Πέρα από το Pearl Harbour

Πως ο άνθρωπος που ηγήθηκε της ξαφνικής Ιαπωνικής επίθεσης στο Pearl Harbour, έσμιξε με τον Θεό

Η κινηματογραφική ταινία Pearl Harbour, που έχει σπάσει τα ταμεία στην Αμερική, έχει ήδη κατηγορηθεί ότι έμεινε σε ένα ρηχό τρίγωνο έρωτα, αγνοώντας της θυσίες των Αμερικανών της Ιαπωνίας, υποβαθμίζοντας την αγριότητα της επίθεσης, και γενικά παρουσιάζοντας μια από τις πλέον ιστορικές ημέρες του δευτέρου παγκοσμίου Πολέμου, σε στυλ ταινίας Ντίσνεϊ. Φυσικά δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς. Όπως ο διευθυντής της ταινίας Michael Bay είπε: "δεν είναι ένα μάθημα ιστορίας". Παρόλα αυτά, δεν γράφω σήμερα για αυτό, αλλά για μια πολύ σημαντική και γεμάτη έμπνευση Χριστιανική ιστορία, που η ταινία εντελώς παρέλειψε: την ιστορία του Mitsuo Fuchida.

Ο Futchida μεγάλωσε αγαπώντας την χώρα του και μισώντας άλλες χώρες όπως την Αμερική που συμπεριφέρονταν βάναυσα στους Ασιάτες πρόσφυγες στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Αφού τελείωσε την στρατιωτική Ακαδημία, κατάχτησε στην Αεροπορία του Ναυτικού και ήδη το 1941 με 10000 ώρες πτήσης είχε καθιερωθεί σαν ο κορυφαίος πιλότος του έθνους. Όταν οι Γιαπωνέζοι στρατηγοί έπρεπε να αποφασίσουν για το ποιος θα ηγούνταν της αιφνιδιαστικής επίθεσης στο Pearl Harbour, επέλεξαν τον Futchida.

Ήταν η φωνή του Futchida που μέσα από τους ασύρματους ηχούσε φωνάζοντας "Tora! Tora! Tora!" (Τίγρη! Τίγρη! Τίγρη!) σημαδεύονταν την επιτυχία της αιφνιδιαστικής επίθεσης. Αργότερα έμεινε και ο ίδιος έκπληκτος όταν έμαθε ότι από τους 70 ανώτερους στρατιωτικούς που συμμετείχαν στην επιδρομή, ήταν ο μόνος που γύρισε πίσω ζωντανός.

Ήδη το 1945 ο Futchida είχε φτάσει στον βαθμό του διοικητή των επιχειρήσεων της Αυτοκρατορικής Αεροπορίας του Ναυτικού. Στις 6 Αυγούστου έτρωγε πρωινό στην Νάρα της Ιαπωνίας, όπου ένα νέο στρατηγείο οικοδομούνταν, όταν άκουσε για κάποια βόμβα που έπεσε στην Χιροσίμα. Αμέσως πέταξε εκεί για να μάθει περισσότερα, δίνοντας την σχετική πολύ λυπηρή αναφορά στον Αυτοκρατορικό υπεύθυνο.

Την ίδια μέρα, ένα Αμερικανός αιχμάλωτος πολέμου, με το όνομα Jacob DeShazer ωθούμενος από το Άγιο Πνεύμα προσεύχονταν για ειρήνη. Ο DeShazer ήταν σε αιχμαλωσία από το 1942, όταν ως μέρος μια μικρής αεροπορικής δύναμης που βομβάρδιζε το Τόκιο, αναγκάστηκε να πέσει με το αλεξίπτωτο του κάπου στην Κίνα. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην φυλακή, πρώτα στο Nanjingto και μετά στο Πεκίνο, o DeShazer έγινε Χριστιανός και βρήκε την καρδιά του να γίνεται απαλότερη προς τους Γιαπωνέζους. Μετά την απελευθέρωση του, έγραψε μια ευρέως διαδεδομένη αναφορά με τον τίτλο "Ήμουνα αιχμάλωτος των Γιαπωνέζων", στη οποία περιγράφει τις εμπειρίες της αιχμαλωσίας του, την αναγέννησης του και την συγχώρεσης που ακολούθησε.

Ο Futchida και ο DeShazer συναντήθηκαν το 1950. Ο DeShazer είχε γυρίσει στην Ιαπωνία ήδη από το 1948 σαν ιεραπόστολος. Ο Fuchida είχε διαβάσει την μαρτυρία του, και από Βουδιστής έγινε Χριστιανός. Ο DeShazer είχε πρόσφατα τελειώσει μια 40 ημερών νηστεία για αναζωπύρωση στην Ιαπωνία όταν ο Fuchida ήρθε στο σπίτι του και του συστήθηκε. Ο DeShazer καλωσόρισε τον νέο πιστό και τον ενθάρρυνε να βαπτιστεί. Ενώ αυτός συνέχισε να διακονεί στην Ιαπωνία, ο Fuchida έγινε ευαγγελιστής, σκορπώντας ένα μήνυμα ειρήνης και συγχώρησης στην δική του χώρα καθώς επίσης και σε όλες τις κοινότητες των Αμερικανό-Ασιατών.

Ο Futchida πέθανε πριν από 25 χρόνια, στις 30 Μαΐου 1976. Όπως ο Alfred Nobel, εφευρέτης της δυναμίτιδας, ήθελε η κληρονομιά του στον κόσμο να είναι κληρονομιά ειρήνης και όχι καταστροφής, ο Fuchida ήθελε το μήνυμα της αλλαγμένης του καρδιάς να ξεπεράσει την μνήμη της φημισμένης του επίθεσης. Όπως έγραψε: "Εκείνο το πρωί [7 Δεκεμβρίου] άνοιξα την αυλαία του πολέμου δίνοντας εκείνη την καταραμένη διαταγή, και έδωσα όλες μου τις προσπάθειες στον πόλεμο που ακολούθησε…. αλλά, αφού αγόρασα και διάβασα την Βίβλο, το μυαλό μου εντυπωσιάστηκε και αιχμαλωτίστηκε. Χωρίς δισταγμό μπορώ σήμερα να πω ότι η χάρη του Θεού κάθισε επάνω μου."

Elesha Coffamn (Αναδημοσίευση / μετάφραση από το περιοδικό "Christian History")