Η εκκλησία και ο αρχηγός της
Η κεφαλή είναι το μέρος εκείνο που κατευθύνει ολόκληρο το σώμα. Το αναγνωρίζουμε αυτό και σε άλλα πλαίσια. Έτσι για παράδειγμα ο αρχηγός κράτους αποκαλείτε κεφαλή του κράτους. Ή ακόμα μιλούμε για την κεφαλή της οικογένειας, την κεφαλή στην δουλειά, την κεφαλή της κυβέρνησης κτλ. Αυτό που εννοούμε με τον όρο κεφαλή σ’ αυτές τις εκφράσεις είναι εκείνον ή εκείνο το μέρος που είναι υπεύθυνο για να δώσει κατευθύνσεις και να πάρει αποφάσεις στην δουλειά, στην οικογένεια, στο κράτος κτλ. Δεν υπάρχει κατεύθυνση αν δεν υπάρχει κεφαλή ή αν εκείνοι που είναι κάτω από την κεφαλή δεν υπακούν σε ότι αυτή λέει.
Η Βίβλος ο γραπτός λόγος του Θεού, μας λέει ότι είμαστε μέλη του σώματος του Ιησού Χριστού, της εκκλησίας. Με τον όρο εκκλησία δεν εννοούμε – ούτε και η Βίβλος εννοεί - κτήρια και ανθρώπινα κατασκευάσματα αλλά το άθροισμα εκείνων που πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος και ότι ο Θεός τον ανάστησε από τους νεκρούς. Κάθε ένας που πιστεύει αυτό είναι αυτόματα μέρος της οικογένειας του Θεού, του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας. Η Βίβλος επίσης μας λέει ποιος είναι η κεφαλή, ο διευθυντής, ό κυβερνήτης αυτού του σώματος, της εκκλησίας. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιο του Θεού τον ίδιο, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ας το δούμε:
Προς Εφεσίους 1:22
“και υπέταξε [ο Θεός ο Πατέρας της δόξης (στίχος 15)] τα πάντα κάτω από τα πόδια του. και τον έδωσε [τον Χριστό] κεφαλή πάνω απ’ όλα στην εκκλησία,” (Φίλος, αρχαίο κείμενο)
Προς Εφεσίους 4:15-16
“αλλά, ζώντας την αλήθεια με αγάπη, να αυξηθούμε σ’ αυτόν σε όλα, αυτός που είναι η κεφαλή, ο Χριστός. από τον οποίο ολόκληρο το σώμα, καθώς συναρμολογείται και καθώς συνδέεται με κάθε συνάφεια των μελών
που συνεργούν, σύμφωνα με την ανάλογη ενέργεια καθενός μέρους ξεχωριστά, κάνει την αύξηση του σώματος, για τη δική του οικοδομή, με αγάπη.”
Προς Εφεσίους 5:23
“ο Χριστός είναι η κεφαλή της εκκλησίας”
Προς Κολοσσαείς 1:17-18
“κι αυτός είναι προ πάντων, και όλα συντηρούνται διαμέσου αυτού.
κι αυτός [ο Χριστός] είναι η κεφαλή τού σώματος, της εκκλησίας”
Και να και μερικά αποσπάσματα που κάνουν καθαρό ότι είμαστε, οι πιστοί στον Γιο του Θεού, σώμα που έχει σαν κεφαλή, σαν Αρχηγό, τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Προς Ρωμαίους 12:4-5
“Επειδή, όπως σε ένα σώμα έχουμε πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη δεν έχουν το ίδιο έργο.
έτσι κι εμείς οι πολλοί ένα σώμα είμαστε εν Χριστώ, και ο καθένας μέλη αλλήλων” (Φίλος-Βάμβας)
Προς Κορινθίους Α 12:12-27
“Επειδή, καθώς το σώμα είναι ένα, και έχει πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα. έτσι και ο Χριστός. Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι. και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα. Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά. Αν το πόδι πει: Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι από το σώμα. γι’ αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα; Και αν το αυτί πει: Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι από το σώμα. γι’ αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα; Αν ολόκληρο το σώμα είναι μάτι, πού είναι η ακοή; Αν ολόκληρο το σώμα είναι ακοή, πού είναι η όσφρηση; Αλλά, τώρα, ο Θεός έβαλε τα μέλη το κάθε ένα απ’ αυτά στο σώμα, όπως θέλησε. Αν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα; Αλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα. Και δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη. ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη. Αλλά, πολύ περισσότερο, τα μέλη τού σώματος, που φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία. και εκείνα που νομίζουμε ότι είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, σ’ αυτά αποδίδουμε περισσότερη τιμή. και τα άσχημα μέλη μας έχουν περισσότερη ευσχημοσύνη. Και τα ευσχήμονα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Αλλά, ο Θεός συγκέρασε το σώμα, δίνοντας περισσότερη τιμή στο ευτελέστερο, για να μη είναι σχίσμα μέσα στο σώμα, αλλά τα μέλη να φροντίζουν εξίσου, το ένα για το άλλο, προς το συμφέρον τους. Και είτε ένα μέλος πάσχει, όλα τα μέλη συμπάσχουν. είτε ένα μέλος τιμάται, όλα τα μέλη χαίρονται μαζί.
Κι εσείς είστε σώμα τού Χριστού, και μέλη κατά μέρος.”
Προς Εφεσίους 5:30
“είμαστε μέλη τού σώματός Του, από τη σάρκα Του, και από τα κόκαλά Του.”
Σ’ αυτές τις δυο σελίδες αποσπασμάτων από την Καινή Διαθήκη, τρεις ερωτήσεις απαντιούνται περισσότερο από καθαρά:
i) σώμα του Χριστού: είναι ένα ή πολλά ;
Υπάρχει ΕΝΑ και μόνο ΕΝΑ σώμα του Χριστού. Η εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού και είναι ΕΝΑ. Μιλάω εδώ για την παγκόσμια εκκλησία του Χριστού, το σώμα των πιστών ανεξαρτήτως τοποθεσίας και όχι την τοπική εκκλησία στις κατά τόπους πόλεις. Χωρίς να θέλω να απομακρυνθώ από το θέμα μας, σε κάθε τοπική πόλη υπάρχει, σύμφωνα με την Γραφή, ΜΙΑ και μόνο ΜΙΑ εκκλησία σ’ αυτή την πόλη. Έτσι ο λόγος του Θεού μιλάει για την εκκλησία στην Κόρινθο, την εκκλησία στις Κολοσσές, την εκκλησία στην Ιερουσαλήμ κτλ. Δεν υπάρχει τίποτα στην Γραφή που να υποστηρίζει αυτό που έχουμε σήμερα: πολλές εκκλησίες στην ίδια πόλη, που όμως δεν έχουν καμιά σχέση η μία με την άλλη. Επίσης εντελώς ξένη με την Γραφή είναι και η ιδέα των διαφόρων ομολογιών. Δεν υπάρχουν Βαπτιστές Χριστιανοί, Προτεστάντες Χριστιανοί, Καθολικοί Χριστιανοί, Ορθόδοξοι Χριστιανοί ή άλλες ομολογίες στην Γραφή. Αυτό που υπάρχει εκεί ένα και απλό: Χριστιανοί. “Και πρώτα στην Αντιόχεια οι μαθητές ονομάστηκαν Χριστιανοί” (Πράξεις 11:26).
Αυτό που βλέπει κάνεις στην Γραφή είναι ένα σώμα που περιλαμβάνει καθέναν που πιστεύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος και ότι ο Θεός τον ανάστησε από τους νεκρούς (προς Ρωμαίους 10:9). Αυτό που επίσης βλέπουμε εκεί είναι μία κεφαλή, ένα αρχηγό αυτού του σώματος που δεν είναι άλλος από τον Γιο του Θεού, τον Κύριο Ιησού Χριστό.
ii) Εμείς στο σώμα του Χριστού: υπάρχει ιεραρχική σχέση κάθετου τύπου (από πάνω προς τα κάτω) μεταξύ των πιστών ;
Επίσης καθαρό από τα παραπάνω αποσπάσματα της Αγίας Γραφής είναι το γεγονός ότι είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού και μέλη αλλήλων, μέλη δηλαδή ο ένας του άλλου. Η σχέση λοιπόν του ενός πιστού με τον άλλο δεν είναι μια ιεραρχική σχέση, ακριβώς όπως και η σχέση των μελών στο ίδιο μας το σώμα δεν είναι ιεραρχική σχέση. Το πόδι δεν λέει “είμαι σε μεγαλύτερη θέση από το χέρι αλλά χρειάζεται να ανεβώ εκεί που το αυτί είναι”. Το πόδι είναι χαρούμενο να είναι πόδι, γιατί ο Θεός το έκανε και το έβαλε στο σώμα σαν πόδι. Είναι επίσης χαρούμενο που υπάρχει ένα χέρι για να κάνει ότι το σώμα χρειάζεται ένα χέρι για να κάνει. Χέρι και πόδι είναι μέλη του ίδιου σώματος και συνεπώς συνδέονται το ένα με το άλλο. Το χέρι δεν μπορεί να ζήσει μόνο του, εκτός του σώματος. Έχει ζωή και λειτουργία μόνο μέσα στο σώμα. Έτσι είναι και με το σώμα του Χριστού, τους πιστούς στον Κύριο Ιησού Χριστό. Δεν συνδέονται ο ένας με τον άλλο μέσω μια κάθετης ιεραρχικής σχέσης που λέει ότι ο Α πιστός είναι σε πιο ψηλή θέση στην ιεραρχία από τον Β πιστό αλλά χρειάζεται ακόμα να φτάσει εκεί που ο Γ πιστός είναι. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός στο σώμα. Καθένας που πιστεύει στον Κύριο Ιησού Χριστό και στην ανάσταση Του από τους νεκρούς έχει τοποθετηθεί στο σώμα του Χριστού από τον Θεό τον ίδιο με μια συγκεκριμένη λειτουργία. Και όλα τα μέρη του σώματος είναι πολύτιμα. Όπως ο Παύλος είπε παραπάνω: “τα μέλη τού σώματος, που φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία.”
iii) κεφαλή του σώματος: ποιος είναι ο αρχηγός, η κεφαλή, της εκκλησίας;
Τέλος, και αυτό το έχουμε δει από την αρχή αυτού του άρθρου, είναι καθαρό από την Αγία Γραφή ότι υπάρχει ένας και μόνο ένας Αρχηγός, κεφαλή, του σώματος: ο Γιος του Θεού, ο Χριστός. Αυτός είναι η κεφαλή, ο διευθυντής της εκκλησίας, η κορυφή. Αυτός διευθύνει την εκκλησία, το σώμα Του, και είναι αυτός επομένως στον οποίο το σώμα οφείλει να κοιτάζει για εντολές και κατευθύνσεις.
Συμπέρασμα – Σκέψεις
Αν και αυτό είναι ένα πολύ σύντομο άρθρο και μπορεί να χρειάζεται πολύ συμπλήρωση ακόμα, δεν νομίζω ότι χρειάζεται βιβλίο για να περιγράψει κάνεις τις βασικές αλήθειες της Γραφής σχετικά με την εκκλησία. Πολλοί από μας πολύ συχνά προτιμούν να βασίζονται σε ανθρώπινες ιεραρχίες που αποφασίζουν γι’ αυτούς. Πολλοί από μας πολύ συχνά κάθονται στην άκρη περιμένοντας για κάποιον άλλον, κάποιον “επαγγελματία”, να κάνει αυτό που αυτοί πρέπει να κάνουν ή να τους πει τι αυτοί υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν. Κοιτάμε και ψάχνουμε για θνητούς εκκλησιαστικούς CEOs (διευθυντές, αρχηγούς) που θα πάρουν τον κάθε ένα στην εκκλησία και θα του πουν τι υποτίθεται να κάνει, όπως τα αφεντικά κάνουν στον επαγγελματικό μας κόσμο. Ο επαγγελματικός μας κόσμος και οι πρακτικές του αντιγράφονται δυστυχώς πολύ συχνά στην εκκλησία. Αλλά χρειάζεται να σημειώσουμε ένα πράγμα: η Γραφή λέει ότι ο Θεός έδωσε τον Χριστό να είναι “κεφαλή πάνω ΑΠ’ ΟΛΑ στην εκκλησία.” Δείτε αυτό το “ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ”. Πάνω απ’ όλα σήμερα πάνω απ’ όλα. Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μένει έξω απ’ αυτό το πάνω απ’ όλα. Ο Χριστός και όχι κάποιος θνητός άνθρωπος – όσο και καλές προθέσεις και να έχει – είναι ο αρχηγός, το αφεντικό, ο CEO , ο διευθυντής, ο “πάνω απ’ όλα” στην εκκλησία.
Δείτε επίσης ότι το σώμα αναπτύσσεται “με την ανάλογη ενέργεια καθενός μέρους ξεχωριστά”. “Καθενός μέρους!” Καθενός μέρους σημαίνει καθενός μέρους! Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις εδώ! Δεν υπάρχει τίποτα στην Γραφή που να προτείνει ότι ένα μέλος κάνει σχεδόν τα πάντα και τα άλλα μέλη κάνουν σχεδόν τίποτα. Όλοι μας πρέπει να πάμε στον Κύριο και να τον ρωτήσουμε σαν αρχηγό, κεφαλή και διευθυντή του ζωντανού αυτού οργανισμού που λέγεται εκκλησία: “Κύριε τι με θέλεις να κάνω; Εσύ είσαι το κεφάλι. Κατεύθυνε με όπως θέλεις.” Ας πάψουμε ποια να κοιτάμε σε θνητούς ανθρώπους και να ψάχνουμε θνητούς ανθρώπους για να πάρουμε κατευθύνσεις. Οι κατευθύνσεις έρχονται από το κεφάλι και κεφαλή είναι μια: ο Χριστός! Σ’ αυτόν ας στραφούμε για κατευθύνσεις και αυτόν ας ψάξουμε!
Κατά Ματθαίο 7:8
“Επειδή, καθένας που ζητάει, παίρνει. και εκείνος που ψάχνει, βρίσκει. και σ’ εκείνον που κρούει, θα του ανοιχτεί.”