Μέρος του βιβλίου: "Oι Προειδοποιήσεις της Καινής Διαθήκης".

Προς Εβραίους 10:23-29, 35-39: «αν αμαρτάνουμε ηθελημένα»

Συνεχίζοντας στην προς Εβραίους βρίσκουμε μια ακόμα πολύ ηχηρή προειδοποίηση στο κεφάλαιο 10. Εκεί διαβάζουμε:

Προς Εβραίους 10:23-29, 35-39
«και λουσμένοι το σώμα με καθαρό νερό, ας κρατάμε την ομολογία της ελπίδας ασάλευτη^. επειδή, είναι πιστός αυτός που υποσχέθηκε^. και ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα^. μη αφήνοντας το να συνερχόμαστε μαζί, όπως είναι συνήθεια σε μερικούς, αλλά προτρέποντας ο ένας τον άλλον^. και μάλιστα, τόσο περισσότερο, όσο βλέπετε να πλησιάζει η ημέρα. Επειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε τη γνώση της αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες^. αλλά κάποια φοβερή αναμονή κρίσης και έξαψη φωτιάς, η οποία πρόκειται να κατατρώει τούς ενάντιους. Αν κάποιος αθετήσει τον νόμο του Μωυσή, με βάση τη μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων, πεθαίνει χωρίς έλεος^. στοχάζεστε πόσο χειρότερης τιμωρίας θα κριθεί άξιος αυτός που καταπάτησε τον Υιό του Θεού, και νόμισε κοινό το αίμα της διαθήκης με το οποίο αγιάστηκε, και έβρισε το πνεύμα της χάρης; … Μη αποβάλετε, λοιπόν, την παρρησία σας, που έχει μεγάλη μισθαποδοσία. Επειδή, έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού, και να λάβετε την υπόσχεση. Δεδομένου ότι, ακόμα λίγον καιρό, και θάρθει ο ερχόμενος και δεν θα βραδύνει^. «ο δίκαιος, όμως, θα ζήσει με βάση την πίστη». Και «αν κάποιος συρθεί προς τα πίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σ' αυτόν». Εμείς, όμως, δεν είμαστε απ' αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ' αυτούς που πιστεύουν για σωτηρία της ψυχής.»

Και πάλι δυο ερωτήσεις των οποίων η απάντηση είναι προφανής από το κείμενο:

i) Αναφέρεται αυτό το απόσπασμα και ειδικά οι προειδοποιήσεις του σε πιστούς; Η απάντηση είναι θετική: το απόσπασμα αναφέρεται σε ανθρώπους που έχουν αγιαστεί με το αίμα της διαθήκης και χωρίς αμφιβολία μόνο Χριστιανοί αυτοί μπορεί να είναι. Όπως η προς Κορινθίους Α 6:9-11 μας λέει, αναφερόμενοι σε Χριστιανούς :

«Ή, δεν ξέρετε ότι οι άδικοι δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού; Μη πλανιέστε^. ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε κίναιδοι ούτε αρσενοκοίτες ούτε κλέφτες ούτε πλεονέκτες ούτε μέθυσοι ούτε κακολόγοι ούτε άρπαγες δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. Και μερικοί υπήρξατε τέτοιοι^. αλλά λουστήκατε, αλλά αγιαστήκατε, αλλά δικαιωθήκατε, στο όνομα του Κυρίου Ιησού, και με το Πνεύμα του Θεού μας.»

Ο αγιασμός και η συγχώρεση των αμαρτιών είναι κάτι που είναι μόνο για εκείνους που πιστεύουν και γίνεται μέσω του «αίματος της διαθήκης» (κατά Ματθαίο 26:28)

ii) Είναι δυνατόν κάποιος που αγιάστηκε με το αίμα της διαθήκης να κάνει μεταβολή και να λογαριάσει σαν κοινό το αίμα του Χριστού, με το οποίο αγιάστηκε, καταπατώντας τον Γιο του Θεού και βρίζοντας το πνεύμα της χάρης; Είναι δυνατόν κάποιος που κάποτε πίστεψε να «συρθεί προς τα πίσω»; Είναι καθαρό από το απόσπασμα, καθώς και από τα άλλα αποσπάσματα που έχουμε δει μέχρι τώρα, ότι αυτό είναι δυνατόν.

iii) Η επομένη ερώτηση είναι: είναι σωτηρία αυτό που περιμένει εκείνους που αγιαστήκαν με το αίμα του Ιησού αλλά μετά το λογάριασαν σαν κοινό, καταπάτησαν τον Γιο του Θεού και έβρισαν το πνεύμα της χάρης; Είναι προφανές από το κείμενο ότι η απάντηση είναι αρνητική.

Επιπρόσθετα θα ήθελα να υπογραμμίσω το παρακάτω κομμάτι του αποσπάσματος:

«Επειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε τη γνώση της αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες^. αλλά κάποια φοβερή αναμονή κρίσης και έξαψη φωτιάς, η οποία πρόκειται να κατατρώει τούς ενάντιους.»

Αργότερα καταπιανόμαστε περισσότερο με το θέμα της αμαρτίας και πότε κάποιος είναι εκτός πίστης. Αλλά όποιος θέλει μια σύντομη απάντηση αυτή πιθανόν να είναι στο «αμαρτάνουμε εθελούσια [δηλαδή ηθελημένα] αφού λάβαμε γνώση της αλήθειας». «Αμαρτάνουμε εθελούσια» δεν σημαίνει να αμαρτήσει κανείς μια φορά, να έχει δηλαδή ένα επεισόδιο αμαρτίας, ενώ προσπαθεί να ζήσει, να κάνει πράξη, μια ζωή σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού. Αντ’ αυτού αυτό που σημαίνει είναι να ζει κανείς μια ζωή που κάνει πράξη την αμαρτία, μια ζωή που σαν συνήθεια και τρόπο ζωής, ηθελημένα, αμαρτάνει, παρά την γνώση της αλήθειας. Αυτή η ηθελημένη και κατά συρροή παράβλεψη αυτών που γνωρίζει κανείς ότι ο Λόγος του Θεού λέει είναι πραγματικά καταστροφική και το αντίστοιχο πρόσωπο οφείλει άμεσα να μετανοήσει αντί να αναπαύεται σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας σχετικά με την σωτηρία του.

Επόμενο τμήμα: Παρερμηνεύοντας την προς Εβραίους 6 και 10