη δεν λογαριάζει το κακό. Είναι μ’ άλλα λόγια μια αγάπη από την οποία λείπει ο υπολογισμός του προσωπικού κόστους. Πιστεύω είναι μια τέτοια αγάπη που κρύβεται πίσω από τα λόγια του Κυρίου στο κατά Ματθαίο 5:38-42:
Κατά Ματθαίο 5:38-42
"Ακούσατε ότι ειπώθηκε: "Μάτι αντί για μάτι, και δόντι αντί για δόντι," ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΣΑΣ ΛΕΓΩ, ΜΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. αλλ’ οποίος σε ραπίσει στο δεξί σου σαγόνι, στρέψε σ’ αυτόν και το άλλο. και σ’ αυτόν που θέλει να κριθεί μαζί σου, και να πάρει το πανωφόρι σου, άφησε του και το ιμάτιο. και αν κάποιος σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δυο. Σ’ αυτόν που ζητάει από σένα δίνε. και σ’ αυτόν που θέλει να δανειστεί από σένα μην αποστραφείς"
Μόνο μια αγάπη που δεν λογαριάζει το κακό, μπορεί να δράσει πάνω σ’ αυτά τα λόγια του Κυρίου. Και τέτοια είναι η αγάπη του Θεού, όπως Αυτός την έδειξε σε μας:
Προς Ρωμαίους 5: 6-8
"Επειδή ο Χριστός, όταν εμείς ήμασταν ακόμα ασθενείς, πέθανε κατά τον ορισμένο καιρό
για χάρη των ασεβών. Επειδή, με δυσκολία θα πεθάνει κάποιος χάρη ενός δικαίου. χάρη του αγαθού, βέβαια ίσως και τολμάει κάποιος να πεθάνει. Ο ΘΕΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΜΑΣ, ΕΠΕΙΔΗ,
ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΑΣ"
Και προς Εφεσίους 2:4-6
"Ο Θεός, όμως επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΛΗΣ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ , ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ, ΚΑΙ ΕΝΩ ΗΜΑΣΤΑΝ ΝΕΚΡΟΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ, ΜΑΣ ΖΩΟΠΟΙΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. (κατά χάρη είστε σωσμένοι). και μας ανάστησε μαζί του, και μας κάθησε μαζί του στα επουράνια διαμέσου του Ιησού Χριστού"
Η αγάπη του Θεού δεν φανερώθηκε μόνο στο ότι ο Θεός έδωσε τον Γιο Του, αλλά στο ότι Αυτός τον έδωσε για αμαρτωλούς, για νεκρούς στις παραβάσεις και στις αμαρτίες. Είναι μια τέτοια αγάπη που είναι το παράδειγμα μας:
Και Ιωάννου Α 4:9-11
"Με τούτο φανερώθηκε η αγάπη του Θεού σε μας, επειδή ο Θεός έστειλε τον Υιό του τον μονογενή στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού. Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι Αυτός μας αγάπησε και απέστειλε το Γιο του σαν μέσο εξιλασμού για τις αμαρτίες μας. Αγαπητοί,
ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ."
Κατά Ιωάννη 15:12-13
"αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως εγώ σας αγάπησα. Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει την ψυχή του για χάρη των φίλων του"
και Ιωάννου Α 3:16
"από τούτο έχουμε γνωρίσει την αγάπη, ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ."
Η αγάπη του Θεού δεν λογάριασε την κακία μας. Δεν λογάριασε ότι ήμασταν νεκροί στις παραβάσεις και στα αμαρτήματα. Αυτός δεν έδωσε τον Γιο Του για δικαίους, αλλά για αμαρτωλούς:
Προς Τιμόθεο Α 1:15
"Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς"
Κατά Λούκα 5:32
"Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους σε μετάνοια, αλλ’ αμαρτωλούς"
Ο Χριστός δεν έπλυνε τα πόδια μόνο των υπάκουων μαθητών αλλά και του ανυπάκουου, του Ιούδα. Εκεί είναι η αγάπη του Θεού. Η αγάπη του Θεού της προς Κορινθίους Α 13, δεν είναι να αγαπάς όποιον σ’ αγαπά, όποιον νομίζεις ότι είναι "άξιος" της αγάπης σου. Αντίθετα είναι να αγαπάς και εκείνον που δεν σ’ αγαπά, και εκείνον από τον οποίο δεν έχεις να περιμένεις τίποτα, και όποιον ακόμα σου έχει κάνει κακό:
Κατά Ματθαίο 5:43-48
"Ακούσατε ότι ειπώθηκε: Θα αγαπάς τον πλησίον σου, και θα μισείς τον εχθρό σου. Εγώ όμως σας λέω: Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν. για να γίνεται γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, επειδή Αυτός ανατέλλει τον ήλιο του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και άδικους. Διότι αν αγαπήσετε αυτούς που σας αγαπούν, ποιον μισθό έχετε;
Και οι τελώνες δεν κάνουν το ίδιο; Και αν χαιρετήσετε μονάχα τους αδερφούς σας, τι περισσότερο κάνετε; Και οι τελώνες δεν κάνουν έτσι; Να είστε λοιπόν, εσείς τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, που είναι στους ουρανούς είναι τέλειος"
Πιθανόν να έχουμε διαβάσει πολλές φορές τα παραπάνω και πιθανόν να έχουμε πολλές φορές σκεφτεί ότι είναι δύσκολο να γίνουν. Αλλά η αγάπη του Θεού δεν είναι κάτι που πηγάζει από τον εαυτό μας. Από τον εαυτό μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα (κατά Ιωάννη 5:30). Αντ’ αυτού αυτή είναι καρπός - κάτι το οποίο έρχεται φυσικά, από την ΝΕΑ ΦΥΣΗ. Καθώς παραδινόμαστε στον Κύριο, καθώς αδειάζουμε τους εαυτούς μας και επιτρέπουμε στον Χριστό να κατοικήσει στις καρδιές μας (προς Εφεσίους 3:17), η νέα φύση δίνει τον καρπό της όπως ακριβώς τον δίνει και ένα συνηθισμένο δέντρο, δηλαδή ΦΥΣΙΚΑ.
Προς Γαλατάς 5:22-23
"Ο ΚΑΡΠΟΣ όμως του πνεύματος είναι: ΑΓΑΠΗ, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. ενάντια στα οποία δεν υπάρχει νόμος"
Υποσημειώσεις
1. Δες Δ. Δημητράκου, “Μέγα Λεξικό όλης της Ελληνικής Γλώσσας”, σελ. 4362.