Χαρακτηριστικά μιας μετανιωμένης καρδιάς

Προς Κορινθίους 7:11
"Διότι ιδού αυτό τούτο το ότι λυπηθήκατε κατά Θεό, πόση σπουδή γέννησε σε σας! αλλά απολογία, αλλά αγανάκτηση, αλλά φόβο , αλλά πόθο, αλλά ζήλο, αλλά εκδίκηση! κατά πάντα αποδείξατε εαυτούς ότι είστε καθαροί εις τούτο το πράγμα."

σπουδή

Περπατώντας στο σκοτάδι: Γινόμαστε απρόσεκτοι, χωρίς να λογαριάζουμε σοβαρά τι σκεφτόμαστε ή τι λέμε^. χωρίς να παρακολουθούμε τι κάνουμε. Είμαστε αδιάφοροι, χωρίς ενδιαφέρον και φροντίδα για τον Θεό και τα πράγματα του.

Η μετάνοια εμπνέει "σπουδή". Σπουδή σημαίνει επιμέλεια, ένθερμη προσπάθεια, προσοχή σε ότι σκεφτόμαστε, λέμε και κάνουμε. Αφιερώνουμε προσπάθεια να ανανεώσουμε τον νου μας και να ζήσουμε για τον Θεό. Είμαστε προσεκτικοί και γεμάτη φροντίδα.

απολογία

Περπατώντας στο σκοτάδι: Λογικοποιούμε την αμαρτία μας και κατηγορούμε άλλους, καταστάσεις και συνθήκες. Αντί να παραδεχτούμε το λάθος σαν δικό μας, μετακινούμε την κατηγορία σε άλλους ή την αγνοούμε σαν μη σημαντική - "ψιλοπράγματα". Ζούμε με την αμαρτία και δεν φροντίζουμε να αλλάξουμε.

Η μετάνοια εμπνέει απολογία: πλήρη αποδοχή της ευθύνης της αμαρτίας και ισχυρή επιθυμία να υπερασπιστείς κάποιον για το λάθος που προκλήθηκε από την αμαρτία. Περιλαμβάνει και επανορθώσεις όπου αυτό είναι δυνατό.

αγανάκτηση

Περπατώντας στο σκοτάδι: Γινόμαστε απαθείς και δεκτικοί της αμαρτίας. Η ζωή χωρίς τον Θεό γίνεται "κανονική".

Η μετάνοια εμπνέει αγανάκτηση: Πολύ ενοχλημένοι για την αμαρτωλή ζωή μας, θυμωμένοι για εκείνο που είναι λάθος. Ένας δίκαιος θυμός που κατευθύνεται στην δικιά μας αμαρτωλή συμπεριφορά. Προς Ρωμαίους 12:9, "αποστρέφεστε το πονηρό". Αυτός ο θυμός δεν κατευθύνεται προς τον Θεό, τον διάβολο ή άλλους.

Φόβος

Περπατώντας στο σκοτάδι: Οι σκέψεις μας για τον Θεό μειώνονται γιατί η προσοχή μας είναι στα πράγματα του κόσμου. Χωρίς τον Θεό στο μυαλό, η στάση μας σεβασμού και λατρείας εξαφανίζεται γιατί ο Θεός έχει ξεχαστεί. Αναπτύσσουμε μια ασεβή στάση απέναντι στον Θεό. Δεν φοβόμαστε τι ο Θεός σκέφτεται για μας.

Η μετάνοια γεννά φόβο: Σεβασμός, τιμή, υπόληψη προς τον Θεό. Όταν η αμαρτία φεύγει, ο Θεός είναι ξανά στο μυαλό, και η τιμή και λατρεία Του γίνεται κανονική. Φοβόμαστε ότι ο Θεός σκέφτεται.

Επιπόθηση

Περπατώντας στο σκοτάδι: Ενθάρρυνση της όρεξης για τα πράγματα του κόσμου και συμμετοχή σ’ αυτά. Πόθοι, εγωισμοί, και κοσμικές επιθυμίες αντικαθιστούν την επιθυμία μας για τον Θεό.

Η μετάνοια γεννά επιπόθηση: Δράση με μεγάλη ορμή, επιθυμία ασταμάτητη για τον Θεό και τα πράγματα Του. Επίμονη, παθιασμένη πείνα.

Ζήλος

Περπατώντας στο σκοτάδι: Η ζωή γίνεται ανιαρή, πληκτική, αδιάφορη. Ο χρόνος και η ζωή φεύγουν χωρίς δίψα, χωρίς φλόγα για κατά Θεό ζωή.

Η μετάνοια εμπνέει ζήλο: να είναι κανείς ζεστός^. να καίει για τον Θεό. Ενθουσιασμός, ζέση, φλογερό και ενεργό ενδιαφέρον.

Εκδίκηση

Περπατώντας στο σκοτάδι: Χάνουμε το ενδιαφέρον και δεν μας νοιάζει ότι το κακό έχει βρει τον δρόμο του να καταστρέψει τις ζωές μας

Η μετάνοια εμπνέει εκδίκηση: (όχι εκδίκηση στον διάβολο ή σε άλλους, Προς Ρωμαίους 12:19): να κάνεις κάτι σωστό^. εκτέλεση δικαιοσύνης^. ισχυρή επιθυμία να κανείς σωστό ότι είχες κάνει λάθος όταν ήσουνα στην αμαρτία.

Vince Finnegan (Από το εγχειρίδιο που συνοδεύει σετ κασετών με τίτλο "Biblical Counseling Fundamentals").