Μέρος του βιβλίου: "Oι Προειδοποιήσεις της Καινής Διαθήκης".

“Επειδή, πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω…”

Το κατά Ματθαίο 25 δεν τελειώνει με την παραβολή των ταλάντων αλλά ακολουθείτε αμέσως από το εξής μη παραβολικό απόσπασμα που συνδέεται άμεσα με τις τρεις παραβολές που διαβάσαμε πιο πριν:

Κατά Ματθαίο 25:31-46
«Και όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του, και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει επάνω στον θρόνο της δόξας του. Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη^. και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Και τα μεν πρόβατα θα τα στήσει από τα δεξιά του, ενώ τα ερίφια από τα αριστερά. Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ' αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία του κόσμου^. επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω^. δίψασα και μου δώσατε να πιω^. ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε^. γυμνός ήμουν, και με ντύσατε^. ασθένησα, και με επισκεφθήκατε^. σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα. Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνόν, και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα; Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα. Τότε, θα πει και σ' εκείνους που θα είναι από τα αριστερά: Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του. Επειδή, πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω^. δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω^. ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε^. γυμνός, και δεν με ντύσατε^. ασθενής και σε φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε. Τότε, θα του απαντήσουν κι αυτοί, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένον ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμε; Τότε, θα τους απαντήσει, λέγοντας: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον δεν το κάνατε αυτό σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους, δεν το κάνατε ούτε σε μένα. Και θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση^. ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή.»

Μερικοί σπεύδουν να παρακάμψουν το παραπάνω απόσπασμα με την αιτιολογία ότι αναφέρεται σε άλλους και όχι σε μας, μιας και εμείς σωζόμαστε με χάρη και όχι με έργα. Ευχαρίστως θα δεχόμουν - και είναι αλήθεια ότι για χρόνια το έκανα – αυτή την αιτιολογία, αν δεν είχα τα εξής προβλήματα με αυτή:

Σε ποιους απευθύνονταν ο Κύριος όταν είπε τα παραπάνω λόγια καθώς και τις τρεις παραβολές του κατά Ματθαίο 24 και 25 που διαβάσαμε; Αυτό είναι πολύ καθαρό από τα συμφραζόμενα. Η διδασκαλία του Κυρίου άρχισε σαν απάντηση στην ακόλουθη ερώτηση των μαθητών Του:

Κατά Ματθαίο 24:3
«Και ενώ καθόταν επάνω στο βουνό των ελαιών, ήρθαν κοντά του, κατ' ιδίαν, οι μαθητές, λέγοντας: Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά; Και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου, και της συντέλειας του αιώνα;»

Το κοινό λοιπόν του Χριστού στα όσα διαβάσαμε παραπάνω είναι οι μαθητές Του. Έπειτα αφού τους λέει για του ψευτοχριστούς, τους ψευδοπροφήτες και το βδέλυγμα της ερημώσεως, συνεχίζει ως εξής:

Κατά Ματθαίο 24:36-39, 42-43
«Για την ημέρα εκείνη, όμως, και την ώρα, δεν γνωρίζει κανένας, ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά ο Πατέρας μου, μόνος. Και καθώς ήσαν οι ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Επειδή, όπως στις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό έτρωγαν και έπιναν, νυμφεύονταν και νύμφευαν, ως την ημέρα κατά την οποία ο Νώε μπήκε μέσα στην κιβωτό^. και δεν κατάλαβαν, μέχρις ότου ήρθε ο κατακλυσμός, και τους σήκωσε όλους^. έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου^. …. Αγρυπνείτε, λοιπόν, επειδή δεν ξέρετε ποια ώρα έρχεται ο Κύριός σας. Να γνωρίζετε, όμως, τούτο, ότι, αν ο οικοδεσπότης ήξερε σε ποια φυλακή της νύχτας έρχεται ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε, και δεν θα άφηνε να διαρρηχτεί το σπίτι του.»

«Αγρυπνείτε, λοιπόν, επειδή δεν ξέρετε ποια ώρα έρχεται ο Κύριός σας». Ποιοι είναι αυτοί που θα πρέπει να αγρυπνούν; Οι μαθητές Του. Και συνεχίζει δίνοντας παραδείγματα – παραβολές - που όλα έχουν το ίδιο ακριβώς θέμα: ποια θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά εκείνων που περιμένουν τον Κύριο να έρθει, όσο εκείνος είναι ακόμα απών. Δεν είμαστε εμείς ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι; Αν εμείς δεν είμαστε τότε ποιος είναι; Για να το πούμε αλλιώς, αν εξαιρέσουμε τους εαυτούς μας από αυτά τα λόγια του Χριστού, τα οποία τα είπε προς τους μαθητές Του, δεν υπάρχει πλέον κανένας άλλος στον οποίο αυτά τα λόγια να αναφέρονται. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι αυτά τα λόγια του Κυρίου δεν αναφέρονται σε κάποιους άλλους αλλά σε μένα προσωπικά. Επίσης δείτε εδώ τον χρόνο που ο Κύριος είπε τα παραπάνω. Αυτός δίνεται πολύ καθαρά στο κατά Ματθαίο 26:1-2:

«ΚΑΙ όταν ο Ιησούς τελείωσε όλα αυτά τα λόγια, είπε στους μαθητές του: Ξέρετε ότι ύστερα από δύο ημέρες γίνεται το Πάσχα, και ο Υιός του ανθρώπου παραδίνεται για να σταυρωθεί.»

Ο χρόνος λοιπόν αυτών των διδασκαλιών είναι ακριβώς στο τέλος της υπηρεσίας του Κυρίου, δυο μέρες πριν την σταύρωση! Δεν έδωσε αυτές τις διδασκαλίες μόνο έτσι για να τις ξέρουμε αλλά για να τις εφαρμόζουμε. Επίσης αυτά που ο Κύριος είπε δεν είναι κάτι που δεν το ξανασυναντάμε πουθενά στην Γραφή. Δείτε εδώ τι ο Ιωάννης λέει στην επιστολή του.

Ιωάννου Α 3:16-18
«Από τούτο έχουμε γνωρίσει την αγάπη, επειδή εκείνος την ψυχή του έβαλε για χάρη μας^. κι εμείς οφείλουμε να βάζουμε τις ψυχές μας για χάρη των αδελφών. Και αν κάποιος έχει την υλική ευχέρεια του βίου του κόσμου και βλέπει τον αδελφό του να έχει ανάγκη, κλείσει όμως τα σπλάχνα του απέναντί του, πως η αγάπη του Θεού μπορεί να μένει μέσα του; Παιδάκια μου, μη αγαπάμε με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια.»

Ο Ιάκωβος χρησιμοποιεί το ίδιο παράδειγμα όπως ο Ιωάννης και το κάνει ακόμα πιο τρανταχτό:

Ιακώβου 2:14-17
«Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, και δεν έχει έργα; Μήπως η πίστη μπορεί να τον σώσει; Και αν ένας αδελφός ή αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή, και κάποιος από σας πει σ' αυτούς: Πηγαίνετε με ειρήνη, είθε να θερμαίνεστε και να χορταίνετε, και δεν τους δώσετε τα αναγκαία του σώματος, ποιο το όφελος; Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή.»

Το κατά πόσο είμαστε πραγματικά ακόλουθοι του Ιησού Χριστού εξαρτάται από το κατά πόσο ακολουθούμε ή όχι τον Λόγο Του, κάνοντας - ναι με αδυναμίες, αποτυχίες και πεσίματα (επαναλαμβάνω: δεν είμαστε τέλειοι αλλά τρέχουμε προς τα εκεί (προς Φιλιππησίους 3:12)) - αυτά που αυτός λέει. Όπως ο Κύριος είπε, δεν θα μπει στην Βασιλεία του Θεού καθένας που τον αποκαλεί Κύριο Κύριο αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα Του. Και όπως είπαμε και προηγουμένως είναι πραγματικά η πίστη που σώζει αλλά η αληθινή πίστη φανερώνεται στο να κάνει κανείς το θέλημα του Θεού, τα έργα τα οποία Εκείνος έχει προετοιμάσει για μας. Και για να αποφύγουμε παρανοήσεις, για πολλά από αυτά τα έργα δεν χρειαζόμαστε κάποια ειδική αποκάλυψη. Είναι γραμμένα ήδη στον Λόγο Του. Να μερικά:

«επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω^. δίψασα και μου δώσατε να πιω^. ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε^. γυμνός ήμουν, και με ντύσατε^. ασθένησα, και με επισκεφθήκατε^. σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα. Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνό, και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα; Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα.»

Και Ιακώβου 1:27
«Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο.»

Επόμενο τμήμα: Προειδοποιήσεις της Καινής Διαθήκης: Η παραβολή του οφειλέτη των δέκα χιλιάδων ταλάντων