Ιωσήφ: Ένας άντρας υπομονής
Στην Ιακώβου 5:10-11 διαβάζουμε:
Ιακώβου 5:10-11
"Πάρτε αδερφοί μου παράδειγμα της κακοπάθειας και της μακροθυμίας τους προφήτες, οι οποίοι μίλησαν στο όνομα του Κυρίου. Να, μακαρίζουμε αυτούς που υπομένουν. ακούσατε την υπομονή του Ιώβ, και δείτε το τέλος του Κυρίου, ότι ο Κύριος είναι πολυεύσπλαχνος και οικτίρμονας."
Η υπομονή είναι κάτι που χρειάζεται κανείς, ειδικά στις δυσκολίες. "Στην θλίψη υπομένοντες" (προς Ρωμαίους 12:12) λέει ο Λόγος του Θεού. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να ρίξουμε μια μάτια στο θέμα της υπομονής, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό ως παράδειγμα τον Ιωσήφ, τον γιο του Ιακώβ.
1. Ιωσήφ: στην γη Χαναάν
Στην Γένεση 37:3-11 διαβάζουμε:
Γένεση 37:3-11
"Και ο Ισραήλ αγαπούσε τον Ιωσήφ περισσότερο από όλους τους γιους του, επειδή ήταν ο γιος των γηρατειών του. και του έκανε ένα ποικιλόχρωμο χιτώνα. Και βλέποντας οι αδερφοί του, ότι ο πατέρας τους αγαπούσε αυτόν περισσότερο από όλους τους αδερφούς του, τον μίσησαν, και δεν μπορούσαν να του μιλήσουν ειρηνικά. Και καθώς ο Ιωσήφ ονειρεύτηκε ένα όνειρο, το διηγήθηκε στους αδερφούς του. και τον μίσησαν ακόμα περισσότερο. Και τους είπε: Ακούστε, παρακαλώ τούτο το όνειρο που ονειρεύτηκα. να εμείς δέναμε δεμάτια στο μέσο της πεδιάδας. και να, σηκώθηκε το δικό μου δεμάτι, και στάθηκε όρθιο. και να τα δικά σας δεμάτια, αφού περιστράφηκαν, προσκύνησαν το δικό μου δεμάτι. Και οι αδερφοί του είπαν σ’ αυτόν: Βασιλιάς θα γίνεις επάνω σε μας; Ή θα γίνεις κύριος σε μας; Και τον μίσησαν ακόμα περισσότερο για τα όνειρα του και για τα λόγια του. Και ονειρεύτηκε και άλλο ένα όνειρο, και το διηγήθηκε στους αδερφούς του. και είπε: Να, ονειρεύτηκα και άλλο ένα όνειρο. και να, ο ήλιος, και το φεγγάρι, και 11 αστέρια με προσκυνούσαν. Και το διηγήθηκε στον πατέρα του, και στους αδερφούς του. και τον επέπληξε ο πατέρας του, και του είπε: Τι είναι αυτό το όνειρο, που ονειρεύτηκες; Άραγε, θάρθουμε, εγώ και η μητέρα σου και οι αδερφοί σου, για να σε προσκυνήσουμε μέχρις εδάφους; Και τον φθόνησαν οι αδερφοί του. ο πατέρας του, όμως, φύλαγε τον λόγο."
Ο Ιακώβ αγαπούσε τον Ιωσήφ περισσότερο απ’ όλα του τ’ άλλα παιδιά. Αυτό με την σειρά του προξένησε τον φθόνο των αδερφών του. Σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, είδε και δυο όνειρα στα οποία φαίνονταν ότι ηγεμόνευε της οικογένειας του με αποτέλεσμα ο φθόνος των αδερφών του να φουντώσει ακόμα περισσότερο.
Αναφορικά τώρα με την πηγή αυτών των ονείρων, το γεγονός ότι ο Θεός τα εκπλήρωσε (Γένεση 42:9)- αν και αρκετά αργότερα - δείχνει ότι Αυτός ήταν ο δότης τους. Η επόμενη πιθανή ερώτηση λοιπόν είναι γιατί; Γιατί δηλαδή ο Θεός έδωσε στον Ιωσήφ προφητικά όνειρα που θα εκπληρώνονταν μόνο μετά από πολλά χρόνια; Μήπως δεν γνώριζε ότι αυτά θα άναβαν το μίσος των αδερφών του, μέχρι μάλιστα του σημείου να τον πουλήσουν σαν σκλάβο στην Αίγυπτο; Φυσικά και το γνώριζε. Δεν υπάρχει τίποτα άγνωστο στον Θεό. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τον αιφνιδιάσει. Βλέπει πολύ πιο πέρα απ’ όσο εμείς μπορούμε να δούμε. Τα όσα ο Ιωσήφ υπέφερε είχαν τον σκοπό τους, έστω και αν ήταν πολύ δύσκολο όταν συνέβησαν να διακρίνει κανείς οποιοδήποτε σκοπό. Το γεγονός ότι μπορεί να περνάμε μια περίοδο θλίψης ή ταλαιπωρίας δεν σημαίνει ότι είμαστε κατ’ ανάγκη εκτός του θελήματος και του σχεδίου του Θεού. Όπως για τον Ιωσήφ έτσι και μας η κακοπάθεια έχει και αυτή τον σκοπό της, όπως και κάθε τι που ο Κύριος φέρνει στον δρόμο μας. "ΟΛΑ συνεργούν προς το αγαθό για εκείνους που αγαπούν τον Θεό" (προς Ρωμαίους 8:28), λέει ο Λόγος. Αν αγαπάς τον Θεό, ΟΛΑ, τα πάντα, συνεργούν προς το αγαθό. Ακόμα και η κακοπάθεια, ακόμα και τα παθήματα. Δεν χρειάζεται να έχουμε πάντα τα "γιατί;" απαντημένα προκείμενου να προχωρήσουμε - όπως θα δούμε οι ερωτήσεις του Ιωσήφ πήραν πολλά χρόνια να απαντηθούν και στο μεσοδιάστημα περισσότερες ερωτήσεις προστέθηκαν. Αυτό που χρειάζεται πάντα να έχουμε ωστόσο είναι πίστη - εμπιστοσύνη στα πλάνα και στα σχέδια του Θεού, ακόμα και αν δεν τα έχουμε δει στην ολότητα τους. Όπως η Πέτρου Α 4:19 μας λέει "ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΨΥΧΕΣ Σ’ ΑΥΤΟΝ, ΩΣ ΣΕ ΠΙΣΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΕΝ ΑΓΑΘΟΠΟΙΑ". Θα έρθουν στιγμές που μπορεί να πάσχουμε και αυτό "σύμφωνα με το θέλημα του Θεού". Ας εμπιστευτούμε τις ψυχές μας σ’ Αυτόν σαν σε πιστό Δημιουργό σε αγαθοποιία. Σίγουρα Αυτός ξέρει πολύ καλά τι κάνει.
2. Από την γη Χαναάν στην Αίγυπτο
Επιστρέφοντας στον Ιωσήφ, αν δεν αναρωτήθηκε αμέσως γιατί ο Θεός του έδωσε εκείνα τα όνειρα, πιθανόν το έκανε μετά τα όσα λίγο αργότερα ακολούθησαν. Ο πατέρας του, Ιακώβ, τον είχε στείλει να βρει τους αδερφούς του στο μέρος όπου έβοσκαν τα πρόβατα τους. Εκείνοι ωστόσο….
Γένεση 37:25-28
"μόλις τον είδαν από μακριά, πριν τους πλησιάσει, έκαναν συμβούλιο εναντίον του να τον φονεύσουν. Και ο ένας είπε στον άλλον: Να έρχεται ο κύριος των ονείρων. ελάτε λοιπόν τώρα να τον φονεύσουμε, και ας τον ρίξουμε σε έναν από τους λάκκους. και θα πούμε: Ένα κακό θηρίο τον κατέφαγε. και θα δούμε τι θα γίνουν τα όνειρα του. Και όταν ο Ρουβήν το άκουσε, τον ελευθέρωσε από τα χέρια τους, λέγοντας: Ας μην του βλάψουμε την ζωή. Και ο Ρουβήν είπε σ’ αυτούς: Μη χύσετε αίμα. ρίξτε τον σε τούτον τον λάκκο, που είναι μέσα στην έρημο, και μην φέρετε χέρι επάνω του. για να τον ελευθερώσει από τα χέρια τους, και να τον αποδώσει στον πατέρα του. Όταν, λοιπόν, ο Ιωσήφ ήρθε στους αδερφούς του, ξέντυσαν τον Ιωσήφ από τον χιτώνα του, τον ποικιλόχρωμο χιτώνα, που ήταν επάνω του. και παίρνοντας τον, τον έριξαν στον λάκκο. και ο λάκκος ήταν άδειος. δεν είχε νερό. Έπειτα, κάθισαν να φάνε ψωμί, και σηκώνοντας τα μάτια τους είδαν. και να, μια συνοδεία από Ισμαηλίτες έρχονταν από την Γαλαάδ, μαζί με τις καμήλες τους, φορτωμένες αρώματα και βάλσαμο και μύρο, και πορεύονταν να τα φέρουν κάτω στην Αίγυπτο. Και ο Ιούδας είπε στους αδερφούς του: Ποια η ωφέλεια αν φονεύσουμε τον αδερφό μας, και κρύψουμε το αίμα του; Ελάτε και ας τον πουλήσουμε στους Ισμαηλίτες. και ας μη βάλουμε τα χέρια μας πάνω του. επειδή, αδερφός μας και σάρκα μας είναι. Και οι αδερφοί του υπάκουσαν. Και ενώ διάβαιναν οι Μαδιανίτες έμποροι, ανέσυραν και ανέβασαν τον Ιωσήφ από τον λάκκο, και πούλησαν τον Ιωσήφ για 20 αργύρια στους Ισμαηλίτες. κι εκείνοι έφεραν τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο."
Ο φθόνος των αδερφών του Ιωσήφ τους έκανε τελικά να τον πουλήσουν σαν σκλάβο στην Αίγυπτο. Ας σταματήσουμε για μια στιγμή και ας φέρουμε τον εαυτό μας στην θέση του. Μέσα σε λίγα λεπτά η ζωή του άλλαξε δραματικά. Εκεί που πριν λίγες ώρες ήταν στο σπίτι του, κοντά στον πατέρα του που τον αγαπούσε πολύ, τώρα ήταν δούλος καθ’ οδό για την Αίγυπτο, πουλημένος μάλιστα από τα ίδια του τα αδέρφια! Πιστεύετε ότι κατανοούσε τους λόγους για όλα αυτά; Δεν νομίζω. Σαν τον Ιωσήφ, και μείς μπορεί να μην καταλαβαίνουμε τους λόγους πίσω από κάποια πράγματα. Μπορεί να αισθανόμαστε σύγχυση ή όπως ο Ιώβ να νιώθουμε λύπη. Αλλά επιτρέψτε μου να επαναλάβω και πάλι: "ΟΛΑ συνεργούν προς το αγαθό σ’ εκείνους που αγαπούν το Θεό". Εμείς μπορεί να έχουμε μια εικόνα - και αυτή πολύ περιορισμένη - του παρόντος και του παρελθόντος μόνο. Ο Θεός από την άλλη πλευρά βλέπει τα πάντα: το παρόν, το παρελθόν, και το μέλλον. Η όραση μας είναι περιορισμένη και ατελής. Η δική Του όραση είναι ολοκληρωμένη και τέλεια. Ο σύνδεσμος ανάμεσα στην δική μας όραση και στην δική Του είναι η πίστη. Η πίστη βάζει το μικρό οπτικό μας πεδίο στο δικό Του και αρνείται να ακολουθήσει και να πράξει ανάλογα με αυτά που η ατελής μας όραση βλέπει. Αντ’ αυτού, εμπιστεύεται τα μάτια Εκείνου τον οποίο πιστεύει: του Θεού. Όταν η πίστη μας δοκιμάζεται, τότε δοκιμαζόμαστε και μείς να πάρουμε την εμπιστοσύνη μας από τα μάτια του Θεού και να την βάλουμε στα δικά μας μάτια. Ας μην προσπαθούμε να απαντήσουμε όλα τα ερωτηματικά που έχουμε, βασισμένοι στο μικρό πεδίο ορατότητας των ματιών μας. Τα συμπεράσματα που πιθανόν να βγάλουμε μπορεί να μην είναι σωστά. Απεναντίας, ας εμπιστευτούμε τις ψυχές μας σ’ Αυτόν "σαν σε πιστό Δημιουργό σε αγαθοποιία". Αυτός ΞΕΡΕΙ ΠΑΝΤΑ τι κάνει, έστω και αν υπάρχουν πράγματα η κατανόηση των οποίων μπορεί να είναι δύσκολη και ίσως όχι άμεση.
3. Ιωσήφ: Στο σπίτι του Πετεφρή και έπειτα στην φυλακή
Επιστρέφοντας στον Ιωσήφ, οι στίχοι 1-6 του κεφαλαίου 39 μας λένε τι έγινε στην συνέχεια:
Γένεση 39:1-6
"Και κατέβασαν τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. και ο Πετεφρής, ο αυλικός του Φαραώ, ο άρχοντας των σωματοφυλάκων, ένας άνθρωπος Αιγύπτιος, τον αγόρασε από τα χέρια των Ισμαηλιτών, που τον κατέβασαν εκεί. Και ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ, και ήταν άνθρωπος που ευοδώνονταν. και βρίσκονταν στο σπίτι του κυρίου του, του Αιγυπτίου, και ο κύριος του είδε ότι ο Κύριος ήταν μαζί του, και ο Κύριος ευόδωνε στα χέρια του όλα όσα έκανε. Και ο Ιωσήφ βρήκε χάρη μπροστά του, και τον υπηρετούσε και τον έβαλε επιστάτη στο σπίτι του. και όλα όσα είχε, τα παρέδωσε στα χέρια του. Και από εκείνο τον καιρό, αφού τον έβαλε επιστάτη στο σπίτι του, και σε όλα όσα είχε, ο Κύριος ευλόγησε το σπίτι του Αιγυπτίου εξαιτίας του Ιωσήφ. και η ευλογία του Κυρίου ήταν σε όλα όσα είχε, στο σπίτι και στα χωράφια. Και όλα όσα είχε τα παρέδωσε στα χέρια του Ιωσήφ. και δεν ήξερε από τα υπάρχοντα του τίποτα, εκτός από το ψωμί που έτρωγε"
"Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΣΗΦ". Δεν λέει ότι ο Κύριος εγκατέλειψε τον Ιωσήφ κατά την δοκιμασία του στην γη Χαναάν, και τώρα ήρθε και πάλι. Ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ, και ήταν μαζί του από την αρχή. "Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω" (προς Εβραίους 13:5), λέει η Γραφή. Ο Ιωσήφ όπως και εσύ πιθανόν, είχε πρόσβαση μόνο στο παρόν και στο παρελθόν. Αν κοιτούσε την κατάσταση του με τα φυσικά του μάτια θα έπρεπε να ήταν σε ήταν σε μεγάλη μιζέρια. Ίσως να ήθελε να παραιτηθεί ακόμα και από την ζωή. Αυτός ωστόσο δεν έκανε κάτι τέτοιο, έστω και αν η ζωή που ζούσε ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη που ίσως προσδοκούσε. Αντίθετα, δούλευε για τον Αιγύπτιο, που μάλιστα τον κατέστησε επιστάτη σε όλα όσα είχε. Ο Ιωσήφ, έστω και αν δεν είχε απαντήσεις για όλες του τις ερωτήσεις, ζούσε την ζωή, βάζοντας την καρδιά του στα χέρια Εκείνου που ήξερε τις απαντήσεις.
Σχετικά με την ζωή του στο σπίτι του Πετεφρή τώρα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να καλυτερεύουν γι’ αυτόν. Είχε μια καλή δουλειά: θέση επιστάτη στο σπίτι ενός αυλικού του Φαραώ. Ζηλευτή θέση φαντάζομαι για πολλούς Αιγυπτίους, πόσο μάλλον για έναν ξένο σαν τον Ιωσήφ. Ωστόσο η κατάσταση άλλαξε και πάλι πολύ ξαφνικά. Στην Γένεση 39:6-20 διαβάζουμε:
Γένεση 39:6-15, 19-20
"Και ο Ιωσήφ ήταν ωραίος σε παράστημα και όμορφος στην όψη. Και ύστερα από τα πράγματα αυτά, η γυναίκα του κυρίου του, έριξε τα μάτια της πάνω στον Ιωσήφ. και είπε: Κοιμήσου μαζί μου. Αλλ’ εκείνος δεν ήθελε, και είπε στην γυναίκα του κυρίου του: Να, ο κύριος μου δεν γνωρίζει τίποτε από όσα είναι μαζί μου στο σπίτι. και όλα όσα έχει τα παρέδωσε στα χέρια μου. δεν είναι στο σπίτι τούτο κανένας μεγαλύτερος μου ούτε είναι σε μένα κάτι άλλο απαγορευμένο, εκτός από σένα επειδή είσαι η γυναίκα του. και πως να πράξω αυτό το μεγάλο κακό, και να αμαρτήσω στον Θεό; Αν και μιλούσε στον Ιωσήφ καθημερινά, αυτός όμως δεν υπάκουσε σ’ αυτή να κοιμηθεί μαζί της, για να συνευρεθεί μαζί της. Και κάποια ημέρα ο Ιωσήφ μπήκε στο σπίτι για να κάνει τις δουλειές του, και κανένας από τους ανθρώπους του σπιτιού δεν ήταν εκεί στο σπίτι. Και εκείνη τον άρπαξε από το ένδυμα του, λέγοντας: Κοιμήσου μαζί μου. εκείνος, όμως, αφήνοντας το ένδυμα του στα χέρια της, έφυγε και βγήκε έξω. Και καθώς είδε, ότι άφησε το ένδυμα του στα χέρια της, και έφυγε έξω, φώναξε δυνατά προς τους ανθρώπους του σπιτιού της, και τους μίλησε, λέγοντας: Δέστε, μας έφερε έναν άνθρωπο Εβραίο για να μας εμπαίξει. μπήκε μέσα σε μένα για να κοιμηθεί μαζί μου, κι εγώ φώναξα με μεγάλη φωνή. και καθώς άκουσε ότι ύψωσα τη φωνή μου και φώναξα, αφήνοντας το ένδυμα του κοντά μου, έφυγε, και βγήκε έξω........Και καθώς ο κύριος του άκουσε τα λόγια της γυναίκας του, που του είπε, λέγοντας: Έτσι μου έκανε ο δούλος σου, η οργή του άναψε. Και ο κύριος του Ιωσήφ, παίρνοντας τον, τον έβαλε στην οχυρωμένη φυλακή, στον τόπο όπου ήταν φυλακισμένοι οι δέσμιοι του βασιλιά"
Αν και ο Ιωσήφ ήταν πολύ τυπικός με την δουλειά του, έγινε ξαφνικά θύμα άδικης επίθεσης από την γυναίκα του Πετεφρή και κατέληξε τελικά στις φύλακες του Φαραώ. Δεν έκανε ούτε βήμα πίσω απ’ ότι ήξερε ότι ήταν το θέλημα του Θεού. Όπως είπε: "και πώς να κάνω εγώ αυτό το μεγάλο κακό, και να ΑΜΑΡΤΗΣΩ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ". Ήταν ο Θεός που ο Ιωσήφ φοβόταν και όχι οι άνθρωποι. Αν και το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί στην φυλακή, η παρουσία του Κυρίου τον ακολούθησε και εκεί. Οι στίχοι 20-23 μας λένε:
Γένεση 39:20-23
"και έμενε εκεί στην οχυρωμένη φυλακή. Αλλά ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ, και ξέχυνε επάνω σ’ αυτόν έλεος, και του έδωσε χάρη μπροστά στον αρχιδεσμοφύλακα. Και ο αρχιδεσμοφύλακας παρέδωσε στα χέρια του Ιωσήφ όλους τους φυλακισμένους, που ήταν στην οχυρωμένη φυλακή. και όλα όσα γίνονταν εκεί, τα έκανε αυτός. Ο αρχιδεσμοφύλακας δεν κοίταζε τίποτε από όσα ήταν στα χέρια του. επειδή ο Κύριος ήταν μαζί του. και ο Κύριος ευόδωνε όσα αυτός έκανε."
"Αλλά ο Κύριος ήταν μαζί με τον Ιωσήφ" και το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και με σένα: ο Κύριος είναι μαζί σου. Αν και μπορεί να περνάς από μια δύσκολη κατάσταση, ο Κύριος είναι εκεί. Μπορεί σαν τον Ιωσήφ να έχεις ερωτήσεις που δεν έχουν απαντηθεί. Μπορεί να αναρωτιέσαι "που είναι ο Θεός σε όλα αυτά;", αλλά η απάντηση πιστεύω είναι απλή και σύντομη: μαζί σου. "Δεν θα σε αφήσω, ούτε θα σ’ εγκαταλείψω" (Προς Εβραίους 13:5)
Επιστρέφοντας στον Ιωσήφ, από αρχιεπιστάτης του Πετεφρή, ήταν τώρα υπεύθυνος για μια ολόκληρη φυλακή. Μετά από κάποιο καιρό, ανάμεσα στους "φιλοξενούμενους" του βρέθηκαν και δυο αυλικοί του Φαραώ: ο αρχισιτοποιός και ο αρχιοινοχόος. Η Γένεση 40:5-8 μας λέει:
Γένεση 40:5-8
Και ο οινοχόος και ο αρτοποιός του βασιλιά της Αιγύπτου, που ήταν φυλακισμένοι στην οχυρωμένη φυλακή, ονειρεύτηκαν και οι δυο ένα όνειρο, ο κάθε ένας το όνειρο του την ίδια νύχτα. ο κάθε ένας με την εξήγηση του ονείρου του. Και ο Ιωσήφ μπαίνοντας σ’ αυτούς το πρωί, τους είδε. και να, ήσαν ταραγμένοι. Και ρώτησε τους αυλικούς του Φαραώ, που ήταν μαζί του στην φυλακή, στο σπίτι του κυρίου του, λέγοντας: Γιατί τα πρόσωπα σας είναι σήμερα σκυθρωπά; Κι εκείνοι του είπαν: Ονειρευτήκαμε ένα όνειρο, και δεν υπάρχει κανένας που να το εξηγήσει. Και ο Ιωσήφ τους είπε: Οι εξηγήσεις, δεν ανήκουν στον Θεό; Διηγηθείτε μου παρακαλώ;"
"Οι εξηγήσεις δεν ανήκουν στον Θεό;" και ναι σ’ Αυτόν ανήκει κάθε εξήγηση. Μ’ αυτή την παρότρυνση λοιπόν άρχισαν οι φυλακισμένοι να διηγούνται ο καθένας το όνειρο του στον Ιωσήφ:
Γένεση 40:9-15
"Και διηγήθηκε ο αρχιοινοχόος το όνειρο του στον Ιωσήφ και του είπε: Είδα στο όνειρο μου και να μια άμπελος μπροστά μου. και στην άμπελο ήταν τρεις κλάδοι και φαίνονταν σαν να βλασταίνει, και τα άνθη της άνοιξαν και τα τσαμπιά του σταφυλιού ωρίμασαν. και το ποτήρι του Φαραώ ήταν στο χέρι μου. και πήρα τα σταφύλια και τα συμπίεσα στο ποτήρι του Φαραώ, και έδωσα το ποτήρι στο χέρι του Φαραώ. Και ο Ιωσήφ είπε σ’ αυτόν: Αυτή είναι η εξήγηση του. οι τρεις κλάδοι είναι τρεις ημέρες. ύστερα από τρεις ημέρες ο Φαραώ θα υψώσει το κεφάλι σου, και θα σε αποκαταστήσει στο υπούργημα σου. και θα δώσεις το ποτήρι του Φαραώ στο χέρι του σύμφωνα με την προηγούμενη συνήθεια, όταν ήσουν οινοχόος του. αλλά θυμήσου με, όταν σου γίνει το καλό" και κάνε παρακαλώ έλεος σε μένα, και ανέφερε για μένα στον Φαραώ, και βγάλε με από του το οίκημα. επειδή στα αλήθεια κλέφτηκα από την γη των Εβραίων. κι εδώ πάλι δεν έκανα τίποτα, ώστε να με βάλουν σε τούτο τον λάκκο."
Τα όνειρα των δυο αυλικών (παραλείψαμε εδώ το όνειρο του αρχισιτοποιού) ήταν από τον Θεό. Γι’ αυτό άλλωστε και Εκείνος έδωσε την ερμηνεία. Ο αρχιοινοχόος θα αποκαθίστατο στο αξίωμα του. Ο Ιωσήφ γνωρίζοντας το, τον παρακάλεσε μάλιστα να τον θυμηθεί και να αναφέρει την περίπτωση του στον Φαραώ. Έπειτα οι στίχοι 20-23 μας λένε:
Γένεση 40:20-23
"Και την τρίτη ημέρα, την ημέρα των γενεθλίων του Φαραώ, έκανε συμπόσιο σε όλους τους δούλους του. και ύψωσε το κεφάλι του αρχιοινοχόου και το κεφάλι του αρχισιτοποιού ανάμεσα στους δούλους του. Και τον μεν αρχιοινοχόο τον αποκατέστησε στην οινοχοΐα του, και έδωσε το ποτήρι στο χέρι του Φαραώ. ενώ τον αρχισιτοποιό τον κρέμασε. καθώς ο Ιωσήφ είχε εξηγήσει σ’ αυτούς. Ο αρχιοινοχόος όμως δεν θυμήθηκε τον Ιωσήφ αλλά τον λησμόνησε. "
Τα πράγματα έγιναν όπως ακριβώς ο Θεός μέσω του Ιωσήφ είχε πει. Κι όμως, πάρα το γεγονός αυτό, και πάρα τις παρακλήσεις του Ιωσήφ για το αντίθετο, ο αρχιοινοχόος τον λησμόνησε. Ποιος ξέρει τι θα σκέφτονταν ο Ιωσήφ. Ίσως να περίμενε με προσδοκία να περάσουν εκείνες οι τρεις μέρες μέχρι την εκπλήρωση των ονείρων, ελπίζοντας ότι ο αρχιοινοχόος θα τον θυμόνταν. Ίσως η ελευθέρωση του να ήταν πολύ κοντά. Ωστόσο εκείνος τον ξέχασε. Αφηρημάδα θα πει κάποιος. Αγνωμοσύνη κάποιος άλλος. Όμως "ποιος λέει τι και γίνεται χωρίς να το προστάξει ο Κύριος;" (Θρήνοι του Ιερεμία 3:37) λέει ο Λόγος του Θεού. Για τον άνθρωπο που ακολουθεί τον Κύριο δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο. Αντίθετα "ΟΛΑ συνεργούν προς το αγαθό για εκείνους που αγαπούν τον Θεό" ΟΛΑ. Ακόμα και αυτή η αφηρημάδα; Ναι. Ακόμα και το γεγονός ότι τον έριξαν στην φυλακή αδίκως; Ναι. Ακόμα και η κατάσταση στην οποία βρίσκομαι; Αν αγαπάς τον Θεό, ΝΑΙ. Όλα ΣΥΝΕΡΓΟΥΝ, δουλεύουν μαζί, για το αγαθό για οποίον αγαπά τον Θεό, και πραγματικά δεν πιστεύω ότι η κατάσταση στην οποία μπορεί να είσαι είναι εξαίρεση από τα "ΟΛΑ" της προς Ρωμαίους 8:28.
4. Ιωσήφ: στο παλάτι του Φαραώ
Πέρασε κάμποσος καιρός και τώρα ήταν η σειρά του Φαραώ να έχει ένα δοσμένο από τον Θεό όνειρο, για το οποίο έψαχνε να βρει ερμηνεία. Ήταν εκεί που ο αρχιοινοχόος θυμήθηκε τον νεαρό Εβραίο που είχε εξηγήσει τα όνειρα του και τα όνειρα του αρχισιτοποιού μερικά χρόνια πριν. Ο Φαραώ έστειλε αμέσως να του φέρουν τον Ιωσήφ και ο Θεός έδωσε μέσω αυτού την ερμηνεία του ονείρου: η Αίγυπτος θα είχε 7 χρόνια αφθονίας που θα ακολουθούνταν από 7 χρόνια πείνας. Ο Φαραώ επομένως θα έπρεπε να δράσει με σοφία και να βάλει κάποιον που θα φρόντιζε ώστε η χώρα να αποταμιεύσει από την αφθονία των επτά πρώτων ετών για να καλύψει τις στενότητες που θα ακολουθούσαν. Τότε ο Φαραώ είπε στον Ιωσήφ:
Γένεση 41:37-44
"Και ο λόγος άρεσε στον Φαραώ και σε όλους τους δούλους του. Και ο Φαραώ είπε στους δούλους του: Μπορούμε να βρούμε άνθρωπο όπως τούτον, στον οποίο υπάρχει το πνεύμα του Θεού; Και ο Φαραώ είπε στον Ιωσήφ: επειδή ο Θεός έδειξε σε σένα όλα αυτά, δεν υπάρχει κανένας τόσο συνετός και φρόνιμος όσο εσύ. Εσύ θα είσαι πάνω στο παλάτι μου, και στον λόγο του στόματος σου θα υπακούει ολόκληρος ο λαός μου. μόνο στον θρόνο θα είμαι ανώτερος σου. Και ο Φαραώ είπε στον Ιωσήφ: Να, σε κατέστησα επάνω σε ολόκληρη τη γη της Αιγύπτου. Και βγάζοντας ο Φαραώ το δαχτυλίδι από το χέρι του, το έβαλε στο χέρι του Ιωσήφ, και τον έντυσε με ενδύματα από πολυτελές λίνο, και του περιέθεσε ένα χρυσό περιδέραιο γύρω στον λαιμό του. Και τον ανέβασε επάνω στην δεύτερη άμαξα του. και διακήρυτταν μπροστά του: Γονατίστε. και τον κατέστησε επάνω σε ολόκληρη την γη της Αιγύπτου. Και ο Φαραώ είπε στον Ιωσήφ: Εγώ είμαι ο Φαραώ, και χωρίς εσένα κανένας δεν θα σηκώσει το χέρι του ή το πόδι του, σε ολόκληρη την γη της Αιγύπτου."
Όσο ξαφνικά ο Ιωσήφ βρέθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο το ίδιο ξαφνικά έγινε δεύτερος στην τάξη σε ολόκληρη την χώρα! Μόνο ο Φαραώ ήταν πιο ψηλά απ’ αυτόν. Υπό την καθοδήγηση του Ιωσήφ η Αίγυπτος εξοικονόμησε στα επτά πρώτα χρόνια αφθονίας ικανά για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα επτά χρόνια πείνας που ακολούθησαν. Μάλιστα, ο Ιακώβ, ο πατέρας του Ιωσήφ, μόλις άκουσε ότι υπήρχαν τρόφιμα στην Αίγυπτο, έστειλε τους γιους του εκεί για να αγοράσουν. Τα κεφάλαια 52-56 της Γένεσης δείχνουν πόσο όμορφα ο Θεός κανόνισε την επανένωση ολόκληρης της οικογένειας στην Αίγυπτο.
5. Ιωσήφ: οι λόγοι
Τα όσα διαβάσαμε αναφορικά με τον Ιωσήφ, ειδικά η περίοδος θλίψης, δεν ήταν κάτι που κράτησε ένα ή δυο μήνες. Στην πραγματικότητα πέρασαν 13 χρόνια από την μέρα που ο Ιωσήφ πουλήθηκε στην Αίγυπτο μέχρι την μέρα που στάθηκε μπροστά στον Φαραώ (δες Γένεση 37:2 και Γένεση 41:46). Οι Ψαλμοί 105:17-22 μας δίνουν μια περίληψη των όσων συνέβησαν στον Ιωσήφ καθώς και της σημασίας τους.
Ψαλμός 105:17-22
"απέστειλε [Ο ΘΕΟΣ] πριν απ’ αυτούς έναν άνθρωπο, τον Ιωσήφ που πουλήθηκε σαν δούλος. του οποίου τα πόδια έσφιξαν μέσα σε δεσμά. τον έβαλαν στα σίδερα. Μέχρι να έρθει ο λόγος του [ή μέχρι να γίνει ο λόγος Του - δες αγγλικές μεταφράσεις] .ο λόγος του Κυρίου τον δοκίμαζε. Έστειλε ο βασιλιάς και τον έλυσε. ο άρχοντας των λαών και τον ελευθέρωσε. Τον κατέστησε κύριο του οίκου του, και άρχοντα σε όλα τα κτήματα του. για να παιδαγωγεί τους άρχοντες του, κατά την αρέσκεια του, και να διδάξει τους πρεσβύτερους του σοφία"
Ήταν Ο ΘΕΟΣ που έστειλε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ "ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ". Όπως ο Ιωσήφ ο ίδιος είπε στους αδερφούς του μετά την επανένωση τους:
Γένεση 45:7-8
"Και ο Θεός με απέστειλε μπροστά σας για να διατηρήσω σε σας διαδοχή στην γη, και να διαφυλάξω την ζωή σας με μεγάλη λύτρωση. Τώρα λοιπόν δεν με αποστείλατε εσείς εδώ, αλλ’ ο Θεός"
και πάλι στην Γένεση 50:19-20
"Και ο Ιωσήφ τους είπε: Μη φοβάστε. μήπως αντί του Θεού είμαι εγώ: εσείς θελήσατε κακό εναντίον μου. ο Θεός, όμως θέλησε να το μετατρέψει σε καλό, για να γίνει όπως σήμερα, ώστε να σώσει την ζωή πολλού λαού"
Επιστρέφοντας στους Ψαλμούς, υπήρχε ένα μεσοδιάστημα "μέχρι να γίνει ο λόγος του Θεού", αναφορικά με τον Ιωσήφ. Μέχρι εκείνη την στιγμή "ο λόγος του Θεού τον δοκίμαζε". Τα πράγματα επομένως που ο Ιωσήφ υπόμεινε δεν ήταν το αποτέλεσμα της "κακής του τύχης" ή των περιστάσεων αλλά βήματα που ο Θεός έχει καθορίσει στο πλάνο Του γι’ αυτόν. Αυτές ήταν δοκιμασίες που ο Θεός είχε σχεδιάσει με σκοπό να χτίσει στον Ιωσήφ ότι απαιτούνταν για το επόμενο βήμα, "μέχρι να γίνει ο λόγος Του". Όπως η προς Ρωμαίους 5:3-5 λέει αναφορικά με τις θλίψεις:
Προς Ρωμαίους 5:3-5
"Και όχι μονάχα τούτο αλλά και καυχόμαστε στις θλίψεις. γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή, η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, επειδή η αγάπη του Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διάμεσου του αγίου πνεύματος, που δόθηκε σε μας"
και Ιακώβου 1:2-4
"Κάθε χαρά θεωρήστε, αδερφοί μου, όταν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς. γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία της πίστης σας εργάζεται υπομονή. η δε υπομονή ας έχει τέλειο έργο, για να είστε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να είστε σε τίποτε ελλιπείς"
Επίσης προς Εβραίους 10:36
"Επειδή έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού, και να λάβετε την υπόσχεση"
Έχουμε ανάγκη υπομονής για να κάνουμε το θέλημα του Θεού και η υπομονή χτίζεται μέσα από δοκιμασίες. Ο Ιωσήφ πήγε στο βήμα 3 [δεύτερος στην τάξη στην Αίγυπτο] αφού όμως πρώτα πέρασε από τα βήματα 1 [πουλημένος σαν σκλάβος στο σπίτι του Πετεφρή] και 2 [αδίκως ριγμένος στην φυλακή]. Πολλοί από μας θα προτιμούσαμε ένα πιο σύντομο και εύκολο τρόπο. Θα θέλαμε να πάμε στο βήμα 3 αλλά χωρίς τα προηγούμενα βήματα, χωρίς τα παθήματα. Όμως αν ο Γιος του Θεού, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, "ΕΜΑΘΕ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ" (προς Εβραίους 5:8), δεν πιστεύω ότι εμείς μπορούμε να την μάθουμε με κάποιον άλλο τρόπο.
Οι δοκιμασίες είναι βήματα λοιπόν, με σκοπό έχουν να μας πάνε ψηλότερα. Όπως για τον Ιωσήφ έτσι και για μας είναι εργαλεία που σκοπό έχουν να χτίσουμε μέσα μας ότι απαιτείτε για το επόμενο βήμα που ο Θεός μας θέλει να κάνουμε. Ο Θεός έχει και σκοπό και σχέδιο για τις ζωές μας και μας θέλει να εκπληρώσουμε αυτόν τον σκοπό. Ωστόσο, ο δρόμος για το βήμα 3 περνάει μέσα από τα βήματα 1 και 2. Ο δρόμος για την υπακοή περνάει μέσα από τα παθήματα. Κανένας δεν πρόκειται να αυξηθεί στην υπομονή χωρίς τις δοκιμασίες "που εργάζονται υπομονή". Κανένας δεν πρόκειται να εκπληρώσει τον στόχο που ο Θεός έχει γι’ αυτόν αν δεν επιτρέψει στο Θεό να χτίσει (και να γκρεμίσει) - μέσα και από δοκιμασίες - ότι Αυτός θεωρεί απαραίτητο.
6. Συμπέρασμα
Πιστεύω τα παραπάνω να έκαναν καθαρό ότι οι δοκιμασίες δεν σκοπεύουν κατ’ ανάγκη στο κακό μας. Απεναντίας, για τον άνθρωπο που αγαπά τον Θεό "ΟΛΑ συνεργούν προς το αγαθό", και σίγουρα αυτό συμπεριλαμβάνει και τις θλίψεις και τις δοκιμασίες.
Αν λοιπόν είναι αυτή μια περίοδο που οι ερωτήσεις είναι πολλές και οι απαντήσεις λίγες, μην χάνεις το κουράγιο σου. Εμπιστέψου την καρδιά σου στον Κύριο. Αυτός ξέρει τι κάνει και αυτό που Εκείνος κάνει είναι σίγουρα και προς το αγαθό και προς την δική Του δόξα.