Βιβλικές Αλήθειες

Σαμουήλ και Δαβίδ (PDF) Αυτό το άρθρο σε PDF

Σαμουήλ και Δαβίδ



Αυτό το άρθρο αναφέρεται κύρια στον Σαμουήλ Α 16. Ο Σαούλ, πρώτος βασιλιάς του Ισραήλ, διατάχθηκε από τον Θεό να καταστρέψει ολοκληρωτικά τους Αμαληκίτες για όλα όσα είχαν κάνει στο Ισραήλ όταν έρχονταν από την Αίγυπτο. Εντούτοις, αυτός δεν έκανε ότι διατάχτηκε (Σαμουήλ Α 15:11) και αυτό με την σειρά του προκάλεσε την απόρριψη του. Έτσι, ο Σαμουήλ Α 16:1 μας λέει:

Σαμουήλ Α 16:1
"Και είπε ο Κύριος προς τον Σαμουήλ ¨Έως πότε θα πενθείς εσύ για τον Σαούλ, επειδή, εγώ τον αποδοκίμασα από του να βασιλεύει στον Ισραήλ; Γέμισε με λάδι το κέρας σου και πήγαινε. εγώ σε στέλνω στο Ιεσσαί τον Βηθλεεμίτη. διότι, πρόβλεψα για τον εαυτό μου βασιλιά μεταξύ των γιων του."

Μετά την απόρριψη του Σαούλ, ο Θεός έπρεπε να βρει κάποιον κατάλληλο για να καλύψει το κενό του. Όπως βλέπουμε, αυτός που βρήκε ήταν ένας από τους γιους του Ιεσσαί. Έτσι ο Σαμουήλ διατάχτηκε να παει εκεί για να τον χρίσει. Μια ματιά στην επικοινωνία μεταξύ Κυρίου και Σαμουήλ σχετικά με το θέμα του βασιλιά, δείχνει τα ακόλουθα:

i) Ο Κύριος επέλεξε τον Σαούλ για βασιλιά και ο Σαμουήλ τον έχρισε (Σαμουήλ Α 10:1).

ii) Ο Κύριος απέρριψε τον Σαούλ εξαιτίας της ανυπακοής του, και ο Σαμουήλ του το ανακοίνωσε (Σαμουήλ Α 15:26).

iii) Ο Κύριος επέλεξε τον Δαβίδ σαν νέο βασιλιά, και ο Σαμουήλ διατάχτηκε να πάει και να τον χρίσει. (Σαμουήλ Α 16:1).

Όπως μπορούμε να δούμε, ο Σαμουήλ έκανε ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕ. Για να το πούμε διαφορετικά, ο Σαμουήλ δεν ήταν δημιουργός αποφάσεων αλλά εκτελεστής αυτών. Αυτό πραγματικά είναι πολύ διδακτικό για όσους από μας θέλουν, όπως ο Σαμουήλ, να υπηρετήσουν τον Θεό. Όπως και γι’ αυτόν, ο ρόλος μας δεν είναι ρόλος δημιουργού αποφάσεων, αλλά ρόλος εκτελεστή όσων ο Θεός έχει ήδη αποφασίσει. Δεν ήταν ο Σαμουήλ αυτός που αποφάσισε να χρίσει τον Σαούλ, ούτε ήταν αυτός που αργότερα αποφάσισε την απόρριψη του. Όμοια δεν ήταν αυτός που αποφάσισε να πάει στην πόλη του Ιεσσαί, για να χρίσει τον Δαβίδ. ΟΛΑ ήταν αποφάσεις του ΘΕΟΥ, που απλά ο Σαμουήλ τις εκτέλεσε.

Περνώντας τώρα σε μας, ο Λόγος λέει ότι ως αναγεννημένοι πιστοί είμαστε μέλη του ενός σώματος του Χριστού (Α Κορινθίους 12:12-31), του οποίου κεφαλή είναι ο Χριστός (προς Κολοσσαείς 1:18). Όπως λοιπόν τα φυσικά μας μέλη είναι απόλυτα υποταγμένα στο κεφάλι, έτσι και εμείς, ως μέλη του σώματος του Χριστού, θα πρέπει να είμαστε πλήρως υποταγμένοι στην κεφαλή αυτού του σώματος, τον Κύριο. Αυτός είναι το Αφεντικό και εμείς οι υπηρέτες Του. Αυτός αποφασίζει και εμείς εκτελούμε.

Επιστρέφοντας στον Σαμουήλ, ο Κύριος τον κατεύθυνε στον Ιεσσαί. Εντούτοις ο Σαμουήλ είχε ακόμα μερικές ερωτήσεις, πριν να ξεκινήσει για εκεί. Οι στίχοι 2-3 μας λένε:

Σαμουήλ Α 16:2-3
"Και ο Σαμουήλ είπε: Πως να πάω; επειδή ο Σαούλ θα το ακούσει και θα με θανατώσει. Και ο Κύριος είπε: Πάρε μαζί σου μια δάμαλη, και πες: Ήρθα να θυσιάσω στον Κύριο. Και κάλεσε στην θυσία τον Ιεσσαί, και εγώ θα σου φανερώσω τι θα κάνεις. και θα χρίσεις σε μένα οποίον σου πω."

Ο Θεός όχι μόνο είπε στον Σαμουήλ τι να κάνει, αλλά του είπε και ΠΩΣ να το κάνει. Έτσι τον συμβούλεψε να πάει εκεί με μια δάμαλη για υποτιθέμενη θυσία, ενώ ο πραγματικός σκοπός της επίσκεψης του ήταν να χρίσει τον νέο βασιλιά.

Έχοντας τις πληροφορίες που χρειάζονταν, ο Σαμουήλ πέρασε στην δράση. Ο στίχος 4 μας λέει:

Σαμουήλ Α 16:4
"ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΣΑΜΟΥΗΛ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ, και ήρθε στην Βηθλεέμ. Οι πρεσβύτεροι όμως της πόλης, τρόμαξαν στην συνάντηση του, και είπαν: Έρχεσαι ειρηνικά; Κι εκείνος είπε: ειρηνικά. έρχομαι για να θυσιάσω στον Κύριο. αγιαστείτε, κι ελάτε μαζί μου στην θυσία. Και αγίασε τον Ιεσσαί και τους γιους του, και τους κάλεσε στην θυσία."

Ο Κύριος έδωσε τις κατευθύνσεις του στον Σαμουήλ, και ο Σαμουήλ έδρασε επί τη βάση αυτών. Έτσι πήγε στην Βηθλεέμ και σύντομα είχε επτά γιους του Ιεσσαί μπροστά του. Όπως ίσως θυμόμαστε, ο Κύριος του είχε πει ότι ο επόμενος βασιλιάς θα ήταν ένας από τους γιους του Ιεσσαί, χωρίς ωστόσο να του πει, από την αρχή, ποιος ακριβώς θα ήταν. Τι έκανε ο Σαμουήλ για να το βρει; Απλά επικοινώνησε με το Αφεντικό:

Σαμουήλ Α 16:6-7
"Και ενώ έμπαιναν, βλέποντας τον Ελιάβ, είπε: Σίγουρα, μπροστά στον Κύριο είναι ο χρισμένος Του. Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Μη επιβλέψεις στο πρόσωπο του ή στο ύψος του αναστήματος του, επειδή αποδοκίμασα αυτόν. διοτι ο Κύριος δεν βλέπει όπως βλέπει ο άνθρωπος. επειδή ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, ο Κύριος όμως βλέπει την καρδιά."

Πρώτος στην γραμμή ήταν ο Ελιάβ, ο μεγαλύτερος γιος της οικογενείας. Θα πρέπει να ήταν ευπαρουσίαστος και η εμφάνιση του κατάλληλη για βασιλιά, γιατί μόλις ο Σαμουήλ τον είδε νόμιζε ότι αυτός ήταν. Όταν όμως τον παρουσίασε στον Κύριο έλαβε αρνητική απάντηση. Όπως το απόσπασμα μας λέει, ο Κύριος, κοιτώντας στην καρδιά, τον απέρριψε, παρόλο που ο Σαμουήλ ήταν βέβαιος για το αντίθετο. ("ΣΙΓΟΥΡΑ μπροστά στον Κύριο είναι ο χρισμένος του" είπε). Μερικές φορές όμως ξέρουμε ότι αυτό συμβαίνει. Μας αρέσει κάτι, μοιάζει τέλειο στα φυσικά μας μάτια και έτσι οδηγούμαστε να πιστέψουμε ότι είναι κιόλας το θέλημα του Θεού για μας. Εντούτοις δεν θα πρέπει ποτέ να αποφασίζουμε με βάση την εξωτερική εμφάνιση. Αν ο Σαμουήλ το είχε κάνει αυτό θα είχε χρίσει λάθος άνθρωπο. Αντ’ αυτού θα πρέπει πάντα να συμβουλευόμαστε εκείνον που βλέπει εκεί που οι αισθήσεις μας δεν μπορούν να δουν: στην καρδιά.

Επιστρέφοντας στον Σαμουήλ, μετά την αρνητική απάντηση του Κυρίου σχετικά με τον Ελιάβ, προχώρησε στον επόμενο στην "ουρά". Στους στίχους 8-10 διαβάζουμε:

Σαμουήλ Α 16:8-10
"Τότε ο Ιεσσαί κάλεσε τον Αβιναδάβ, και τον πέρασε μπροστά στον Σαμουήλ. Και είπε: Ούτε τούτον δεν έκλεξε ο Κύριος. Τότε ο Ιεσσαί πέρασε τον Σαμμά. Κι εκείνος είπε: Ούτε τούτον δεν έκλεξε ο Κύριος. Και ο Ιεσσαί πέρασε μπροστά από τον Σαμουήλ επτά από τους γιους του. Και ο Σαμουήλ είπε στον Ιεσσαί: Ο Κύριος δεν τους έκλεξε."

Ο Σαμουήλ παρουσίασε στον Κύριο όλους του γιους του Ιεσσαί που ήταν παρόντες και για όλους η απάντηση ήταν αρνητική. Ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω:

Σαμουήλ Α 16: 11-13
"Και ο Σαμουήλ είπε στον Ιεσσαί: Τελείωσαν τα παιδιά; Κι εκείνος είπε: Μένει ακόμα ο νεώτερος. και να, ποιμαίνει τα πρόβατα. Και ο Σαμουήλ είπε στον Ιεσσαί: Στείλε και φέρτον. επειδή, δεν θα καθίσουμε στο τραπέζι, μέχρις ότου έρθει εδώ. Και έστειλε και έφερε αυτόν. Ήταν δε ξανθός, και με ωραία μάτια, και όμορφος στην όψη. Και ο Κύριος είπε: Σήκω και χρίσε αυτόν. επειδή αυτός είναι. Τότε ο Σαμουήλ πήρε το κέρας με το λάδι, και τον έχρισε ανάμεσα στα αδέρφια του. και επήρθε επί τον Δαβίδ πνεύμα Κυρίου από εκείνη την ημέρα και στο εξής. Και αφού ο Σαμουήλ σηκώθηκε αναχώρησε στην Ραμά."

Ο Σαμουήλ άκουσε το επιθυμητό "αυτός είναι", όχι για τον πρώτο στην "ουρά", εκείνον τον οποίο αυτός προσδοκούσε να είναι ο εκλεγμένος, αλλά για τον τελευταίο στην "ουρά", και έπειτα από επτά απανωτά "όχι". Ο λόγος που το υπογραμμίζω αυτό, είναι γιατί μερικές φορές μπορεί να βρούμε τους εαυτούς μας στην ίδια θέση. Δηλαδή παρουσιάζουμε στον Θεό επιλογές για πράγματα που γνωρίζουμε σαν θέλημα Του, και λαμβάνουμε αρνητικές απαντήσεις. "Γιατί Κύριε;", λέμε. Ό λόγος όμως είναι ο ίδιος με τον λόγο για τον οποίο ο Θεός απέρριψε τον Ελιάβ: ο Θεός κοιτάει στην καρδιά, και αποφασίζει με βάση την καρδιά. Όταν λοιπόν απορρίπτει κάτι δεν το κάνει γιατί θέλει να μας ...... βασανίσει αλλά επειδή, κοιτώντας στην καρδιά, στο εσώτερο μέρος της υπόθεσης, βλέπει ότι δεν είναι το καλύτερο για μας. Όπως οι Ψαλμοί 84:11 μας λένε:

Ψαλμοί 84:11
"ΔΕΝ θέλει στερήσει ΚΑΝΕΝΟΣ αγαθού αυτούς που περπατάν σε ακακία"

Επίσης η Ιάκωβου 1:17 μας διαβεβαιώνει:
"κάθε δόση ΑΓΑΘΗ και κάθε δώρο ΤΕΛΕΙΟ είναι άνωθεν, και κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων, στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής"

Αν ο Θεός μας αρνείται κάτι, είναι μόνο και μόνο γιατί μας αγαπάει και θέλει να έχουμε το ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Ο Σαμουήλ άκουσε επτά "όχι" πριν ν’ ακούσει την επιθυμητή θετική απάντηση. Κοιτώντας σήμερα πίσω, μήπως νομίζει κανείς ότι η πιστότητα του ήταν άνευ αξίας; Δεν νομίζω. Μπορεί να μην έχρισε τον πρώτο στην "ουρά", αλλά σίγουρα έχρισε τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ στην "ουρά".

Τέλος, συγκρατείστε ότι ούτε ο Σαμουήλ ούτε ο Δαβίδ ήταν οι κύριοι πρωταγωνιστές της όλης ιστορίας. Ο μεν πρώτος πενθούσε αδικαιολόγητα για τον Σαούλ, ο δε δεύτερος έβοσκε πρόβατα. Αντ’ αυτού, αυτός που ήταν κύριος πρωταγωνιστής της υπόθεσης ήταν ο Κύριος. Πραγματικά ήταν ο Κύριος που ενέργησε δίνοντας αποκάλυψη στον Σαμουήλ ώστε να φτάσει στην πόρτα και να χρίσει έναν άγνωστο σ’ αυτόν άνθρωπο, τον Δαβίδ. Το ίδιο επίσης ήταν ο Κύριος που λίγα κεφάλαια πιο πριν (Σαμουήλ Α 9) είχε ενεργήσει και με τον Σαούλ, που με το χάσιμο των γαϊδουριών του και την συμβουλή του υπηρέτη του, έφτασε τελικά μπροστά στο Σαμουήλ για να χριστεί βασιλιάς (Σαμουήλ Α 9). Τελικά όπως και να χει το πράγμα η ουσία είναι ότι ο Κύριος έχει όλη την δύναμη για να εκτελέσει οτιδήποτε Αυτός επιθυμεί. Όταν κάτι είναι θέλημα Του, ο κύριος πρωταγωνιστής είναι ΑΥΤΟΣ.

Τάσος Κιουλάχογλου