Κανένας πολύ μικρός

Μερικές φορές κάνουμε το λάθος να νομίζουμε ότι ο Θεός χρησιμοποιεί μόνο "ειδικούς" ανθρώπους - τους δυνατούς, τους έξυπνους, τους όμορφους. Δεν πιστεύουμε ότι έχει θέση και για τους υπόλοιπους από μας. Πόσο λάθος αλήθεια είμαστε!

Ο Θεός δεν έχει "σημαντικούς" ανθρώπους. Ο Θεός χρησιμοποιεί συνηθισμένους, απλούς, ανθρώπους. Γι’ αυτό και ο Παύλος έγραψε, "επειδή βλέπετε την πρόσκληση σας, αδελφοί, ότι ούτε πολλοί σοφοί κατά σάρκα είστε, ούτε πολλοί δυνατοί, ούτε πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου διάλεξε ο Θεός, για να καταισχύνει τους σοφούς^. και τα ασθενή του κόσμου διάλεξε ο Θεός για να καταισχύνει τα ισχυρά." (Προς Κορίνθιους 1:26, 27)

Ο Θεός μας αγαπάει απλέ άνθρωπε και μας έχει προικίσει με δώρα έτσι ώστε να μπορούμε να εκπληρώσουμε την θέση μας μέσα στο σώμα του Χριστού. Οποιαδήποτε ικανότητα έχουμε δεν είναι παρά δώρο από το χέρι Του. Κάθε τι που έχουμε μας δόθηκε. Όπως ο Παύλος λέει στην προς Κορίνθιους Α 4:7 "τι έχεις το οποίο δεν έλαβες;"

Πως μπορώ να δοξάζω στην υπηρεσία μου σαν να μην την έλαβα, σαν ότι είμαι ικανός να μοιραστώ είναι από την εξυπνάδα μου και την ευστροφία μου; Κάθε τι αξιόλογο που έχω μου δόθηκε από τον Θεό. Δεν υπάρχει τρόπος να περηφανευτώ και να καυχηθώ, σαν να ήμουνα κάποιος ανεξάρτητος απ’ Αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι, μακριά απ’ Αυτόν είμαι ένα τίποτα. Μακριά Του δεν μπορώ να κάνω τίποτα.

Μερικοί άνθρωποι συχνά αναπτύσσουν μια φουσκωμένη εικόνα της σπουδαιότητας τους και της θέσης τους στο έργο του Θεού. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο Θεός δεν χρειάζεται κανένα από μας. Συγγνώμη αν αυτό σας κάνει να αισθάνεστε ασήμαντοι, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έχει διαλέξει να μας χρησιμοποιήσει στο έργο Του, αλλά δεν είναι αναγκασμένος κιόλας. Θα μπορούσε το ίδιο εύκολα να χρησιμοποιήσει κάποιον άλλον.

Για μένα αυτό είναι φανταστικό. Δεν έχω κληθεί να υπηρετώ γιατί είμαι τόσο υπέροχος. Ο Θεός δεν μας κάλεσε εξαιτίας της σπουδαιότητας μας, ή των ικανοτήτων μας, αλλά επειδή έτσι αποφάσισε. Οι "σπουδαίοι", οι υπερήφανοι άνθρωποι δυσανασχετούν γι’ αυτό. Είναι "υπεράνω" από το να είναι καλεσμένοι.....έτσι συνήθως δεν είναι. Ο Θεός καλεί με την χάρη Του. Κάλεσε εμένα. Κάλεσε εσένα.

Ο ουρανός θα είναι γεμάτος εκπλήξεις. Κοιτώντας γύρω μας, η πρώτη έκπληξη θα είναι όλοι εκείνοι που νομίζαμε ότι ποτέ δεν θα τα κατάφερναν. Η επόμενη έκπληξη θα είναι εκείνοι που θα κάθονται στην μπροστινή σειρά, στις τιμητικές θέσεις. Θα λέμε: "Ποιοι είναι αυτοί; Δεν τους έχω δει ποτέ." "Μερικοί πήγαιναν στην εκκλησία μας" κάποιος θα πει, "αλλά που είναι ο Chuck;" Και κάπου, πολύ πίσω στο πλήθος, στον εξώστη των ασήμαντων θα φωνάξω, "εδώ είμαι! Δόξα τον Θεό, με την χάρη Του τα κατάφερα."

(από το βιβλίο του Chuck Smith "Why Grace changes everything", Harvest house Publishers, 1994)