Η ανάσταση του Κυρίου
Για πολλούς Χριστιανούς ο Απρίλιος είναι συνήθως ο μήνας που γιορτάζεται η ανάσταση του Κυρίου. Θα θέλαμε λοιπόν να αφιερώσουμε το παρών άρθρο σ’ αυτό το γεγονός, συγκεντρώνοντας κύρια την προσοχή μας στις αναφορές σ’ αυτό στο βιβλίο των Πράξεων.
1. Πράξεις 2:22-36
Για να ξεκινήσουμε, θα πάμε στις Πράξεις 2. Χρονικά, βρισκόμαστε στην ημέρα της Πεντηκοστής, ακριβώς μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος και την φανέρωση του δημόσια, μέσω της γλωσσολαλιάς (Πράξεις 2:1-2). Την φανέρωση αυτή ακολούθησε απορία και θαυμασμός, με τον Πέτρο να εξηγεί ότι αυτό δεν ήταν παρά εκπλήρωση της σχετικής προφητείας του Ιωήλ (Πράξεις 2:14-21, Ιωήλ 2:28-29), την οποία και παραθέτει αναλυτικά. Έπειτα συνεχίζει την ομιλία του, στρέφοντας αυτήν στον Ιησού Χριστό. Έτσι αρχίζοντας από τις Πράξεις 2:22 διαβάζουμε:
Πράξεις 2:22-24
"Ανδρες Ισραηλίτες, ακούστε αυτά τα λόγια. τον Ιησού τον Ναζωραίο άνδρα αποδεδειγμένο προς εσάς από τον Θεό με θαύματα και τεράστια και σημεία, τα οποία ο Θεός έκανε δια αυτού στο μέσο σας, καθώς και σεις ξέρετε, αυτόν αφού λάβατε, παραδομένο κατά την ορισμένη βουλή και πρόγνωση του Θεού, με χέρια ανόμων σταυρώσαντες τον θανατώσατε. τον οποίον ο Θεός ανέστησε λύνοντας τις οδύνες του θανάτου, γιατί δεν ήταν δυνατόν να κρατιέται από αυτόν. "
Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ! αν και ΑΥΤΟΙ τον σταύρωσαν Ο θάνατος ήταν αδύνατο να έχει διαρκή ισχύ πάνω του. Και ο Πέτρος συνεχίζει επιβεβαιώνοντας το γεγονός της ανάστασης από την Παλαιά Διαθήκη:
Πράξεις 2:25-28
"Επειδή ο Δαβίδ λέει γι’ αυτόν "Έβλεπα τον Κύριο μου μπροστά μου για πάντα γιατί είναι εκ δεξιών μου για να μην σαλευτώ. Γι’ αυτό ευφράνθηκε η καρδιά μου και αγαλλίασε η γλώσσα μου. ακόμα δε και η σάρκα μου θα αναπαυθεί με ελπίδα. Γιατί δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον Άδη, ούτε θα αφήσεις τον όσιο σου να δει φθορά. Φανέρωσες σε μένα οδούς ζωής. θα με χορτάσεις από ευφροσύνη με το πρόσωπο σου."
Αυτή η αναφορά είναι από το βιβλίο των Ψαλμών (Ψαλμοί 16:8-11), και όπως είναι φανερό ο Πέτρος την συνδέει άμεσα με την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Όντως η ψυχή του δεν έμεινε στον Άδη, ούτε αυτός είδε φθορά. Πως όμως ο Πέτρος ήταν ικανός να ξέρει ότι αυτό το απόσπασμα αναφέρονταν στην ανάσταση του Χριστού; Όμοια, πως ήταν ικανός να γνωρίζει ότι η προφητεία του Ιωήλ στην οποία παράπεμψε πιο πριν, αναφέρονταν σε ότι μόλις είχε συμβεί εκείνη την ημέρα; Η απάντηση είναι απλή: ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ το οποίο μόλις είχε λάβει και που τον έκανε ικανό να νοεί τις Γραφές. Ο Πέτρος δεν ήταν κανένας περισπούδαστος θεολόγος. Δεν ήταν καθηγητής πανεπιστήμιου. Αντίθετα ήταν ένας απλός ψαράς που κλήθηκε από τον Κύριο να τον ακολουθήσει, και που όπως οι Πράξεις 4:13 μας λένε ήταν αγράμματος! Ωστόσο ήταν κάποιος που είχε λάβει την "δύναμη εξ ύψους" (Κατά Λουκά 24:49), το δώρο του αγίου πνεύματος, τον παράκλητο που θα τους οδηγούσε σε όλη την αλήθεια όπως ο Ιησούς τους είχε υποσχεθεί (κατά Ιωάννη 16:13). Ήταν αυτός ο παράκλητος που τον έκανε να καταλαβαίνει τις γραφές και είναι μόνο μέσω αυτού του παράκλητου, του αγίου πνεύματος, που ένας άνθρωπος μπορεί να καταλάβει τα πνευματικά, μέρος των οποίων είναι και ο γραπτός Λόγος του Θεού (Προς Κορινθίους Α 2:10-13). Συνεχίζοντας στις Πράξεις 2, ας διαβάσουμε την εξήγηση που ο Θεός έδωσε μέσω του πνεύματος Του στον Πέτρο σχετικά με την προφητεία του Δαβίδ. Αυτή δίνεται στους στίχους 29-36:
Πράξεις 2:29-36
"Άνδρες αδερφοί, μπορώ να σας πω με παρρησία για τον πατριάρχη Δαβίδ, ότι και πέθανε και τάφηκε και το μνήμα αυτού είναι μεταξύ μας μέχρι της ημέρας αυτής. Επειδή λοιπόν ήταν προφήτης και ήξερε ότι με όρκο ορκίστηκε σ’ αυτόν ο Θεός, ότι από τον καρπό της οσφύος του θα αναστήσει κατά σάρκα τον Χριστό, για να τον καθίσει στον θρόνο του, προβλέποντας μίλησε για την ανάσταση του Χριστού, ότι δεν εγκαταλείφθηκε η ψυχή αυτού στον Άδη, ούτε η σάρκα αυτού είδε φθορά. Αυτόν τον Ιησού ανέστησε ο Θεός του οποίου όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες. Αφού λοιπόν υψώθηκε δια της δεξιάς του Θεού, και έλαβε από τον Πατέρα την επαγγελία του Αγίου Πνεύματος, εξέχεε αυτό το οποίο τώρα εσείς βλέπετε και ακούεται. Γιατί ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς. λέει όμως αυτός, "Είπε ο Κύριος προς τον Κύριο μου, κάθισε εκ δεξιών μου μέχρι να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο στα πόδια σου." Βεβαίως λοιπόν ας ξέρει όλος ο οίκος του Ισραήλ, ότι ο Θεός Κύριο και Χριστό έκαμε αυτόν τούτον τον Ιησού, τον οποίον εσείς σταυρώσατε."
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ! Ήταν αυτός που αναστημένος πλέον, έλαβε από τον Πατέρα το άγιο πνεύμα, το οποίο όχι απλά έδωσε αλλά κυριολεκτικά το ξέχυσε, το έδωσε δηλαδή όσο πιο πλούσια γίνονταν.
Διαβάζοντας παραπέρα θα δούμε ότι 3000 άνθρωποι προστέθηκαν εκείνη την ημέρα στην πίστη, μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος και το εμπνευσμένο κήρυγμα του Πέτρου που την ακολούθησε.
2. Πράξεις 3
Σύντομα μετά το παραπάνω γεγονός, ακολουθεί εκείνο το οποίο διαβάζουμε στις Πράξεις 3. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης, πηγαίνοντας στο ιερό είδαν στον δρόμο ένα παράλυτο άνθρωπο τον οποίο και θεράπευσαν. Αυτό και πάλι προκάλεσε τον θαυμασμό του λαού, και οι στίχοι 11-15 μας λένε τι επακολούθησε:
Πράξεις 3:11-15
"Και ενώ ο γιατρευτείς χωλός κρατούσε τον Πέτρο και τον Ιωάννη συνέδραμε προς αυτούς όλος ο λαός στην στοά την λεγόμενη Σολομώντος έκθαμποι. Βλέποντας δε ο Πέτρος αποκρίθηκε προς τον λαό, Άνδρες Ισραηλίτες τι θαυμάζετε γι’ αυτό. ή τι κοιτάτε σε μας, σαν από την δική μας την δύναμη ή ευσέβεια κάναμε αυτός να περπατά; Ο Θεός του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, ο Θεός των πατέρων μας, δόξασε τον Γιο Του Ιησού, τον οποίον εσείς παραδώσατε και αρνηθήκατε αυτόν ενώπιον του Πιλάτου, ενώ εκείνος έκρινε να τον απολύσει. Σεις όμως αρνηθήκατε τον άγιο και δίκαιο και ζητήσατε άνδρα φονιά να χαριστεί σε σας. Τον δε αρχηγό της ζωής θανατώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησε από τους νεκρούς, του οποίου εμείς είμαστε μάρτυρες."
Ο Πέτρος ελέγχει και πάλι το λαό για όσα έκαναν. Εντούτοις δεν το κάνει για να τους κατακρίνει αλλά για να τους κάνει να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να μετανιώσουν. Όπως οι στίχοι 19-20 μας λένε:
Πράξεις 3:19-20, 25-26
"ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ λοιπόν και επιστρέψτε, για να εξαλειφτούν οι αμαρτίες σας, για να έρθουν καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Κύριου, και αποστείλει τον προαναγγελμένο σε σας Ιησού Χριστό..........Σεις είστε υιοί των προφητών και της διαθήκης την οποία έκανε ο Θεός προς τους πατέρες μας, λέγοντας προς τον Αβραάμ, "Και στο σπέρμα σου θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης." Προς εσάς πρώτα ο Θεός,
αφού ανάστησε τον Γιο του Ιησού, τον έστειλε για να σας ευλογεί, όταν επιστρέψετε ο καθένας από τις πονηριές σας"
Ο Θεός ανάστησε τον Ιησού Χριστό και τον έστειλε να μας ευλογεί. Όπως χαρακτηριστικά η προς Εφεσίους 1:3, μας λέει:
Προς Εφεσίους 1:3
"Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας του Κύριου μας Ιησού Χριστού, που μας ευλόγησε με κάθε ευλογία πνευματική στα επουράνια ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"
Ο Θεός μας ΕΥΛΟΓΗΣΕ με κάθε πνευματική ευλογία ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Διαμέσου αυτού, του αναστημένου Κυρίου μας, έχουμε πραγματικά κάθε πνευματική ευλογία που θα μπορούσαμε να έχουμε.
Όπως επίσης ο Παύλος λέει για την ανάσταση στις Πράξεις 17:
Πράξεις 17:30-31
"Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει παντού σε όλους τους ανθρώπους να μετανοήσουν. διότι προσδιόρισε ημέρα, στην οποία μέλλει να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη δια ανδρός τον οποίον διόρισε και έδωσε σε όλους βεβαίωση, ανασταίνοντας αυτόν από τους νεκρούς"
Ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο μέσω του Ιησού Χριστού και η απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ. Όπως επίσης η προς Ρωμαίους 1:1-4 αναφέρει:
Προς Ρωμαίους 1:1, 3-4
"Παύλος, δούλος Ιησού Χριστού, προσκαλεσμένος απόστολος...περί του γιου αυτού, ο οποίος γεννήθηκε από σπέρμα Δαβίδ κατά σάρκα, και αποδείχτηκε Γιος Θεού με δύναμη, κατά το πνεύμα της αγιοσύνης, δια της ανάστασης εκ νεκρών, Ιησού Χριστού του Κυρίου μας "
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιος του Θεού. Εκείνος δια του οποίου ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο, και η απόδειξη γι’ αυτά, η "προς όλους βεβαίωση", είναι η ανάσταση του από τους νεκρούς.
Επιστρέφοντας στις Πράξεις, το κεφάλαιο 4, μας δίνει τα αποτελέσματα και τις αντιδράσεις στο κήρυγμα του Πέτρου αναφορικά με τον Χριστό και την ανάσταση του:
Πράξεις 4:1-3
"Ενώ δε αυτοί μιλούσαν προς τον λαό, ήρθαν σ’ αυτούς οι ιερείς και ο στρατηγός του ιερού και οι Σαδδουκαίοι, αγανακτισμένοι γιατί δίδασκαν τον λαό και κήρυτταν δια του Ιησού την ανάσταση από τους νεκρούς. και επέβαλαν επ’ αυτούς τα χέρια, και έθεσαν σε φύλαξη μέχρι την άλλη μέρα. γιατί ήταν ήδη βράδυ"
Οι Σαδδουκαίοι ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι "δεν είναι ούτε ανάσταση ούτε άγγελος ούτε πνεύμα" (Πράξεις 23:8). Προφανώς λοιπόν όταν άκουσαν για ανάσταση ενοχλήθηκαν. Εντούτοις δεν ήταν οι μόνοι. Καθημερινά βλέπουμε το ίδιο. Μιλάς τον Λόγο του Θεού και κάποιοι ενοχλούνται. Αλλά όπως ο στίχος 4 μας λέει:
Πράξεις 4:4
"Πολλοί δε από εκείνους που άκουσαν τον λόγο πίστευαν. και έγινε ο αριθμός των ανδρών ως πέντε χιλιάδες."
Δεν πίστεψαν όλοι. Κάποιοι μάλιστα ενοχλήθηκαν. Πολλοί όμως όπως το απόσπασμα λέει, πίστεψαν και ΣΩΘΗΚΑΝ! Ας συνεχίσουμε όμως για να δούμε τι συνέβη με τους αποστόλους:
Πράξεις 4:5-12
"Και την άλλη μέρα μαζεύτηκαν στα Ιεροσόλυμα οι άρχοντες αυτών και οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς, και Άννας ο αρχιερέας και Καϊάφας και Ιωάννης και Αλέξανδρος, και όσοι ήταν από γένος αρχιερατικό. Και βάζοντας αυτούς στην μέση, ρωτούσαν, μέσο ποιας δύναμης, ή μέσο ποιου ονόματος πράξατε αυτό εσείς; Τότε ο Πέτρος, πλησθείς από πνεύμα άγιο, είπε προς αυτούς, άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι του Ισραήλ, αν εμείς σήμερα ανακρινόμαστε για ευεργεσία προς άνθρωπο ασθενή, μέσο ποιας δύναμης αυτός γιατρεύτηκε, ας είναι γνωστό σε σας όλους και σε όλο τον λαό του Ισραήλ, ότι μέσω του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, τον οποίον εσείς σταυρώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησε από τους νεκρούς, μέσω αυτού παρίσταται αυτός μπροστά σας υγιής. Αυτός είναι ο λίθος που εξουθενώθηκε από σας τους οικοδομούντες, ο οποίος έγινε κεφαλή γωνίας.
Και δεν υπάρχει δια κανενός άλλου η σωτηρία. γιατί ούτε είναι άλλο όνομα δοσμένο από τον ουρανό δια του οποίου πρέπει να σωθούμε."
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το θάρρος των αποστόλων. Δεν ήταν ούτε καθηγητές πανεπιστήμιου ούτε μεγάλοι περισπούδαστοι θεοφιλόσοφοι αυτοί που έκαναν τον Χριστιανισμό να ζήσει. Ήταν μια χούφτα μόνο απλών ανθρώπων, αγράμματων μάλιστα, ΓΕΜΑΤΩΝ ΟΜΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΘΕΟΥ και αφοσιωμένων στην αποστολή που τους είχε δώσει ο Κύριος, που έβαλαν τα θεμέλια της εκκλησίας του πρώτου μετά Χριστό αιώνα. Μια χούφτα ανθρώπων έτοιμων να δώσουν μαρτυρία για τον Κύριο τους, και την ανάσταση του, οπουδήποτε ο Θεός τους καλούσε, ακόμα και στους ίδιους τους τους διώκτες.
3. Πράξεις 5:16-32
Η παραπάνω περίπτωση δεν είναι η μόνη περίπτωση διωγμού ενάντια σε ανθρώπους που στάθηκαν για τον Θεό. Στην πραγματικότητα το βιβλίο των Πράξεων είναι γεμάτο από παρόμοια γεγονότα ένα από τα οποία δίνεται στις Πράξεις 5. Εκεί οι στίχοι 14-21 μας λένε:
Πράξεις 5:14-21
"Και όλο και περισσότερο προσθέτονταν αυτοί που πίστευαν στον Κύριο, πλήθη και από άνδρες και από γυναίκες, ώστε έφερναν έξω στις πλατείες τους ασθενείς, και τους έβαζαν σε κλίνες και κρεβάτια, για να επισκιάσει έστω η σκιά του Πέτρου, καθώς ερχόταν, κάποιον απ’ αυτούς. Συγκεντρωνόταν δε και ένα πλήθος από τις πόλεις γύρω από την Ιερουσαλήμ, φέρνοντας ασθενείς κι εκείνους που ενοχλούνταν από ακάθαρτα πνεύματα. οι οποίοι όλοι θεραπεύονταν. Και αφού σηκώθηκε ο αρχιερέας και όλοι όσοι ήταν μαζί του, οι οποίοι ήταν από την αίρεση των Σαδδουκαίων, γέμισαν από ζήλο. και έβαλαν τα χέρια τους πάνω στους αποστόλους, και τους έβαλαν σε δημόσια φυλακή. ΟΜΩΣ ένας άγγελος Κύριου κατά την νύχτα άνοιξε τις θύρες της φυλακής, και αφού τους έβγαλε έξω τους είπε: Πηγαίνετε, και καθώς θα σταθείτε, μιλάτε προς τον λαό μέσα στο ιερό όλα τα λόγια αυτής της ζωής. Όταν δε το άκουσαν, μπήκαν την αυγή στο ιερό, και δίδασκαν."
Το κακό που έκαναν οι απόστολοι και προκάλεσε την φυλάκιση τους ήταν ότι με την δύναμη του Θεού θεράπευαν ανθρώπους! Ωστόσο δεν έμειναν για πολύ φυλακισμένοι: ο Θεός έστειλε έναν άγγελο που τους ελευθέρωσε, και όχι μόνο αυτό αλλά και τους είπε να συνεχίσουν να κάνουν ότι ενοχλούσε τις αρχές, δηλαδή να κηρύττουν τα "λόγια αυτής της ζωής", τον Λόγο του Θεού! Έπειτα, οι στίχοι 21-32 μας λένε:
Πράξεις 5:21-32
"Και καθώς ήρθε ο αρχιερέας, κι εκείνοι που ήταν μαζί του, συγκάλεσαν το συνέδριο και ολόκληρη την γερουσία των γιων Ισραήλ και έστειλαν στο δεσμωτήριο για να τους φέρουν. Όταν δε οι υπηρέτες ήρθαν δεν τους βρήκαν στην φυλακή. και αφού επέστρεψαν, ανήγγειλαν, λέγοντες ότι: Το μεν δεσμωτήριο το βρήκαμε κλεισμένο με κάθε ασφάλεια, και τους φύλακες να στέκονται έξω μπροστά από τις θύρες. ανοίγοντας όμως δεν βρήκαμε μέσα κανέναν. Και καθώς άκουσαν αυτά τα λόγια και ο ιερέας και ο στρατηγός του ιερού και οι αρχιερείς, ήταν σε απορία γι’ αυτούς, σε τι επρόκειτο αυτό να καταλήξει. Και καθώς ήρθε κάποιος ανάγγειλε σ’ αυτούς, λέγοντας, ότι: Να, οι άνθρωποι, που τους είχατε βάλει στην φυλακή, στέκονται μέσα στο ιερό και διδάσκουν στον λαό. Τότε πήγε ο στρατηγός μαζί με τους υπηρέτες και τους έφερε, όχι με βία. επειδή φοβόταν τον λαό να μην λιθοβοληθούν. Και όταν τους έφεραν, τους έστησαν μέσα στο συνέδριο. και ο αρχιερέας τους ρώτησε, λέγοντας: Δεν σας παραγγείλαμε ρητά να μην διδάσκετε σε τούτο το όνομα; Και να, γεμίσατε την Ιερουσαλήμ από την διδαχή σας, και θέλετε να φέρετε επάνω μας το αίμα αυτού του ανθρώπου. Και αποκρινόμενος ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. Ο Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Ιησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο. ΑΥΤΟΝ, Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΥΨΩΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ, ΑΡΧΗΓΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΔΩΣΕ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΙΘΑΡΧΟΥΝ Σ’ ΑΥΤΟΝ."
Ο Θεός ΑΝΑΣΤΗΣΕ τον Ιησού Χριστό από τους νεκρούς και τον έθεσε αρχηγό και σωτήρα. Μάρτυρες γι’ αυτό δεν είναι μόνο οι απόστολοι και η Αγία Γραφή, αλλά και το άγιο πνεύμα που λάβαμε, και που ήταν ο αναστημένος Χριστός που το πήρε από τον Πατέρα και κυριολεκτικά το ξέχυσε την ημέρα τις Πεντηκοστής. Κάθε φορά που ενεργούμε λοιπόν αυτό το πνεύμα μαρτυρούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός. Όπως άλλωστε ο ίδιος είπε στο κατά Μάρκο 16:17-20:
Κατά Μάρκο 16:17-20
"αυτά δε τα σημεία θα παρακολουθούν εκείνους που πίστεψαν: στο όνομα μου θα βγάζουν δαιμόνια. θα μιλούν καινούργιες γλώσσες. θα πιάνουν φίδια και αν πιουν κάτι θανάσιμο, δεν θα τους βλάψει. θα βάζουν τα χέρια επάνω σε άρρωστους και θα γιατρεύονται. Ο μεν Κύριος λοιπόν, αφού τους μίλησε, αναλήφθηκε στον ουρανό, και κάθισε στην δεξιά του Θεού. Και εκείνοι αφού βγήκαν έξω, κήρυξαν σε όλα τα μέρη,
ενώ ο Κύριος συνεργούσε, και βεβαίωνε το κήρυγμα με τα θαύματα που επακολουθούσαν."
Το άγιο πνεύμα δεν είναι μια νεκρή, θεωρητική οντότητα. Είναι η δύναμη του Θεού, ο Χριστός μέσα μας, που μάλιστα ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ, με τους εννέα τρόπους που δίνονται στην προς Κορινθίους Α 12, και μέσα στους οποίους εμπίπτουν και τα παραπάνω σημεία. Κάθε φορά λοιπόν που ενεργούμε αυτές τις φανερώσεις, πραγματικά μαρτυρούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, και όχι μόνο αυτό αλλά και πολύ πολύ κοντά μας, ΜΕΣΑ ΜΑΣ (Προς Γαλάτες 4:6, Προς Κορινθίους Β 13:15, Προς Κολοσσαείς 1:27).
4. Πράξεις 10
Και αφού μιλάμε για άγιο πνεύμα, ας συνεχίσουμε στις Πράξεις 10. Εκεί βρίσκουμε τον Κορνήλιο, ο οποίος διατάχτηκε από τον Θεό να στείλει στην Ιόππη και να προσκαλέσει τον Πέτρο να έρθει και να τους μιλήσει τον Λόγο. Ο Πέτρος το έκανε και οι στίχοι 38-46, μας δίνουν αυτά που τους είπε:
Πράξεις 10:38-46
"ο Θεός τον Ιησού αυτόν από την Ναζαρέτ, τον έχρισε με άγιο πνεύμα και με δύναμη, ο οποίος πέρασε ευεργετώντας και θεραπεύοντας όλους εκείνους που καταδυναστεύονταν από τον διάβολο. επειδή ο Θεός ήταν μαζί του. Και εμείς είμαστε μάρτυρες όλων όσων έκανε και στην γη της Ιουδαίας και στην Ιερουσαλήμ. τον οποίον φόνευσαν αφού τον κρέμασαν πάνω σε ξύλο. τούτον ο Θεός τον ανέστησε την τρίτη ημέρα, και τον έκανε να εμφανιστεί, όχι σε ολόκληρο τον λαό, αλλά σε μάρτυρες που ήταν προσδιορισμένοι από τον Θεό, σε μας, που μαζί του, φάγαμε και ήπιαμε, αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς. και μας παρήγγειλε να κηρύξουμε στον λαό, και να δώσουμε μαρτυρία, ότι αυτός είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζωντανών και νεκρών. σε τούτον όλοι οι προφήτες δίνουν μαρτυρία, ότι διάμεσου του ονόματος του θα λάβει άφεση αμαρτιών καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν."
Οι Πράξεις 11:14 μας λένε ότι ο Θεός είπε στον Κορνήλιο να καλέσει τον Πέτρο για να του πει λέξεις ικανές να σώσουν αυτόν και την οικογένεια του. Ποιες ήταν αυτές οι λέξεις; Μην φανταστείτε βιβλία επί βιβλίων. Ήδη έχουμε δώσει το μεγαλύτερο μέρος αυτών που ο Πέτρος είπε! Έτσι αυτός μίλησε για τον Ιησού, το περπάτημα του με τον Θεό, την ανάσταση του και την σημασία της. Αυτά ήταν τα λόγια που εκείνοι χρειάζονταν για να σωθούν. Λόγια λιγότερα από δέκα στίχους, που μάλιστα στην προς Ρωμαίους 10:9 συμπυκνώνονται σε ένα μόνο στίχο!
Προς Ρωμαίους 10:9
"ότι αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς,
θα σωθείς."
Η σωτηρία δεν είναι δουλειά δικιά μας. Είναι δουλειά του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού που έδωσε την ζωή του για μας έτσι ώστε εμείς απλά, ομολογώντας τον ως Κύριο και πιστεύοντας ότι ο Θεός τον ανάστησε από τους νεκρούς, να σωθούμε.
Επιστρέφοντας στο απόσπασμα των Πράξεων, οι στίχοι 44-46 δίνουν πολύ ζωντανά, το αποτέλεσμα που ο Λόγος του Θεού είχε στις ζωές αυτών των ανθρώπων:
Πράξεις 10:44-46
"ενώ ο Πέτρος ακόμα μιλούσε αυτά τα λόγια, το άγιο πνεύμα ήρθε επάνω σε όλους αυτούς που άκουγαν τον Λόγο. Και οι πιστοί, που ήταν από την περιτομή, εκπλάγηκαν, όσοι είχαν έρθει μαζί με τον Πέτρο, ότι η δωρεά του αγίου πνεύματος, ξεχύθηκε και επάνω στα έθνη. Επειδή τους άκουγαν να μιλούν γλώσσες και να μεγαλύνουν τον Θεό."
Όχι μόνο αυτοί οι άνθρωποι σώθηκαν, αλλά φανέρωσαν κιόλας το άγιο πνεύμα, γλωσσολαλόντας και μεγαλύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον Θεό και κάνοντας συνάμα καθαρό ότι ο Χριστός, αυτός που το ξέχυσε, είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ, στο δεξί χέρι του Θεού και στις καρδιές όσων πιστεύουν σ’ αυτόν.
5. Πράξεις 13:23-38
Το τελευταίο τέλος απόσπασμα που θα εξετάσουμε από τις Πράξεις είναι στις Πράξεις 13. Εκεί βρίσκουμε τον Παύλο να κηρύττει στην Αντιόχεια, και να ευαγγελίζεται τον Ιησού Χριστό. Θα ξεκινήσουμε να διαβάζουμε το κήρυγμα του από τον στίχο 23:
Πράξεις 13:23-38
"από το σπέρμα του [Δαβίδ], ο Θεός, σύμφωνα με την επαγγελία, σήκωσε στον Ισραήλ σωτήρα, τον Ιησού. Αφού ο Ιωάννης πριν από την έλευση του κήρυξε από πριν βάπτισμα μετανοίας σε ολόκληρο τον λαό Ισραήλ. και ενώ ο Ιωάννης τελείωνε τον δρόμο του έλεγε: Για ποιον με στοχάζεστε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ. αλλά, να, ύστερα από μένα έρχεται εκείνος του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω το υπόδημα των ποδιών του. Άνδρες αδερφοί, γιοι του γένους Αβραάμ, κι εκείνοι ανάμεσα σε σας που φοβούνται τον Θεό, σε στάθηκε ο Λόγος αυτής της σωτήριας. Επειδή, αυτοί που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ και οι άρχοντες τους, μη γνωρίζοντας αυτόν μήτε τα λόγια των προφητών, που διαβάζονται Κάθε Σάββατο τα εκπληρώσαν όταν τον κατέκριναν. και ενώ δεν βρήκαν καμία αιτία θανάτου, ζήτησαν από τον Πιλάτο να θανατωθεί. Και όταν τελείωσαν όλα τα γραμμένα γι’ αυτόν, αφού τον κατέβασαν από το ξύλο, τον έβαλαν σε μνήμα. Ο Θεός όμως τον ανάστησε από τους νεκρούς. ο οποίος, για πολλές ημέρες φάνηκε σ’ αυτούς, που είχαν ανέβει μαζί του από την Γαλιλαία στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι είναι μάρτυρες του προς τον λαό. Και εμείς ευαγγελιζόμαστε σε σας την υπόσχεση που έγινε στους πατέρες, ότι ο Θεός την εκπλήρωσε αυτή σε μας, τα παιδία τους, ανασταίνοντας τον Ιησού. Καθώς είναι γραμμένο και στον δεύτερο Ψαλμό: "Υιός μου είσαι εσύ. εγώ σήμερα σε γέννησα". Μάλιστα ότι τον ανάστησε από τους νεκρούς, χωρίς να πρόκειται πλέον να επιστρέψει στην φθορά, λέει ως εξής: "ότι θα σας δώσω τα πιστά ελέη του Δαβίδ". Γι’ αυτό, σε έναν άλλο Ψαλμό λέει: "Δεν θα αφήσεις τον όσιο σου να δει φθορά." Επειδή ο μεν Δαβίδ, αφού υπηρέτησε την βουλή του Θεού μέσα στην γενιά του, κοιμήθηκε, και προστέθηκε στους πατέρες του, και είδε φθορά. εκείνος, όμως που ο Θεός ανάστησε, δεν είδε φθορά. Ας είναι, λοιπόν, γνωστό σε σας άνδρες αδερφοί, ότι διάμεσου αυτού κηρύττεται προς εσάς άφεση αμαρτιών"
Ο Χριστός δεν φάνηκε για μια στιγμή μόνο. Ούτε καν για λίγο μόλις χρόνο. Αντίθετα φάνηκε για ΠΟΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, κάνοντας καθαρό ότι είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ΑΦΘΑΡΤΟΣ. Είναι δια της ανάστασης που ο Θεός επιβεβαιώνει ότι ο Ιησούς είναι εκείνος δια του οποίου θα κρίνει τον κόσμο. Είναι η ανάσταση που αποδεικνύει πέρα από κάθε τι άλλο ότι ο Ιησούς είναι ο Γιος του Θεού. Είναι πίστη στην ανάσταση που δίνει την σωτηρία και είναι το όνομα του αναστημένου Χριστού που είναι το πιο ισχυρό όνομα, το μόνο όνομα που έχει δοθεί από τον Θεό για να σωθεί κανείς και να έρθει σε κοινωνία μαζί Του.