Όχι άλλο πρόγραμμα αυτοβελτίωσης
Είναι δύσκολο για πολλούς από μας να δεχτούμε την πλήρη αδυναμία μας. Μας αρέσει να νομίζουμε τους εαυτούς μας δυνατούς, ικανούς ανθρώπους έτοιμους να χειριστούν τα ζητήματα τους. Πόσες φορές δεν έχουμε ξεκινήσει κάποιο πρόγραμμα αυτοβελτίωσης, πεπεισμένοι ότι αν απλά επικεντρώσουμε το μυαλό μας σ’ αυτό, θα μπορούσαμε εύκολα να χάσουμε μερικά κιλά ή να ξαναβρούμε την φόρμα μας ή να αποβάλλουμε κάποια ενοχλητική συνήθεια; Αλλά η λυπηρή πραγματικότητα είναι ότι όσο νομίζουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας με τη δική μας δύναμη, ποτέ αυτό δεν θα συμβεί.
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην ανάπτυξη μας ως Χριστιανοί είναι η ιδέα ότι μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή η οποία ευχαριστεί τον Θεό, με τις δικές μας προσπάθειες. Αν νομίζουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο, θα προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε αναγνώριση. "Δες, δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο να αποβάλλω εκείνη την κακή συνήθεια! Ήξερα ότι μπορούσα να τα καταφέρω." Εκείνη την στιγμή δεν δίνουμε στον Θεό την δόξα, αλλά γράφουμε μια ιστορία επιτυχίας με τους εαυτούς μας σαν πρωταγωνιστές. Αρχίζουμε να λέμε στους άλλους πως η μέθοδος μας θα δουλέψει και γι’ αυτούς επίσης, και ο Θεός όλο και απομακρύνεται από την εικόνα. Εντούτοις, παρά την μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, ο πρώτος άνεμος συμφοράς ή απογοήτευσης κάνει όλο το χτισμένο από κάρτες σπίτι μας να γκρεμιστεί παταγωδώς.
Ο Θεός θα μας επιτρέψει να ακολουθήσουμε τέτοια προγράμματα αυτοβελτίωσης και αυτοβοήθειας μέχρι που θα τα έχουμε εξαντλήσει όλα. Θα μας επιστρέψει να εξαντλήσουμε όλες μας τις δυνάμεις μέχρι που να έρθουμε στο τέλος στο ειλικρινή συμπέρασμα: "Δεν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ να είμαι δίκαιος με την δική μου δύναμη. Ω τι ταλαίπωρος άνθρωπος που είμαι εγώ!" Τέτοια ειλικρίνεια είναι εξαιρετικά δύσκολη για μας γιατί μας υποχρεώνει να παραδεχτούμε την ανικανότητα μας, την αποτυχία μας, και την αδυναμία μας. Μισούμε να έρθουμε σ’ αυτά τα συμπεράσματα γιατί έρχονται σε αντίθεση με την περηφάνια μας.
Εντούτοις, μόνο όταν αποδεχόμαστε την πλήρη αδυναμία μας είναι που βρίσκουμε ελπίδα. Όταν τελικά γυρίζουμε στην χάρη του Θεού, ο Κύριος επεμβαίνει και αρχίζει να κάνει για τους εαυτούς μας ένα έργο που από μόνοι μας δεν θα μπορούμε να κάνουμε. Δεν είναι παρά μόνο όταν οδηγούμενοι από απόγνωση φτάνουμε σε μια κραυγή αδυναμίας και απελπισίας που αρχίζουμε να απολαμβάνουμε πραγματική νίκη εν Χριστώ.
Chuck Smith (από το βιβλίο "Why Grace change everything")