Μέρος του βιβλίου: "Oι Προειδοποιήσεις της Καινής Διαθήκης".

Κατά Ματθαίο 24:13: «Εκείνος, όμως, που υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί.»

Στο ίδιο πνεύμα, και για να επιστρέψουμε για λίγο στο κατά Ματθαίο, ο Κύριος μας είπε:

Κατά Ματθαίο 24:9-13
«Τότε, θα σας παραδώσουν σε θλίψη, και θα σας θανατώσουν^. και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη εξαιτίας του ονόματός μου. Και τότε, πολλοί θα σκανδαλιστούν^. και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλον, και θα μισήσουν ο ένας τον άλλον. Και θα σηκωθούν πολλοί ψευδοπροφήτες, και θα πλανήσουν πολλούς. Και επειδή η ανομία θα πληθύνει, η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί. Εκείνος, όμως, που υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί.»

Μερικοί θα μπορούσαν να πουν ότι ο Κύριος μιλάει εδώ για τις τελευταίες ημέρες. Και θα είχαν δίκιο. Όμως δεν είναι τώρα οι τελευταίες μέρες; Και να μην μπούμε σε εσχατολογική συζήτηση, που δεν είναι έτσι κι αλλιώς το θέμα αυτής της μελέτης, ακόμα και αν αυτές οι ημέρες δεν ανήκαν στις τελευταίες, θα μείωνε αυτό άραγε την ισχύ της τελευταίας Του πρότασης; Όπως Αυτός είπε: «εκείνος που υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί» Τα ίδια είδαμε και τον συγγραφέα της προς Εβραίους να λέει στο προηγούμενο κομμάτι: «επειδή, μέτοχοι γίναμε του Χριστού, αν μέχρι τέλους κρατήσουμε βέβαιη την αρχή της πεποίθησης» (προς Εβραίους 3:14). Η πίστη είναι ένας αγώνας και για να τον τρέξουμε χρειαζόμαστε αντοχή, υπομονή. Εκείνος που υπομένει όχι για λίγο, όχι μέχρι την μέση, αλλά μέχρι το τέλος θα σωθεί. Οι υπόλοιποι, εκείνοι που στο δρόμο τα παράτησαν και στραφήκαν εις τα οπίσω και δεν έφτασαν στο τέλος δεν θα είναι εκεί. Γι’ αυτό και ο συγγραφέας της προς Εβραίους μας ενθαρρύνει:

Προς Εβραίους 10:35-39
«Μη αποβάλετε, λοιπόν, την παρρησία σας, που έχει μεγάλη μισθαποδοσία. Επειδή, έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού, και να λάβετε την υπόσχεση. Δεδομένου ότι, ακόμα λίγον καιρό, και θάρθει ο ερχόμενος και δεν θα βραδύνει^. «ο δίκαιος, όμως, θα ζήσει με βάση την πίστη». Και «αν κάποιος συρθεί προς τα πίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σ' αυτόν». Εμείς, όμως, δεν είμαστε απ' αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ' αυτούς που πιστεύουν για σωτηρία της ψυχής.»

Έχουμε ανάγκη υπομονής για να κάνουμε το θέλημα του Θεού και να λάβουμε την υπόσχεση. Και ποια είναι η υπόσχεση, η κορυφαία υπόσχεση; Όπως η Ιωάννου Α 2:25 μας λέει:

«Κι αυτή είναι η υπόσχεση, που αυτός υποσχέθηκε σε μας: Την αιώνια ζωή.»

Η αιώνια ζωή είναι η κορυφαία υπόσχεση, και για να την λάβουμε δεν είναι απλά αναγκαίο να αρχίσουμε τον αγώνα της πίστης αλλά να τον τρέξουμε κιόλας με υπομονή και μέχρι τέλους. Και ο συγγραφέας της προς Εβραίους μας ενθαρρύνει και πάλι:

Προς Εβραίους 12:1-2
«Κι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας^. αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης, ο οποίος, εξαιτίας της χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού.»

Έχουμε ένα αγώνα μπροστά μας και μόνο ένας τρόπος υπάρχει να τον τρέξουμε: με υπομονή και κοιτάζοντας, αποβλέποντας, στον Ιησού τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης. Και τρέχοντας με υπομονή, έχοντας τα μάτια μας στον Ιησού θα παράγουμε τον καρπό που συνοδεύει τους πραγματικούς μαθητές του Χριστού, τον καρπό της τετάρτης κατηγορίας της παραβολής του σπορέα:

«Ενώ εκείνοι στην καλή γη, αυτοί είναι εκείνοι, που, ενώ άκουσαν τον λόγο, τον κρατούν σε καλή και αγαθή καρδιά, και καρποφορούν με υπομονή.»

Η λέξη «υπομονή» που χρησιμοποιείται εδώ είναι η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται και στην προς Εβραίους 10:36 και 12:1. Εκείνοι της τέταρτης κατηγορίας είναι εκείνοι που με υπομονή, με τα μάτια τους στραμμένα στον Κύριο, τρέχουν τον αγώνα της πίστης, και με υπομονή, καθώς μένουν στην άμπελο, στον Χριστό, φέρνουν καρπό. Εύχομαι όλοι μας να είμαστε και να παραμείνουμε σε αυτή την κατηγορία και αν κάποιος από μας δεν είναι σ’ αυτή, ας μετανοήσει και με υπομονή να τρέξει τον προκείμενο σε μας αγώνα, μέχρι τέλους.

Επόμενο τμήμα: Ιωάννου Α 2:24-25 – “αν μένει μέσα σας αυτό που ακούσατε εξαρχής”