Βιβλικές Αλήθειες

Το πρώτιστο πράγμα (PDF) Αυτό το άρθρο σε PDF

Το πρώτιστο πράγμα



"Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού, και την δικαιοσύνη αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθεί" (κατά Ματθαίο 6:33)

Μετά την πτώση και την έξωση του από τον Παράδεισο της Εδέμ, ο άνθρωπος με αυξημένο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, βάλθηκε να κατακτήσει την γη που πλέον βρίσκονταν κάτω από την κατάρα του Θεού. (Γένεση 3:17-19 & 23-24). Στα πρώτα εκείνα χρόνια, όλες του οι σκέψεις και οι πράξεις βρίσκονταν στραμμένες στην κατεύθυνση της επιβίωσης σε μια αφιλόξενη πλέον γη. Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι, παρά την πρόοδο και την ανάπτυξη του πολιτισμού, δεν παύουν στην πραγματικότητα να κινούνται στην ίδια αυτή κατεύθυνση. Το πρωτεύον για όλους είναι η διατήρηση της ζωής και ο στολισμός της με δόξα και πλούτο αυτού του κόσμου.

Ωστόσο συμβουλεύοντας εκείνους που κλήθηκαν να βγουν έξω απ’ το πνεύμα αυτού του κόσμου για να πράξουν το θέλημα του Θεού, γράφει σχετικά ο απόστολος Παύλος: "Μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά μεταμορφώνεστε δια της ανακαινίσεως του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθό, και ευάρεστο και τέλειο" (Προς Ρωμαίους 12:2). Βέβαια ο απόστολος γράφοντας τα αυτά έχει υπόψη του το μεγάλο και δύσκολο έργο που έχουν να επιτελέσουν οι γνήσιοι ακόλουθοι του Χριστού. έργο ανιδιοτελές, βασισμένο σε μια θέληση πλήρως υποταγμένη στο θέλημα του Θεού. Ο Κύριος υπόσχεται ότι αν τούτο κατορθωθεί, το βραβείο εκείνου που σπέρνει στο πνεύμα θα υπερβαίνει κατά πολύ το μισθό εκείνου που σπέρνει στην σάρκα, και ο οποίος βέβαια είναι θάνατος.

Βασική Προϋπόθεση

Στο δέκατο κεφάλαιο του κατά Μάρκο ευαγγελίου βρίσκουμε καταχωρημένη την πείρα του Κυρίου μας μ’ ένα πλούσιο νέο, ο οποίος ενδιαφέρονταν να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Αφού συζήτησαν σχετικά με τον Μωσαϊκό νόμο και φάνηκε η θετική ανταπόκριση του νέου σ’ αυτόν, ο Κύριος του ανάφερε τι ήταν επιπρόσθετα αναγκαίο για την απόκτηση της αιώνιας ζωής. Του είπε: "Ύπαγε, πώλησον πάντα όσα έχεις και δος εις τους πτωχούς και θέλεις έχει θησαυρό εν ουρανώ, και έλθε, ακολουθεί μοι, σηκώσας τον σταυρό." -Εδαφ. 21

Με τον τρόπο αυτό, ο Κύριος μας παρουσίασε την αρχή μιας τέλειας και ανεπιφύλακτης αφιέρωσης, σαν βασική προϋπόθεση για την απόκτηση του βραβείου της ζωής που ζητούσε να πάρει ο νέος. Βλέποντας το μέγα εμπόδιο το οποίο έκρυβαν οι περιστάσεις του, ο Κύριος έκρινε σωστό να του ζητήσει να διαθέσει την επίγεια ιδιοκτησία του, να εγκαταλείψει τελείως τον τρόπο ζωής στον οποίο ήταν μαθημένος, να σηκώσει τον σταυρό του και να τον ακολουθήσει πατώντας στα ίχνη Του. Μ’ άλλα λόγια του υπέδειξε να καταθέσει την ζωή του στην υπηρεσία του Κυρίου, της αλήθειας και των αδερφών, και μάλιστα να το κάνει αυτό χωρίς πίεση, με τη θέληση του και με αισθήματα χαράς.

Αυτό είναι στην πραγματικότητα εκείνο που απαιτεί από όσους ακολουθούμε στα βήματα του, όσο κρατεί τούτος ο καιρός της κλήσεως και εκλογής της εκκλησίας Του: να τα καταθέσουμε όλα στο μεγάλο θησιαστήριο του Θεού!!! Αν και είναι θεμιτή η - σε λογικό βαθμό - ενασχόληση κάθε πιστού στην κάλυψη των αναγκαίων της παρούσης ζωής, εντούτοις, είναι απαραίτητο η διάθεση και η καρδιά του να μένουν συντονισμένες έτσι, ώστε την πρώτη και μόνη θέση σ’ αυτή να την έχει πάντοτε ο Κύριος και το έργο Του.

Η αποτυχία πολλών

Ο Κύριος μας αναφέρθηκε στις δυσκολίες που κάνουν πολλούς να αποτυγχάνουν από το να θέσουν πλήρως τους εαυτούς τους στην υπηρεσία του. Διαβάζουμε σχετικά τα λόγια του: "Πόσον δυσκόλως θέλουσιν εισέλθει εις την βασιλεία του Θεού οι έχοντες το θάρρος αυτών εις τα χρήματα; Οι δε μαθηταί εξεπλήττοντο δια τους λόγους αυτού. Και ο Ιησούς πάλιν αποκριθείς, λέγει προς αυτούς. Τέκνα, πόσον δύσκολο είναι να εισελθώσιν εις την βασιλεία του Θεού, οι έχοντες το θάρρος αυτών εις τα χρήματα; Ευκολότερο είναι κάμηλος να περάσει δια της τρύπης της βελόνης, παρά πλούσιος να εισέλθει εις την βασιλεία του Θεού" - Μάρκος. 10:23-25

Οι μαθητές εκφράσανε έκπληξη, γιατί σε μια φυσική διάνοια σαν κι αυτή που είχαν πριν την Πεντηκοστή, οι όροι της αφιέρωσης και μαθητείας φαίνονταν σκληροί και σχεδόν ακατόρθωτοι. Γι’ αυτό και Τον ρώτησαν: "Και τις δύναται να σωθεί; Εμβλέψας δε εις αυτούς ο Ιησούς, λέγει, Παρά ανθρώποις είναι αδύνατον, αλλ’ ουχί παρά τω Θεώ. διότι τα πάντα είναι δυνατά παρά τω Θεώ" (Μάρκος 10:26-27). Κι αληθινά, ο αφιερωμένος πιστός γίνεται ικανός να ανταποκριθεί στους όρους της μαθητείας, όχι με την δική του αποφασιστικότητα και δύναμη, αλλά με την δύναμη του Θεού που ενεργεί στην καρδιά και διάνοια του, μέσω του Αγίου Του Πνεύματος.

Ο Πέτρος που μαζί με άλλους μαθητές είχαν αφήσει δουλειές, κτήματα και σπίτια για να ακολουθήσουν τον Κύριο, απόρησε για το ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μια τέτοιας ζωής με θυσίες. Ο Κύριος έσπευσε να απαντήσει λέγοντας: "Αληθώς σας λέω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικία, ή αδερφούς, ή αδερφές, ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα, ή τέκνα, ή αγρούς ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θα λάβει εκατονταπλάσια τώρα εν τω καιρώ τούτω, (οικίας και αδερφούς και αδελφές και μητέρας και τέκνα και αγρούς, μετά διωγμών), και εν τω ερχόμενο αιώνι ζωή αιώνια" - Εδ. 29-30

Η σκέψη είναι ότι, ο λαός του Κυρίου θα λάβει στο τέλος ασύγκριτο βραβείο πνευματικής δόξας και ζωής για την πιστότητα του και την τήρηση του πρώτιστου πράγματος στην πρώτιστη θέση. Γι’ αυτό "ας ζητ(ωμεν) πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού, και....πάντα θέλουσι (μ)ας προστεθεί" - Ματθαίο 6:33

Γιώργος Βλαντής

(από το περιοδικό Φως - Ιούλιος / Αύγουστος 2000)